PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW 1991-2000
GUBERNATORKI 1996-1999

Nancy Patricia Gutiérrez Castañeda

Urodziła się 16.X.1963 r. w Girardot w stanie Cundinamarca. Z zawodu jest prawniczką, specjalistką od prawa administracyjnego. Wykształcenie zdobyła na Uniwersytecie Rosario. Do 2004 r. była członkinią Partii Liberalnej. Wtedy to wstąpiła do Partii Radykalnej Zmiany. Oto jej krótkie CV:
1988-1990 burmistrzyni Agua de Dios,
1995-1996 minister środowiska w rządzie stanu Cundinamarca,
1996-1997 sekretarz generalna rządu stanowego i czasami p.o. gubernatora,
1998-2006 członkini Ifederalnej zby Reprezentantów,
20.VII.2000-20.VII.2001 przewodnicząca federalnej Izby Reprezentantów,
2006- członkini federalnego Senatu,
20.VII.2007-20.VII.2008 przewodnicząca federalnego Senatu i całego Kongresu.

18.IV.2008 r. Izba Kryminalna Sądu Najwyższego wszczęła wstępne śledztwo przeciwko niej. Pani senator jest podejrzewana o związki z Zjednoczoną Samoobroną Kolumbii (AUC). Jest to związek prawicowych organizacji paramilitarnych w Kolumbii. Celem AUC jest ochrona interesów jego sponsorów, głównie elit ekonomicznych i baronów narkotykowych. Prywatne organizacje paramilitarne, wchodzące w skład AUC, zaczęły powstawać z myślą o ochronie elit finansowych przed grożącymi im, przede wszystkim ze strony lewicowych organizacji partyzanckich, porwaniami i zabójstwami. Najbardziej znaną prywatną milicją była Muerte a Secuestradores (MAS) założona przez narkotykowego barona Pablo Escobara i lokalnych przywódców gangów narkotykowych. AUC otrzymywał oficjalne wsparcie ze strony państwa (broń oraz szkolenia przez wojsko i policję, wspólne prowadzenie operacji bojowych), którego elity polityczne uznały ją za wspaniałe narzędzie walki z lewicowymi partyzantkami - Rewolucyjnymi Siłami Zbrojnymi Kolumbii - Armią Ludową (FARC) i Armią Wyzwolenia Narodowego (ELN). W roku 1989 rząd kolumbijski, pod naciskiem opinii publicznej oburzonej przestępstwami dokonywanymi przez AUC, zdelegalizował organizację. W 2001 roku Departament Stanu USA uznał AUC za organizację terrorystyczną. Międzynarodowe koncerny inwestujące w Kolumbii, m.in. Coca-Cola i Drummond Company, podejrzewane są także o współpracę z AUC. Celem współpracy miało być usunięcie z zakładów najbardziej aktywnych związkowców, broniących praw pracowniczych. Kolumbijski związek zawodowy pracowników przemysłu spożywczego SINALTRAINAL ocenia, że na skutek działań AUC ponad 2 tys. działaczy zostało zamordowanych. Obecnie przed sądem w USA toczą się sprawy przeciwko ww. firmom, z powództwa poszkodowanych oraz ich rodzin. W marcu 2007 r. koncern Chiquita przyznał się do finansowania AUC, za co zasądzono karę w wysokości 25 mln USD. O wydarzeniach w Kolumbii opowiada m.in. niemiecki film dokumentalny "Krwawy smak Coca-Coli" (prod. KanalB). Wg raportów organizacji praw człowieka, m.in. Amnesty International, AUC jest odpowiedzialny za większość przestępstw popełnianych w Kolumbii przez organizacje paramilitarne. Ocenia się, że w samym tylko 2001 roku członkowie AUC zabili ponad 1000 osób cywilnych (dla porównania - liczba cywilnych ofiar FARC = 197 osób). AUC oskarżane jest o masakrowanie całych wiosek. Wg Departamentu Stanu USA AUC wymusza ponad 40% migracji wewnętrznej w Kolumbii, zdobywając w ten sposób tereny pod uprawę koki. AUC jest najaktywniejsze w północno-zachodniej części kraju (Antioquia, Córdoba, Sucre i Bolívar), a od 1999 roku także w północnych i południowozachodnich częściach Kolumbii. W maju 2004 roku władze Wenezueli rozpoczęły dochodzenie w sprawie obecności AUC także i w tym kraju, współdziałającej w planowanym zamachu stanu. AUC finansuje swoją działalność z handlu narkotykami, pieniędzy sponsorów oraz haraczy. Jej członkowie otrzymują regularne pensje. Obecnie szacuje się, że w jego skład wchodzi 5 - 7 tysięcy członków, chociaż przywódca AUC mówi o 11 tysiącach. Liczba jej sympatyków jest trudna do oszacowania. W związku z objęciem w 2002 roku urzędu prezydenta przez prawicowego polityka Alvaro Uribe, który zadeklarował ostateczne rozprawienie się z lewicową partyzantką, w 2004 roku organizacja zdecydowała się zakończyć działalność. Po zakończeniu rozmów z rządem 13 maja 2004 roku podpisano porozumienie o demobilizacji i rozbrojeniu AUC - proces ten miał się zakończyć w 2005 roku. Wszystkie te informacje pochodzą z Wikipedii.