POPRZEDNIE

PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW

PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW 1991-2000

przewodnicząca Kongresu Narodowego Ana Catalina Soberanis Reyes, Gwatemala
  14.I.1991-12.I.1992

przewodnicząca Wielkiej Rady Generalnej Edda Ceccoli , San Marino
01.X.1991-01.IV.1992

przewodnicząca Riksdagu Ingegerd Troedsson, Szwecja
30.IX.1991-18.IX.1994

Anna Elisabeth Haselbach, Austria przewodnicząca Rady Związkowej (Bundesrat, izba wyższa)
01.I.-30.VI.1991, 01.VII.-31.XII.1995, 01.I.-30.VI.2000, 01.VII.-31.XII.2004
przewodnicząca Zgromadzenia Federalnego
08.VII.2004

spiker Zgromadzenia Ustawodawczego Sybil Ione McLaughlin, Kajmany (terytorium zależne Wielkiej Brytanii)
15.II.1991-XI.1996

 

przewodnicząca Rady Kantonów (izba wyższa) Josi J. Meier (1926-2006), Szwajcaria
25.XI.1991-30.XI.1992

W latach 1971-1995 była  członkinią Rady Kantonalnej (parlamentu) Lucerny i federalnej Rady Kantonów. Zasiadała także w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy i w Unii Międzyparlamentarnej. Była członkinią Chrześcijańsko-Demokratycznej Partii Ludowej Szwajcarii (CVP).

spiker (przewodnicząca) Izby Reprezentantów (izba niższa) Occah Seapaul, Trynidad i Tobago
1991-1995

W 1995 r. jej nazwisko pojawiło się w sprawie korupcyjnej przeciw jej byłemu przyjacielowi i partnerowi w interesach. Rząd zmusił ją do ustąpienia ze stanowiska. Nie zgodziła się na to i blokowała proceduralne próby pozbawienia jej urzędu. Premier Manning zamknął ją w areszcie domowym i wprowadził ograniczony stan wyjątkowy wokół jej rezydencji. Tymczasem została zdymisjonowana z powodu braku zaufania. Po tym wszystkim premier ogłosił wcześniejsze wybory - i przegrał je. Seapaul została później oczyszczona z wszystkich zarzutów. We IX.1998 r. została mianowana tymczasową senatorką. 

przewodnicząca Izby Zgromadzenia Rosita Beatrice Missick-Butterfield, Turks i Caicos (terytorium zależne Wielkiej Brytanii)
1991-1994

Z wykształcenia jest pielęgniarką i położną. Należy do Postępowej Partii Narodowej (PNP). W 1984 r. jako pierwsza kobieta zasiadła w parlamencie swego kraju. Jej mężem jest biznesmen Albray Butterfield. Ich syn Albray był zastępcą przywódcy PNP.

przewodnicząca Rady Wykonawczej (ciała parlamentarnego) UNESCO (Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury) Marie Bernard-Meunier (Kanada)
1991-1993

przewodnicząca samozwańczej Rady Najwyższej (16-go Kongresu Deputowanych Ludowych) Sażi Zajndinowna Umalatowa, (nie istniejący od 1991 r. Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich)
17.III.1992-przed 2000

 

speaker (przewodnicząca) Izby Reprezentantów (izba niższa) Marcelle Peters, Grenada
1992-1995

Betty Boothroyd, Wielka Brytania

speaker (przewodnicząca) Izby Gmin (izba niższa)
27.IV.1992-23.X.2000

przewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego Brytyjskiej Wspólnoty Narodów (Commonwealth)
1999-2000

María de Los Ángeles Moreno Uriegas (1954-), Meksyk  

przewodnicząca Izby Deputowanych (izba niższa)
1992 i 1993

przewodnicząca Stałej Komisji Kongresu
I-IV.1994 i 1999

przewodnicząca Senatu (izba wyższa)
X.1997, III.1999 i XI.1999-VIII.2000

przewodnicząca Izby Wodzów Pa Tepaeru Teariki Upokotini Marie Ariki, Wyspy Cooka (terytorium autonomiczne stowarzyszone z Nową Zelandią)
1992-2002

p.o. przewodniczącej Zgromadzenia Narodowego Snejana Damianowa Botoucharowa-Doitchewa, Bułgaria
24.IX-05.XI.1992

przewodnicząca Zgromadzenia Ustawodawczego Dr. Anabela Fátima Xavier Sales Ritchie, Makau (posiadłość portugalska na terytorium Chin, a od 1999 specjalny region administracyjny znajdujący się pod administracją chińską)
IV.1992-20.XII.1999

Urodziła się 25.V.1949 r. Ukończyła anglistykę, germanistykę i pedagogikę na Klasycznym Uniwersytecie w Lizbonie. Była niegdyś urzędniczką państwową i członkinią rady uniwersytetu w Makau. W latach 1986-1989 była wiceprzewodniczącą rady miejskiej Makau. W latach 1989-1992 była przewodniczącą Portugalskiego Instytutu Orientalnego. Od 1976 r. jest członkinią parlamentu. Jej następczynią na urzędzie przewodniczącej parlamentu została inna kobieta, Susana Chou Lei.
 

przewodnicząca  Shire Council Lillian Oh ,Wyspa Bożego Narodzenia (terytorium zamorskie Australii)
1992-1995

Była szefową parlamentu i władzy wykonawczej równocześnie.

przewodnicząca Parlamentu Środkowoamerykańskiego Ilsa Díaz Zelaya (Honduras)
28.X.1992-28.X.1993

europejska współprzewodnicząca Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego Krajów AKP ( krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku) i Unii Europejskiej Maria Luisa Cassanmagnago Cerretti (Włochy),
1992-1994

Była wiceprzewodniczącąParlamentu Europejskiego w latach 1982-89.

p.o. przewodniczącej Ogólnochińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej5 (OLPKK) Qian Zhengying, Chiny
VI.1992-III.1993

przewodnicząca Wielkiej Rady Generalnej Patricia Busignani, San Marino
01.IV-01.X.1993  

przewodnicząca Rady Regionalnej (izba wyższa parlamentu) Margie Sudre-Demaiche, Réunion (departament zamorski Francji)
25.VI.1993-23.III.1998

przewodnicząca Stortingu Kirsti Kolle Grøndal, Norwegia
13.IX.1993-2001

przewodnicząca Izby Reprezentantów (Shugiin, izba niższa) Takako Doi, Japonia
06.VIII.1993-07.XI.1996
 

przewodnicząca Izby Województw (Županijski Dom, izba wyższa) Katica Ivanisevic (1933-), Chorwacja
07.II.1993-IV.2001

Była pierwszą i jedyną przewodniczącą tej izby, ponieważ konstytucja zlikwidowała ją w 2001 r.

przewodnicząca Izby Zgromadzenia Neva A. Edwards, Dominika
   01.XI.1993-02.VIII.1995

przewodnicząca parlamentu na wygnaniu Marjam Radżawi, Iran
28.VIII.1993 -

przewodnicząca Rady Narodowej (izba niższa) Gret Haller (1947-), Szwajcaria
29.XI.1993
-28.XI.1994

1992-93 wiceprzewodnicząca Rady,
1994-95 ambasador przy Radzie Europy,
1995 kandydatka na urząd federalnego ministra.
Jest członkinią Socjaldemokratycznej Partii Szwajcarii (SPS).

przewodnicząca Senatu (izba wyższa) Lucia Carrasco Xochipa, Meksyk
XII.1993

Była podsekretarzem Senatu w XII.1997 r. oraz w IV i X.1999 r.

przewodnicząca Rady Wykonawczej (ciała parlamentarnego) UNESCO (Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury) dr. Attiya Inayatullah (Pakistan)
1993-1995

speaker (przewodnicząca) Izby Reprezentantów (izba niższa) Zaida Hernández Torrés (1953-), Portoryko (państwo stowarzyszone z USA)
1993-1996

przewodnicząca Senatu (izba wyższa) Millicent Percival, Antigua i Barbuda
1994-29.III.2004

Była zaangażowana w międzynarodowe akcje humanitarne.

przewodnicząca Izby Reprezentantów (izba niższa) Bridget Harris, Antigua i Barbuda
1994-29.III.2004

Znana także jako Brigdette.

przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego Mercedes Gloria Salguero Gross, Salwador 
1994-1995

przewodnicząca Izby Deputowanych (izba niższa) Irene Pivetti, Włochy
15.IV.1994-08.V.1996

przewodnicząca Kongresu Narodowego Arabella Castro Quinoñez de Comparini, Gwatemala
14.I.1994-13.I.1995 i 1997-1998

przewodnicząca Eduskunta (parlamentu) Riitta Maria Uosukainen, Finlandia
07.II.1994-25.III.2003

przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego (izba niższa) dr Frene Noshir Ginwala, Republika Południowej Afryki
09.V.1994-23.IV.2004

przewodnicząca Izby Deputowanych (izba niższa) Carmen Lavria, Wenezuela
1994-1995

przewodnicząca Zgromadzenia Ustawodawczego Balbina Del Carmen Herrera Araúz, Panama
1994-1995

przewodnicząca Riksdagu Birgitta Dahl, Szwecja
18.IX.1994-30.IX.2002

przewodnicząca Wielkiej Rady Wodzów (Bose Levu Vakatura) Adi Samanunu Cakobau Tolakuli, Fidżi
1994-1995

Jako minister ds. Fidżi i rozwoju regionalnego była z urzędu przewodniczącą Wielkiej Rady Wodzów. Od 1998 r. jest ambasadorem swego kraju w Malezji. W 2000 r. na Fidżi zorganizowano pucz przeciwko wybranemu rządowi. Grupa, która go zorganizowała chciała, aby to ona została nowym premierem. Okazało się, że nie miała ona żadnych powiązań z puczystami. (Na zdjęciu obok widnieje ona wraz ze swymi siostrami, które wszystkie piastowały wysokie urzędy na Fidżi).

przewodnicząca Stanów (parlamentu) Lucille A. George-Wout (1950-), Antyle Holenderskie1
II.1994-1998

1998-1999 przewodnicząca parlamentarnej komisji spraw wewnętrznych,
1999-2001 minister spraw wewnętrznych, pracy i spraw społecznych.

przewodnicząca Løgtingu (parlamentu) Marita Sámalsdóttir Petersen, Wyspy Owcze9
1994-1995

przewodnicząca Senatu (izba wyższa) Anne Peters, Grenada
1995-2000

Jest dyrektorką kliniki. 12.VII.2008 r. została ministrem stanu ds. zdrowia.

przewodnicząca Senatu (izba wyższa) Maria Guadalupe López Bretón, Meksyk
1995

Swego czasu była dwa razy wiceprzewodniczącą Izby Deputowanych. W 1994 r. była wiceprzewodniczącą Senatu, a we wrześniu 1998 r. i w czerwcu 1999 r. pełniła funkcję podsekretarza tej izby.  

przewodnicząca Senatu (izba wyższa) Syringa Marshall-Burnett, Jamajka
III.1995-IX.2007

przewodnicząca Kongresu Martha Chavez Cossio de Ocampo, Peru
VII.1995-VII.1996

przewodnicząca (kanclerz) Sejmu Ilga Kreituse, Łotwa
07.XI.1995-26.IX.1996

przewodnicząca Rady Federacji (izba wyższa) Weizero Almaz Meko (1962-), Etiopia
   1995-2001

Od 1975 r. była członkinią w różnych organizacjach masowych. Była pracownikiem społecznym w Ministerstwie Spraw Społecznych i członkinią Ludowo-Demokratycznej Organizacji Oromo oraz rządzącej koalicji Etiopskiego Rewolucyjnego Frontu Ludowo-Demokratycznego (EPRDF). Zrezygnowała w 2001 r. z powodu represji, jakich doznawała jej grupa etniczna, Oromo. Była tak bardzo popularnym politykiem, że niektórzy wysocy urzędnicy widzieli ją jako przyszłego prezydenta. W.VIII.2001 r. ubiegała się o azyl polityczny w USA. Jest mężatką oraz matką dwóch synów i jednej córki.

przewodnicząca Zgromadzenia Okołobiegunowej Konferencji Innuitów (Inuit Circumpolar Conference -ICC) Rosemarie Kuptana (1954-) (Kanada)
1995-1996

Była komentatorką radiową i telewizyjną. W latach 1986-89 była kanadyjską wiceprzewodniczącą ICC. Od 1991 r. do 1995 r. pełniła funkcję przewodniczącej Inuit Tapirisat (politycznej reprezentacji Innuitów). Zrezygnowała ze stanowiska przewodniczącej Zgromadzenia ICC z przyczyn zdrowotnych. Jest matką 4 dzieci.

przewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy Leni Fischer (Niemcy)
I.1996-1999

 Margaret Elizabeth Reid, Australia

przewodnicząca Senatu (izba wyższa)
20.VIII.1996-19.VIII.2002

przewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
2000-01

przewodnicząca Izby Reprezentantów dr Miriam Spiteri Debono, Malta
  X.1996-VIII.1998

Notariusz i była liderka związków zawodowych. W 1996 r. po raz pierwszy weszła do parlamentu. Na urząd jego przewodniczącej rekomendowała ją rządząca wtedy Maltańska Partia Pracy.

przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego Marijke Indradebie Djawalapersad (ok. 1942-), Surinam
10.X.1996-23.VII.2000

Ta nauczycielka z wykształcenia rozpoczynała swoją karierę polityczną w szeregach Postępowej Partii Reform (VHP). W 1987 r. została pierwszą kobietą wybraną do parlamentu. W wyborach z 1996 r. ponownie została posłanką z ramienia VHP. Krótko po zaprzysiężeniu odeszła z partii wraz z innymi czterema ex-parlamentarzystami z VHP i założyła nowe ugrupowanie polityczne, Basispartij voor Democratie en Vernieuwing (BVD). Została jedną z dwóch wiceprzewodniczących partii. Była posłanką tej partii do 2000 r. W latach 2000-2003 przewodziła partii Naya Kadam (Nowy Wybór), a od 2003 r. jest wiceprzewodniczącą Unii Postępowych Surinamczyków (UPS). W 2005 r. nie wybrano jej do Zgromadzenia. Aktywnie działa na rzecz kultury, religii i kobiet. Co tydzień prowadzi program radiowy "Auraton ki Dunya" (Świat kobiet).

przewodnicząca Rady Narodowej (izba niższa) dr Judith Stamm (1934-), Szwajcaria
25.XI. 1996-01.XII.1997

1971-84 członkini Wielkiej Rady (Grosser Rat, parlamentu) w Lucernie,
1983-99 członkini Rady Narodowej.
Prawniczka z wykształcenia i członkini Chrześcijańsko-Demokratycznej Partii Ludowej Szwajcarii (CVP).

przewodnicząca Izby Reprezentantów (izba niższa) Violet Nielson, Jamajka
1997-2002

1986-89 parlamentarna sekretarz ds. produkcji, rozwoju i planowania,
1989-91 parlamentarna sekretarz ds. zdrowia,
1991-97
wiceprzewodnicząca Izby Reprezentantów.
W wyborach z 2002 r. nie ubiegała się o reelekcję.

Rita Fan Hsu Lai-tai, Hongkong (region autonomiczny Chin)

przewodnicząca Tymczasowej Rady Ustawodawczej
25.I.1997-1998

przewodnicząca Rady Ustawodawczej
1998-30.IX.2008

przewodnicząca Izby Zgromadzenia (izba niższa) Rome Italia Johnson, Bahamy
09.IV.1997-2002

Najma Heptulla, Indie

p.o. przewodniczącej Izby Stanów (izba wyższa)
24.VII-21.VIII.1998, IV-V.1999 i 27.VII-19.VIII.2002

p.o. przewodniczącej Rady Unii Międzyparlamentarnej (IPU)
15.VII-16.X.1999
przewodnicząca Rady Unii Międzyparlamentarnej (IPU)
16.X.1999-27.IX.2002

marszałek Senatu (izba wyższa) prof. Alicja Grześkowiak, Polska
17.X.1997-19.X.2001

przewodnicząca Senatu Lorraine Ledee Berry, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (terytorium zależne USA)
1997-1998 i 2005-2006

przewodnicząca Zgromadzenia Elmira Gabrieliewa, Górski Karabach (w 1992 r. Ormianie utworzyli na terenie Azerbejdżanu separatystyczną Republikę Górskiego Karabachu)
1997

przewodnicząca Zgromadzenia Stowarzyszenia Parlamentów Wysp Pacyfiku Carlotta McCarthy Leon Guerrero (1955-) (Guam)
1997-1999

Od 1994 r. zasiada w Senacie.

Berit Brørby Larsen, Norwegia przewodnicząca Rady Nordyckiej2
01.I-31.XII.1998
przewodnicząca Odelstingu (izba niższa)
10.X.2005-

przewodnicząca Izby Drugiej (niższej) Stanów Generalnych Jeltje van Nieuwenhoven, Holandia
20.V.1998-16.V.2002

Beatriz Elena Parades Rangel, Meksyk

przewodnicząca Senatu (izba wyższa)
IX.1998

przewodnicząca Izby Deputowanych (izba niższa)
2001-02

przewodnicząca Parlamentu Latynoamerykańskiego
2000

Elizabeth Usher de Zabaneh, Belize

przewodnicząca Senatu (izba wyższa)
12.IX.1998-01.VII.2001

przewodnicząca Izby Reprezentantów (izba niższa)
03.VIII.2001-07.I.2008

Jest członkinią Zjednoczonej Partii Ludowej (PUP).

Sylvia Flores, Belize

przewodnicząca Izby Reprezentantów (izba niższa)
12.IX.1998-01.VII.2001

przewodnicząca Senatu (izba wyższa)
14.VIII.2001-04.II.2003

przewodnicząca Senatu (izba wyższa) Libuše Benešova (1948-), Czechy
16.XII.1998-23.XI.2001

Jest wiceprzewodniczącą prawicowej partii liberalnej ODS.

przewodnicząca Izby Deputowanych (izba niższa) Ixora Rojas Paz, Wenezuela
 1998-1999

Jest posłanką i sekretarzem ds. kobiet w socjalistycznej Akcji Demokratycznej. W latach 1997-98 była wiceprzewodniczącą Izby.

przewodnicząca Komitetu Ekonomiczno-Społecznego7, Beatrice Rangoni Machiavelli (Włochy), Unia Europejska
15.X.1998-2000

p.o. przewodniczącej Izby Reprezentantów Ny. Hj. Aisyah Aminyh, Indonezja
1998-1999

p.o. przewodniczącej Kongresu Edith Mellado Cespedes, Peru
1998

p.o. przewodniczącej Senatu (izba wyższa) Diana Mahabir-Wyatt, Trynidad i Tobago
1998

przewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) Helle Degn (Dania)
VII.1998-2000

przewodnicząca Izby Zgromadzenia Emily Augusta Saunders, Turks i Caicos (terytorium zależne Wielkiej Brytanii)
1998-1999

Minister edukacji w latach 1994-1999 (lub 1991-1994) i członkini parlamentu do 1999 r. Członkini Postępowej Partii Narodowej.

przewodnicząca prezydium Zgromadzenia Bałtyckiego4 Laima Liucija Andrikienė (Litwa)
1998-1999

przewodnicząca Rady Narodowej (izba niższa) Trix Heberlein-Ruff, Szwajcaria
30.XI.1998-06.XII.1999

Urodziła się 17.VII.1942 r. Maturę zdała w 1961 r. Cztery lata później uzyskała licencjat z prawa. Praktykowała w sądzie i zdała egzamin adwokacki. W latach 1969-71 mieszkała w USA i Francji. Od 1985 r. do 1994 r. była radną gminy Zumikon. W latach 1979 - 1991 zasiadała w parlamencie kantonalnym Zurychu. Od III.1991 r. jest członkinią federalnej Rady Narodowej z ramienia  Szwajcarskiej Partii Radykalno-Demokratycznej (RDP). Jest mężatką i matką dwóch córek.

przewodnicząca Rady Nordyckiej2 Gun Hellsvik (Szwecja)
01.I-31.XII.1999

Urodziła się 27.IX.1942 r. w Ängelholm. Minister sprawiedliwości w okresie 04.X.1991-07.X.1994.

przewodnicząca Wielkiej Rady Generalnej Rosa Zafferani , San Marino
01.IV-01.X.1999 i 01.IV-01.X.2008

przewodnicząca Narodowej Rady Prowincji (izba wyższa) Naledi Grace Mandisa Pandor, Republika Południowej Afryki
24.VI.1999-04.V.2004

przewodnicząca Kongresu Martha Hildebrandt Pérez Trevino, Peru
1999-2000

przewodnicząca Zgromadzenia Generalnego Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) Maria de Belém Roseira Martins Coelho Henriques de Pina (Potugalia)
1999

przewodnicząca Izby Deputowanych (izba niższa) dr Lia Rafaela Alburquerque Castro de Gonzáles, Dominikana
1999-2003

 Ntlhoi Motsamai, Lesotho

speaker (przewodnicząca) Zgromadzenia Narodowego (izba niższa)
XI.1999-
speaker (przewodnicząca) Forum Parlamentarnego Wspólnoty Rozwojowej Afryki Południowej (SADC)
XI.2002-

przewodnicząca Zgromadzenia Ustawodawczego Susana Chou Lei, Specjalny Region Administracyjny Makau (Chiny)
20.XII.1999-

Urodziła się w XII.1941 r. w Szanghaju. Z zawodu jest inżynierem elektrofizyki. Była wpływową liderką w swej społeczności i konsulem honorowym Francji oraz jedną z najbardziej znanych kobiet interesu w Makau. W Zgromadzeniu Ustawodawczym zasiada od 1976 r. 

przewodnicząca Parlamentu Europejskiego Nicole Fontaine (Francja)
20.VII.1999-15.I.2002

przewodnicząca Parlamentu Amazońskiego6 María Eugenia Jaramillo Hurtado (Kolumbia)
1999-2006

W latach 1998-2002 była członkinią kolumbijskiej Izby Reprezentantów z ramienia Niezależnego Ruchu Obywatelskiego (Movimiento Cívico Independiente).

Edna Marie Moyle, Kajmany (terytorium zależne Wielkiej Brytanii) p.o. przewodniczącej Zgromadzenia Ustawodawczego
1999
przewodnicząca Zgromadzenia Ustawodawczego
11.V.2005-27.V.2009

przewodnicząca Rady Wykonawczej (ciała parlamentarnego) UNESCO (Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury) Sonia Mendieta de Badaroux (lub Sonia Canales Gonzales de Mendieta, Honduras)
1999-2001

przewodnicząca Parlamentu Beneluksu8 Wilhelmine Johanna Carolina Swildens-Rozendaal (Holandia), 
1999-2000

przewodnicząca Senatu (izba wyższa) Esperanza Aguirre y Gil de Biedma, Hiszpania
09.II.1999-17.X.2002

przewodnicząca Rady Nordyckiej2 Sigriður Anna þorðardóttir (Islandia)
01.I-31.XII.2000

przewodnicząca Kongresu Deputowanych (izba niższa) Luisa Fernanda Rudi Úbeda, Hiszpania
05.IV.2000-02.IV.2004

przewodnicząca Wielkiej Rady Generalnej Maria Domenica Michelotti, San Marino
01.IV-01.X.2000

przewodnicząca Zgromadzenia Generalnego Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dr Libertine Appolus Amathila (Namibia)
15.V.2000-V.2001

speaker Izby Zgromadzenia Alix Boyd Knights, Dominika
I.2000-

Była obrończyni praw człowieka. Należy do Partii Pracy Dominiki. 

przewodnicząca Zgromadzenia Ustawodawczego Rina Maria Contreras López, Kostaryka
2000-2001

Nancy Patricia Gutiérrez Castañeda, Kolumbia

przewodnicząca Izby Reprezentantów (izba niższa)
20.VII.2000-20.VII.2001
przewodnicząca Senatu (izba wyższa) 
i całego Kongresu
20.VII.2007-20.VII.2008

przewodnicząca Rady Kantonów (izba wyższa) Françoise Saudan, Szwajcaria
27.XI.2000-26.XI.2001

przewodnicząca Rady Związkowej (izba wyższa) Johanna Auer, Austria
28.XII.-31.XII.2000

Urodziła się 08.X.1950 r. w Rust am See. W 1966 r. ukończyła Ewangelickie Muzyczno-Pedagogiczne Gimnazjum Realne w Oberschützen, a dwa lata później Szkołę Handlową w Eisenstadt. Od 1968 r. jest członkinią palestry państwowej. Była radną dzielnicy Neufeld w Eisenstadt od 1992 r. Od 1972 r. jest członkinią Socjaldemokratycznej Partii Austrii (SPÖ). Była zastępczynią przewodniczącej organizacji kobiet SPÖ w Neufeld, a od 2000 r. stoi na jej czele. Od 28.XII.2000 r. jest członkinią Rady Związkowej z Burgenlandu.

p.o. przewodniczącej Kongresu Luz Salgado Rubianes de Paredes, Peru
13-16.XI.2000 i 22.XI-05.XII.2000

przewodnicząca-elektka Narodowej Izby Reprezentantów Kongresu Narodowego Susana Gonzáles Muños (1944-), Ekwador
01-29.VIII.2000

Ta niezależna posłanka została wybrana na przewodniczącą parlamentu, ale partia większościowa, Partia Chrześcijańsko-Społeczna, oponowała przeciwko temu wyborowi i zwróciła się do lokalnego sądu w VIII.2000 r. 29.VIII. Sąd Konstytucyjny oznajmił, że wybory muszą zostać powtórzone. Tego samego dnia p.o. przewodniczącej parlamentu została Nina Pacari Vega.

p.o. przewodniczącej Narodowej Izby Reprezentantów Kongresu Narodowego Nina Pacari Vega, Ekwador
(01-)29.VIII.2000

p.o. przewodniczącej Zgromadzenia Narodowego Clarissa S. Riehl, Gujana
15-23.X.2000

Jako opozycyjna deputowana i wiceprzewodnicząca parlamentu od 1997 r. była p.o. przewodniczącej legislatywy po śmierci jej przewodniczącego Dereka Chunnilall Jagana aż do wyboru jego następcy. Jest jedną z liderów Ludowego kongresu Narodowego oraz rzeczniczką tej partii ds. zagranicznych.

przewodnicząca Unii Parlamentarzystów Wspólnego Rynku Południa (Mercosur/Mercosul) Mirta Elsa Rubini (Argentyna)
17/18.X.2000-08.VII.2001

Była senatorką w prowincji Buenos Aires i posłanką w federalnej Izbie Deputowanych. W swoim czasie pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Zgromadzenia Generalnego Konfederacji Parlamentarzystów Ameryki.

przewodnicząca Zgromadzenia Konstytucyjnego-Parlamentu Tymczasowego Philomène Omatuku Atshakawo Akatshi, Demokratyczna Republika Konga
15.XI.2000-22.VIII.2003

przewodnicząca Zgromadzenia Regionów Europejskich3 Liese Prokop (Austria)
XII.2000-25.XI.2004

przewodnicząca Kotu Nui (Rady Wodzów) Tika Mataiapo Dorice Reid, Wyspy Cooka (terytorium autonomiczne stowarzyszone z Nową Zelandią)
Ok.2000-

Kotu Nui składa się z niższych rangą wodzów.

1Antyle Holenderskie - terytorium autonomiczne Królestwa Holandii; ustrój określała Karta Królestwa Holandii z 1954; monarchę holenderskiego reprezentował mianowany przezeń gubernator, który powoływał Radę Ministrów i działał we współpracy z nią; za politykę zagraniczną i obronę był odpowiedzialny rząd Holandii; władza ustawodawcza (w sprawach wewnętrznych) należała do 1-izbowego parlamentu (Stany Antyli Holenderskich), wybieranego w wyborach powszechnych i bezpośrednich na 4 lata; władzę wykonawczą sprawowała odpowiedzialna przed parlamentem Rada Ministrów, z premierem na czele. W wyniku referendum przeprowadzonego na poszczególnych wyspach wchodzących w skład terytorium, 01.VII.2007 r. Antyle Holenderskie miały rozpaść się na 5 osobnych terytoriów. Jednak w wyniku decyzji z XI.2006 r. postanowiono odroczyć ten proces, wyznaczając nową datę na 15.XII.2008 r. Jednak i ta data nie została dotrzymana, a przyszły status wysp został określony 30.IX.2009 r. Ostatecznie Antyle Holenderskie przestały istnieć 10.X.2010 r. Po ich podziale wyspy Curaçao i Sint Maarten uzyskały status kraju stowarzyszonego z Holandią w ramach Królestwa Niderlandów (samorządnego kraju członkowskiego Królestwa Niderlandów). Wyspy Bonaire, Saba i Sint Eustatius stały się holenderskimi "gminami zamorskimi", które będą mogły zostać włączone, jeśli sobie tego zażyczą, do Unii Europejskiej jako jej regiony peryferyjne.

2Rada Nordycka, Rada Północna - zgromadzenie międzyparlamentarne państw skandynawskich: Danii, Finlandii, Norwegii, Islandii i Szwecji. Zadaniem Rady Nordyckiej jest organizowanie współpracy państw skandynawskich - w tym celu utworzono unię paszportową i celną. Rada Nordycka ma także charakter doradczy.

3Zgromadzenie Regionów Europejskich - zostało założone w 1985 r., siedziba znajduje się w Strassburgu (Francja). Organizacja reprezentuje interesy regionów Europy zaangażowanych w rozwój demokracji, solidarności i współpracy międzyregionalnej w całej Europie. Obecnie w skład Zgromadzenia wchodzi ok. 300 regionów z 25 państw Europejskich. Początkowo głównym zadaniem organizacji było określenie roli i pozycji regionów w budowaniu demokratycznej Europy, bliskiej obywatelom, w konsekwencji czego Zgromadzenie angażowało się przede wszystkim w promocję idei regionalizmu oraz wdrażanie udziału regionów w politykę europejską. Powstanie w 1994 r. Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych, a w 1995 r. - Komitetu Regionów było rezultatem tych działań. Od początku lat 90-tych organizacja angażuje się w prace nad rozwojem demokracji i wspólnoty regionalnej w krajach Europy Środkowowschodniej. Przyjęta w 1998 r. "Strategia 2000 dla regionów Europy" ma na celu przede wszystkim przyśpieszenie procesu regionalizacji (w perspektywie rozszerzenia Unii Europejskiej) spójności politycznej, ekonomicznej, socjalnej i terytorialnej w Europie, a także promocja i rozwój wspólnoty międzyregionalnej w Różnych dziedzinach (np. kulturalnej, ekonomicznej i socjalnej) poprzez transfer wiedzy technicznej i wymianę doświadczeń.

4Zgromadzenie Bałtyckie jest organem wewnętrznym Rady Bałtyckiej, organizacji współpracy Litwy, Łotwy i Estonii. Zrzesza ono po 20 parlamentarzystów z każdego państwa członkowskiego.

5Ogólnochińska Ludowa Polityczna Konferencja Konsultatywna (OLPKK) - instytucja została zwołana po raz pierwszy w 1949 roku, a w jej skład wchodzą przedstawiciele organizacji popierających partię, lecz nie należących do jej struktur. W regionach zamieszkiwanych przez inne narodowości należą do niej najważniejsi duchowni i byli arystokraci popierający partię (tzw. “patriotyczne wyższe sfery”). Jest głównym organem publicznym Frontu Jedności; spotyka się regularnie, by wyrazić poparcie dla decyzji partii lub, rzadziej, aby je omówić.

6Parlament Amazoński - organizacja powstała w 1989 r. z inicjatywy peruwiańskiej Izby Deputowanych. W jej skład wchodzą przedstawiciele demokratycznych parlamentów z: Boliwii, Brazylii, Kolumbii, Ekwadoru, Gujany, Peru, Surinamu i Wenezueli.

7Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EESC) - Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EESC) powstał w 1957 roku na mocy Traktatu Rzymskiego, zajmując ważne miejsce w procesie decyzyjnym Wspólnoty jako forum dla tych, którzy odgrywają aktywną rolę w życiu gospodarczym i społecznym. Kolejne akty prawne, jak jednolity Akt Europejski z 1986 roku, Traktat z Maastricht z 1992 roku i Traktat Amsterdamski z 1997 roku potwierdziły i rozszerzyły rolę Komitetu, jako ciała konsultacyjnego i doradczego dla Komisji Europejskiej i Rady oraz Parlamentu Europejskiego. Komitet składa się z 222 członków wybieranych co cztery lata spośród organizacji społecznych w Państwach Członkowskich, reprezentujących trzy grupy interesów: pracodawców, związki zawodowe i tzw. interesy różne (rolnicy, rzemieślnicy, konsumenci, ekolodzy, wolne zawody itp.). Po 24 reprezentantów mają Niemcy, Francja, Włochy i Wielka Brytania, 21 przedstawicieli ma Hiszpania, po 12 - Belgia, Grecja, Holandia, Portugalia, Austria i Szwecja, po 9 - Dania, Irlandia i Finlandia i 6 osób reprezentuje Luksemburg. Pracują oni w sześciu sekcjach, które odpowiadają obszarom działań Komisji Europejskiej w zakresie unii walutowej i gospodarczej, spójności społecznej, jednolitego rynku, produkcji i konsumpcji, transportu, energii, infrastruktury i społeczeństwa informacyjnego, zatrudnienia, spraw społecznych i obywatelskich, rolnictwa, obszarów wiejskich i środowiska, oraz stosunków zewnętrznych. Swoją rolę doradczą Komitet głównie realizuje poprzez przygotowywanie opinii w sprawach będących przedmiotem prac Komisji Europejskiej, Rady i Parlamentu. Opinia przygotowywana jest przez "sprawozdawcę" i 12 przedstawicieli z trzech grup, a często w pracach takiej grupy studyjnej biorą także udział niezależni eksperci spoza Komitetu. Opinia jest przyjmowana zwykłą większością głosów na sesji plenarnej Komitetu; sesje odbywają się co miesiąc. Po przyjęciu zostaje wysłana do instytucji, na wniosek której była przygotowywana tzn. do Komisji, Rady lub Parlamentu i publikowana w dzienniku urzędowym Unii Europejskiej. Struktura Komitetu (trzy grupy) pozwala na prowadzenie dialogu nie tylko pomiędzy pracodawcami i pracownikami, którzy są tradycyjnymi partnerami społecznymi, ale włącza do niego pozostałe grupy społeczne, co pozwala na osiągnięcie szerokiego konsensusu a procesy decyzyjne czyni bardziej demokratycznymi i przejrzystymi. Często mówi się, że Komitet jest pomostem pomiędzy instytucjami unijnymi a społeczeństwem obywatelskim. Organizacje społeczne reprezentowane w Komitecie są kanałem przepływu informacji do opinii publicznej na temat korzystnych i niekorzystnych skutków polityki unijnej dla przeciętnego obywatela. Od 1993 roku Komitet pełni rolę obserwatora Jednolitego Rynku. Wśród priorytetów w pracy Komitetu na pierwszym miejscu znajdują się sprawy rynku pracy. Przygotowano na ten temat kilka opinii, zwracając szczególną uwagę na sytuację bezrobotnych. Drugim tematem, któremu poświecono wiele uwagi są zmiany zachodzące w społeczeństwie europejskim i tworzenie się nowego modelu społecznego. W ostatnim czasie wiele dyskusji poświęcono rozszerzeniu Unii o nowych członków i konsekwencjom rozszerzenia zarówno dla Państw Członkowskich jak i krajów kandydackich, oraz przyszłości nowej Europy i pracom Konwentu. Komitet uczestniczy w pracach Konwentu jako obserwator. Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny utrzymuje stałe kontakty z i krajowymi komitetami i radami ekonomiczno-społecznymi m.in. poprzez stałą wymianę informacji oraz coroczne spotkania dyskusyjne. Równie stałe kontakty są utrzymywane grupami interesów z państw nie będących członkami Unii, np. krajami basenu Morza Śródziemnego, EFTA, Ameryką Łacińską.  

8Parlament Beneluksu (Doradcza Międzyparlamentarna Rada Krajów Beneluksu) - powstał 05.XI.1955 r. na mocy konwencji sygnowanej przez Belgię, Holandię i Luksemburg. Jest ciałem mającym promować współpracę między tymi krajami w zakresie handlu wewnętrznego, gospodarki, kultury, badań naukowych, polityki zagranicznej, unifikacji prawa i swobody przepływu ludzi. Składa się z 49 członków (21 z Belgii, 21 z Holandii i 7 z Luksemburga). Stały sekretariat Parlamentu znajduje się w Pałacu Narodów w Brukseli.

9Wyspy Owcze - terytorium autonomiczne Danii. Wyspy posiadają własny 32-osobowy parlament – Løgtingið i odpowiedzialny przed nim rząd – Landsstýrið, a także dwóch deputowanych w parlamencie duńskim. W kompetencji rządu duńskiego leży prowadzenie polityki zagranicznej, obronnej i konstytucyjnej Wysp. Reprezentantem Danii na Wyspach Owczych jest wysoki komisarz. Wyspy Owcze są członkiem Rady Nordyckiej. Wyspy Owcze de facto uczestniczą w formułowaniu tych aspektów duńskiej polityki zagranicznej, które ich dotyczą.

NASTĘPNE