obrończyni Karnavati,
Chitore (Indie) |
||
Była wdową po Ranie Singhu. Broniła Chitore przed muzułmanami. | ||
królowa-administratorka
Piriyaketaladevi, trzy wioski w Karnatace (Indie) |
||
Była żoną króla Wikramaditiji VI z Imperium Czalukjów. | ||
królowa-administratorka
Laliteya Devi, Mottiwada w Karnatace (Indie) |
||
Odpowiadała za dystrykt Belgaum. | ||
administratorka
Revakabbarasi, Posavuru w Karnatace (Indie) |
||
Była żoną generała Vavanarasy. | ||
politycznie wpływowa księżniczka
Yennenga,
Dagomba (Burkina Faso, Ghana?) |
||
Była znaną wojowniczką i doradczynią króla. Jej mężem został Mandé (Mandingue), łowca słoni. Mieli syna o imieniu Ouedraogo. | ||
główna
administratorka Jakkiabbe, dywizja (nalgavunda) Nagarakhanda w Karnatace
(Indie) |
||
Wdowa po głównym administratorze Sattarasie Nagarjunie. Nagarakhanda składała się z 70 wiosek. Jakkiabbe odpowiadała tam za dochody państwowe, irygację i miejscową administrację. Król uznał ją za doskonałą administratorkę i mianował następczynią zmarłego męża. Nadzorowała pracę kilkudziesięciu sołtysów (perggade). Jej następczynią została córka. | ||
główna
administratorka N.N., dywizja (nalgavunda) Nagarakhanda w Karnatace
(Indie) |
||
Córka Jakkiabbe i Sattarasy Nagarjuny. Następczyni swej matki na urzędzie. | ||
pasayite Revakabbarasi,
Karnataka (Indie) |
||
Była urzędniczką odpowiedzialną za gospodarstwo królewskie. | ||
władczyni
Tomiyauh
Miyahuatl, miasto
Tamazunchale (Meksyk) |
||
Wspomina o niej kodeks Chimalpopócatl. Datacja panowania niepewna. | ||
dziedziczna hrabina Matylda
Kijowska, Beichlingen (Niemcy) |
||
księżna Matylda-Filippa Tuluzańska, Francja |
regentka
Akwitanii i Poitou 1100-ok. 1114 |
|
pretendentka
do władzy nad Tuluzą 1114-1117 |
||
hrabina Agnieszka,
Ponthieu (Francja) |
||
Następczyni swego ojca, hrabiego Gui I. Rządziła razem z mężem Rogerem II de Ralvas, hrabią d'Alençon. | ||
politycznie wpływowa
królowa Matylda Szkocka, Anglia (Wielka
Brytania) |
||
wódz Mahasamantha
Nagasanamma, Karnataka (Indie) |
||
Odziedziczyła władzę po swym mężu. Tytuł "Mahasamantha" oznacza, że rządziła we własnym imieniu. | ||
minister Nayakuralu
Nagamma, dynastia Haihayas Indie) |
||
Pochodziła z biednej rodziny. | ||
hrabina Adelajda del Vasto, Włochy | regentka
Sycylii 1101-1112 |
|
władczyni
Salony 1101-1118 |
||
cesarzowa-regentka Xiang
Qinsheng Xianshu |
||
politycznie wpływowa
królowa Świętosława-Swatawa, Czechy |
||
opatka Agnieszka I, Niemcy |
opactwo
Kwedlinburg 1103-1125 |
|
opactwo
Gandersheim 1110-1125 |
||
opatka Richenza II von
Zolling, opactwo Niedermünster (Niemcy) |
||
królowa-współwładczyni Małgorzata
Fredkulla |
||
Była córką króla Szwecji Inge. Jej pierwszym mężem był król Magnus. Współrządziła z drugim mężem, królem Danii Nielsem. W tym stadle uchodziła za osobę silniejszą. Opisywano ją jako inteligentną, pobożną i miłującą pokój. Zmarła 11.XI.1130 r. | ||
dziedziczna
hrabina Beatrix
von Schweinfurt, Schweinfurt (Niemcy) |
||
opatka Frederun (Vrederun),
opactwo Gandersheim (Niemcy) |
||
Członkini ważnej rodziny szlacheckiej w Imperium Rzymskim Narodu Niemieckiego. | ||
hrabina Elwira Kastylijska |
regentka
Trypolisu (Liban) 1105-1108 |
|
regentka
Tuluzy (Francja) 1108-ok. 1123 |
||
wicehrabina
Arnautte de Dax (przed ok. 1080-ok. 1115), Dax (Francja) |
||
Znana także jako Annette. Była córką Arnauda II Rajmunda, wicehrabiego Dax, który zmarł ok. 1070 r. Wyszła za mąż za dalekiego kuzyna, Arnaud Dat, pana de Mixe i Ostabarret. Około 1105 r. zmarł bezdzietnie jej brat Piotr Arnaud. Wtedy to wraz z mężem odziedziczyła wicehrabiostwo. Była matką Rajmunda III Arnauda, kolejnego wicehrabiego Dax. | ||
wicehrabina-regentka Matylda z Apulii,
Narbonne (Francja) |
||
dziedziczna
księżna Agnieszka von
Waiblingen,
Szwabia (Niemcy) |
||
dziedziczna
księżna Wulfhilde
Billung
Saksońska, Saksonia (Niemcy) |
||
dziedziczna
księżna Eilika
Billung
Saksońska, Kriechen-Burgwerben i Palatynat w Saksonii (Niemcy) |
||
rani Hamun, Sindh
(Indie) |
||
Była następczynią króla Singhara, rządzącego w latach ok. 1092-ok. 1107. | ||
sułtanka-regentka
N.N., Ikonium (Iran) |
||
Była wdową po sułtanie Kilidż Arslanie I z dynastii Seldżuków. Potem wychodziła za mąż za 3 tureckich wodzów, by chronić jej synów, sułtana Szahanszaha i Msuda I. To w ich imieniu sprawowała władzę. Informacja niepewna. | ||
hrabina Ide-Raymonde,
Lyonnais i Forez (Francja) |
||
Jej brat Guillaume III był hrabią w latach 1079-1097. Do czasu objęcia sukcesji przez nią hrabstwem rządziło kilku jego następców. Hrabina była wdową po Guy-Raymondzie d'Albon, hrabim Forez. | ||
Dame Maud FitzHamon,
Gloucester, Glamorgan i Eurecy oraz Ste. Scolasse-sur-Sarthe (Wielka
Brytania i Normandia) |
||
Była żoną Roberta FitzRoya, syna króla Anglii Henryka I. W 1121 r. został on hrabią Gloucester. Robert zmarł w 1147 r. Mieli razem 8 synów i 1 córkę. Maud zmarła w 1157 r. | ||
hrabina
Galicji (Francja) 1107-1111 |
||
królowa
Kastylii i Leónu (Hiszpania) 30.VI.1109-08.III.1126 |
||
premier
Putri Nurul A’la binti Malik Abdullah Syah,
Peureulak (Indonezja) 1108-1134 |
||
szefowa
Bajt al-mal (sułtańskiego skarbca)
Putri
Nurul Qadimah,
Peureulak (Indonezja) 1108-1134 |
||
Na to stanowisko mianował ją sułtan Makhdum Alaiddin Malik Ahmad Shah Johan Berdaulat (panował w latach 1108-1134). Zrezygnowała z niego po jego śmierci. |
||
opatka Matylda II von
Kirchberg, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
opatka Matylda II van
Horne, klasztor Münsterbilzen (Belgia) |
||
hrabina Eremburge (ok. 1090-ok.
1126), Maine
(Francja) |
||
Była następczynią swego ojca Helie de la Fleche, który prawa do hrabstwa uzyskał dzięki małżeństwu z Paulą de Maine. Rządziła wraz z mężem, Fulkiem Andegaweńskim, który zmarł w 1142 r. Hrabstwo miało przejść potem w ręce ich córki Matyldy i zięcia Wilhelma z Walii, który zmarł jednak już w 1120 r. Gdy Matylda poszła do zakonu hrabią Maine został jej syn, Helie. | ||
cesarzowa Irena Dukena, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) |
regentka |
|
politycznie wpływowa |
||
księżna-regentka
Adela de Flanders (ok. 1064-1115), Apulia (Włochy) |
||
Znana także jako Ailanda z Apulii. Była dziedziczką Roberta I z Flandrii. Jej pierwszym mężem był król Knut III z Danii, drugim - książę Roger z Apulii. Po śmierci tego ostatniego rządziła Apulią jako regentka w imieniu syna Guillaume'a II. Jej najstarszym synem był Karol I z Flandrii. | ||
księżna-regentka Konstancja
Francuska, Antiochia (Syria) |
||
hrabina Dulcynea
I, Prowansja (Francja) |
||
hrabina-pretendentka
Stefania, Prowansja (Francja) |
||
Była młodszą córką Gilberta I z Gévaudan i Gerbergi z Prowansji oraz siostrą hrabiny Douce I. Od 1112 r. zgłaszała swoje prawa do Prowansji, co doprowadziło do wojen baskijskich. Jej mężem był Rajmund z Baux. | ||
hrabina Gertruda von Northeim, Niemcy |
politycznie
wpływowa w Palatynacie Renu 1113-1149 |
|
administratorka
Bentheim i Rheineck 1149-po 1154 a przed 1165 |
||
opatka Judyta I de Lorraine, Francja | klasztor
Remiremont, pani Saint Pierre i Metzu 1114-1161/4 |
|
klasztor St.
Pierre i Metz 1139-1161/4 |
||
Znana także jako Judyta de Vaudemont. Była córką księcia Dytryka II z Górnej Lotaryngii i Jadwigi von Formbach. Na stanowisku opatki zastąpiła swą ciotkę Gisele II Lotaryńską. Spierała się o władzę ze swoimi kuzynami i nie zawahała się apelować do cesarza Konrada III o potwierdzenie swych praw. | ||
Matylda Angielska | cesarzowa-współwładczyni Świętego
Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i królowa-współwładczyni
Niemiec 07.I.1114-23.V.1125 |
|
przewodnicząca Sądu
Królewskiego, Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego 1117-1118 |
||
namiestniczka (Stadholder) Włoch,
Najwyższa Dowódczyni Armii i Zwierzchniczka Dworu Królewskiego 1119 |
||
posiadaczka cesarskich insygniów
Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego 1125 |
||
de facto suwerenna księżna-władczyni
Normandii (Francja) 1135-1150 |
||
królowa Anglii 02.II-01.XI.1141 |
||
opatka Pétronille de
Chemillé, królewskie opactwo Fontevraud (Francja) |
||
Kuzynka opata Geoffrey'a z Vendôme. Po zawarciu małżeństwa weszła do rodziny de Chemillé. W chwili swej śmierci stała na czele federacji 50 żeńsko-męskich klasztorów. Założyciel, Robert z Arbrissel, nakazał by na czele tej federacji zawsze stała opatka. | ||
opatka Richenza III von
Abensberg, opactwo Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
Członkowie jej rodziny wchodzili w związki małżeńskie z innymi potężnymi rodami Niemiec, np. Hohenzollernami. | ||
politycznie wpływowa
cesarzowa Fujiwara no Tamako (1101-1145), Japonia |
||
Była najstarszą córką Fujiwary Kinzane. Po urodzeniu nazwano ją Taikenmon'in. Od. 1117 r. była żoną Toby, cesarza Japonii w latach 1107-1123. Należała do najbliższych sojuszników, strategów i przyjaciół władcy. | ||
politycznie wpływowa
cesarzowa Fujiwara no Yasuko (1095-1155), Japonia |
||
Była najstarszą córką Fujiwary Kinzane. Po urodzeniu nazwano ją Kayanoin. Od. 1117 r. była żoną Toby, cesarza Japonii w latach 1107-1123. Należała do najbliższych sojuszników, strategów i przyjaciół władcy. Wywierała wpływ także na sprawy kulturalne. | ||
politycznie wpływowa
cesarzowa Fujiwara no Tokushi, Japonia |
||
Była córką Fujiwary no Nagami. Po urodzeniu nazwano ją Bifukumon'in. Od. 1117 r. była żoną Toby, cesarza Japonii w latach 1107-1123. Należała do najbliższych sojuszników, strategów i przyjaciół władcy. Należała do najbliższych sojuszników, strategów i przyjaciół władcy. Angażowała się potem w walki o tron Japonii. Po śmierci Toby w 1156 r. została mianowana cesarzową-wdową Yoshitomi. Zmarła w 1160 r. | ||
opatka Hadamuda, klasztor Obermünster w Regensburgu
(Niemcy) |
||
hrabina Richardis von
Waldeck, Waldeck (Niemcy) |
||
Jej mężem był Rudolf II von Stadet. | ||
hrabina Ermengardis, Zütphen
(Holandia) |
||
Znana także jako Ermgard. Była następczynią swego brata Henryka. Jej pierwszym mężem był Gerhard II z Gelder/Guelders, który zmarł w 1131 r. W 1134 r. ponownie wyszła za mąż za Konrada z Luksemburga. Prawdopodobnie w tym czasie przekazała hrabstwo synowi, Henrykowi II. | ||
opatka Jadwiga III,
klasztor Gernrode (Niemcy) |
||
opatka Jadwiga IV von
Seeburg,
klasztor Gernrode (Niemcy) |
||
Aż do 1205 r. nie są znane imiona jej następczyń. | ||
uczestniczka puczu
cesarzówna Anna Komnena, Cesarstwo Bizantyńskie
(Grecja i Turcja) |
||
opatka Oda
von Calw |
||
Była księżniczką Rzeszy. Jako taka miała prawo głosu w Kolegium Prałatów (Prelates) Renu, które posiadało jeden łączny głos w kościelnej części Rady Książąt w Zgromadzeniu (Diet) Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. | ||
Al-Hurra Alam
al-Malika, Zubajd (Jemen) |
||
Była śpiewaczką i niewolnicą króla Mansura ibn-Najaha. Ten był tak zachwycony jej polityczną mądrością, że powierzył jej sprawy państwowe i "nie podejmował żadnych decyzji bez konsultacji z nią". W 1123 r. władca został otruty przez swego wezyra, ale Alam nadal rządziła państwem. Nigdy jednak nie proklamowała "chutby" swym własnym imieniu podczas piątkowych modlitw. Tytuł al hurra nadawano kobietom aktywnym w polityce, ale nie oznaczał on królowej. | ||
dziedziczna pani Helvis
(ok. 1105/1110-ok. 1160), Ramallah i Mirabel (Izrael i Palestyna) |
||
Była córką Baldwina I z Ramallah. Ok. 1122 r. wyszła za mąż za Barisana z Ibelinu. Mieli pięcioro dzieci: Hugona (najstarszego), Baldwina, Barisana Młodszego, Ermengardę i Stefanię. Po śmierci męża, w 1150 r., Helvis przekazała swe dziedziczne posiadłości najstarszemu synowi. Ok. 1150 r. ponownie wyszła za mąż za Manassesa z Hierges, konstabla (policjanta) Jerozolimy. | ||
hrabina Tiburge I,
Orange (Francja) |
||
Była następczynią swego ojca Rimbauda II. Rządziła razem z mężem, Wilhelmem I z Omélas (zmarł w 1156 r.). W 1150 r. przekazali władzę synowi, Rimbaudowi III. | ||
cesarzowa-regentka De
(dynastia Liao-Kitanów w Chinach) |
||
Rządziła w imieniu ostatniego cesarza z dynastii Liao-Kitanów, Tien-tso Ti. Ten zmarł w 1128 r. po podboju przez dynastię Kin (Czin). Raczej jest więc mało prawdopodobne (choć tak sugerują inne źródła), że rządziła w 1133 r. w imieniu jakiegoś krewnego. | ||
hrabina-regentka Petronela
Lotaryńska, hrabstwa Holland-Zeeland |
||
hrabina-regentka Jadwiga
von Assel-Woltingerode, Windberg-Ratelberg-Winzenburg (Niemcy) |
||
pani-regentka Emma,
Cezarea (Izrael) |
||
Jutta Ida (1100/05-po 1154), Niemcy | dziedziczna
hrabina Werl-Arnsberg 1124-1146 |
|
opatka
klasztoru Herford 1146-1154/1162 |
||
Była jedynym dzieckiem i dziedziczką hrabiego Fryderyka I von Werl-Arnsberg i Adelajdy von Limburg. Z pierwszym mężem, hrabią Gotfrydem II von Cappenberg, wstąpiła do klasztoru. Po jego śmierci zrezygnowała z życia mniszki i wyszła za mąż za Gotfryda von Kuic (Cuyk). Z nim miała swe jedyne dziecko, hrabiego Henryka I von Arnsberg. W 1146 r., jeszcze za życia drugiego męża, została opatką klasztoru Herford. Był on bezpośrednio podporządkowany cesarzowi. | ||
dziedziczna hrabina
Bertha von Groitzsch, Wettin-Groitzsch (Niemcy) |
||
Urodziła się około 1090 r. jako jedyna córka hrabiego Wiprecht II von Groitzsch i jego pierwszej żony, Jutty Czeskiej (córki króla Czech Wratysława II). Przed 1124 r. wyszła za mąż za hrabiego Dedi IV von Wettin. Mieli tylko jedną córkę, Matyldę. Hrabina Bertha zmarła 16.V(lub VI).1144 r. Swego męża przeżyła o 20 lat. | ||
Richenza von Northeim, Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego (Niemcy) |
cesarzowa
"consors regni" 1125-1137 |
|
przewodnicząca Sądu
Królewskiego 1136-1137 |
||
Mahaut I | hrabina
Boulogne (Francja) 1125-1151 |
|
politycznie
wpływowa królowa-małżonka Anglii 1135-1152 |
||
opatka
Bertha I, klasztor Gandersheim (Niemcy) |
||
opatka
Ode I, klasztor Nivelles (Belgia) |
||
opatka-hrabianka
Gerburg (Gerberga) von Kappenberg, klasztor Kwedlinburg (Niemcy) |
||
opatka
Richenza IV von Dornburg, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
hrabina Helga Maddannsdatter, Caithness
(Wielka Brytania) |
||
Była córką hrabiego Caithness. Wyszła za mąż za Håkona Pålsona. Ich dzieckiem była Małgorzata Håkonsdatter, władczyni Orkney od ok. 1130 r. | ||
opatka
Ita, klasztor Schänis (Szwajcaria) |
||
hrabina Beatrycze II
(1104-1156), Bigorre (Francja) |
||
Była następczynią swego ojca, Centule II. Rządziła wraz z mężem, Piotrem I de Marsan. W 1163 r. jego następcą został ich syn Centule III. | ||
cesarzowa-małżonka Meng
Zhaoci |
regentka
Chin (dynastia północnych i południowych Sung) 1127 i 1129-1131 |
|
regentka
prowincji Jiling 1127-1128 |
||
królowa Nag Ye Hkam
Leng, Möng Mao |
||
Jej poprzednikiem na tronie był Hkun Hpang Hkan, a następcą - Saw Hsö Hkun Hpa, który rządził w latach 1152-1205. | ||
Melisanda, Izrael |
królewna-współwładczyni
Królestwa Jerozolimskiego (wraz z ojcem, królem Baldwinem II) 1128-1131 |
|
królowa-współwładczyni
Królestwa Jerozolimskiego (wraz z mężem
Fulkiem) 1131-1143 |
||
regentka
Królestwa Jerozolimskiego 1143-1152 i 1157 |
||
pani
Nablusu 1152-1161 |
||
hrabina-regentka
Izabela, Amboise (Francja) |
||
Po śmierci męża Hugona rządziła w imieniu syna Sulpisiusa. Zmarła po 1143 r. | ||
opatka Gutta, klasztor
Säckingen (Niemcy) |
||
hrabina Adelajda
Prowansalska, (Francja) |
||
Wyszła za mąż za Armengeola IV, hrabiego Urgel. Jej następcą został syn Wilhelm III z Urgel. Zmarł w tym samym roku, co jego matka. | ||
księżna Konstancja
I, Antiochia oraz pani Laodycei i Dżubajl (Syria) |
||
księżna Alicja Jerozolimska, Izrael |
regentka
Antiochii 1130-1136 |
|
pani
Laodycei i Dżubajl 1136- po 1137 |
||
hrabina Małgorzata Håkonsdatter,
Orkney (Anglia w Wielkiej Brytanii) |
||
Urodziła się ok. 1108 r. jako córka Håkona Pålsona i Helgi Maddannsdatter, córki hrabiego Caithness. Pierwszym mężem Małgorzaty był hrabia Maddad/Madoch z Atholu, a drugim (od 1134 r.) - Erland "Młody" Haraldsson. Obaj mężowie byli jej współwładcami. Jej syn, Harald Maddadson, była hrabią w latach 1139-1206. | ||
dziedziczna hrabina
Agnieszka von Saarbrücken, Saarbrücken (Niemcy) |
||
Urodziła się ok. 1115 r. jako córka hrabiego Fryderyka I von Saarbrücken i Gizeli von Langenselbold-Gelnhausen. Ok. 1130/1135 r. została drugą żoną Fryderyka II Hohenstaufa, księcia Szwabii. Ich dziećmi byli: Judyta (Guta), Konrad i Liutgarda. Prawdopodobnie książęca para miała więcej potomstwa. Księżna Agnieszka zmarła po 06.IV.1147 r. | ||
opatka Heilka III von
Kirchberg, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
opatka Liutgard II,
klasztor Gandersheim (Niemcy) |
||
Zreformowała klasztory Clus i Brunshausen, które podlegały jej władzy. W 1148 r. na terenie jej opactwa odbyło się Zgromadzenie Książęce (Fürstentag). | ||
królowa-małżonka Ilona (Helena), Węgry |
faktyczna
władczyni 1131-1141 |
|
regentka 1141-1145 |
||
hrabina Beatrycze,
Maguelone de Susbstancion i de Melgueil (Francja) |
||
wicehrabina Ermengarda,
Narbonne (Francja) |
||
wicehrabina-regentka Guiscarda,
Béarn (Francja) |
||
baronowa Matylda van
Saffenberg, 'S-Hertogenrade (Holandia) |
||
Była następczynią Adolfa i żoną Henryka II, księcia Limburga. | ||
hrabina Ermesinde I,
Luksemburg |
||
Urodziła się w 1080 r. Była najstarszą córką hrabiego Konrada I z Luksemburga i Ermesindy Akwitańskiej. Jej pierwszym mężem został przed 1101 r. (1098?) hrabia Adalbert z Dagsburga. Ich dziećmi byli hrabia Hugo IX z Egisheim i Mechtylda. Około 1111 r., już jako wdowa, wyszła ponownie za mąż za hrabiego Gotfryda z Namur. Z tego związku pochodzili: Adelajda, hrabia Henryk IV, Beatrycze i Klemencja. W 1136 r., po bezpotomnej śmierci swego bratanka, hrabiego Konrada II z Luksemburga, wdała się w zwycięski spór o spadek po nim z jego siostrą, Liutgardą. Sama Ermesinda krótko rządziła hrabstwem i jeszcze w 1136 r. przekazała je swemu synowi, Henrykowi. Zmarła 24.VI.1143 r. | ||
hrabina-pretendentka
Liutgard,
Luksemburg |
||
Urodziła się około 1120 r. jako córka hrabiego Wilhelma z Luksemburga i Liutgard von Northeim-Beichlingen. Około 1140/1150 r. wyszła za mąż za Henryka II, hrabiego Grandpre. Z tego związku pochodzili hrabia Henryk III i Robert, przyszły biskup Verdun. W 1136 r. zmarł, nie pozostawiwszy dziedzica, jej brat Konrad II, hrabia Luksemburga. Pretensje do schedy po nim zgłosiły siostra Liutgard i ciotka Ermesinde I. Spór rozstrzygnął na korzyść tej ostatniej cesarz Fryderyk I Barbarossa. Hrabina Liutgard zmarła przed 1170 r. | ||
politycznie wpływowa
królowa-małżonka Ingrid
Ragnvaldsdotter, Norwegia |
||
opatka Kunegunda II von
von Kirchberg, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
polityczna doradczyni
opatka Hildegarda z Bingen, Niemcy |
||
królowa Petronela I Aragońska (Hiszpania) |
samowładczyni
Aragonii 1137-1162 |
|
regentka
Aragonii i Barcelony 1162-1164 |
||
królowa Eleonora Akwitańska | księżna
Akwitanii, Poitou, Guyenny i Gaskonii (Francja) 1137-1204 |
|
regentka
Anglii (Wielka Brytania) 1155, 1158-1160, 1189-1191, 1192 i 1199 |
||
regentka
Normandii (Francja) 1165-1166 |
||
hrabina Jadwiga von Gudensberg, Niemcy | samowładczyni
w hrabstwie Gudensberg-Orlamünde i Arnshaugh 1137-1148 |
|
margrabina-regentka
Turyngii 1140-1144 |
||
opatka Emma, klasztor
Essen (Niemcy) |
||
księżna Salomea
z Bergu, Sieradz, Łęczyca i Sandomierz (Polska) |
||
księżna Agnieszka
Babenberg, Śląsk i dzielnica krakowska (Polska) |
||
opatka Gertruda I,
klasztor Herford (Niemcy) |
||
hrabina-regentka Sybilla
Andegaweńska, Flandria (Belgia) |
||
opatka Beatrycze II von
Winzenburg, klasztor Kwedlinburg (Niemcy) |
||
Była córką Hermanna I, hrabiego von Windberg-Ratelberg-Winzenburghrabiny, oraz Jadwigi von Assel-Woltingerode. W 1123 r. jest wspominana jako opatka klasztoru Neuenheersee koło Paderbornu. Zmarła w 1160 r. | ||
hrabina Agnieszka de
Thiern, Montpensier (Francja) |
||
Była następczynią swego ojca, Guy de Thierna, którego lata panowania nie są pewne. W 1145 r. wyszła za mąż za Rajmunda z Bourgogne, hrabiego de Grignon. Jej drugim mężem został w 1160 r. Humbert IV, pan de Beaujeu. Następcą Agnieszki został jej syn. | ||
opatka
N.N., klasztor Säckingen (Niemcy) ?-1140 |
||
opatka
N.N., klasztor Säckingen (Niemcy) 1140-? |
||
opatka Ermentrudis, klasztor
Essen (Niemcy) |
||
hrabina-regentka Klemencja
Burgundzka, Delfinat Viennois, Grenoble i Albon (Francja) |
||
księżna-regentka Gertruda
von Suppilenburg, Saksonia (Niemcy) |
||
opatka Jadwiga (Hadwiga),
klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy) |
||
hrabina-regentka Lutgardis
von Sulzbach, Brabancja [Dolna Lotaryngia] (Belgia) |
||
hrabina Agnieszka de
Garlande, Rochefort-en-Yvelines, pani Gournay i Gomets (Francja) |
||
Urodziła się ok. 1095 r. Była jedyną córką i dziedziczką hrabiego Anseau de Garlande i Beatrice de Montlhéry. W 1137 r. zmarł jej pierwszy mąż, Amaury III, pan Montfort-l' Amaury. W 1139 r. ponownie wyszła za mąż za Roberta I, hrabiego Dreux, du Perche i Braine-sur-Vesle. Para ta miała syna, Szymona. Hrabina Agnieszka zmarła w 1143 r. | ||
opatka
Magdalena von Heidelberg, klasztor Schänis (Szwajcaria) |
||
chanowa
i cesarzowa Tabuyan T’a-Pu-Yen Gantian Huanghou
(Gantianhou), Chanat Karakitański [Zachodnia Dynastia Liao] (Azja Środkowa) |
||
politycznie wpływowa
opatka Jovetta, Jerozolima (Izrael) |
||
opatka Walburga (Walpurg), klasztor Frauenchiemsee (benedyktynek w
Chiemsee, Niemcy) |
||
opatka Machtild I von Tirol, klasztor Frauenmünster (Szwajcaria) |
||
pani Emma von
Rappoltstein, Rappoltstein (Niemcy) |
||
Jej następcą był Engeolf I von Urslingen, pan Rappoltstein w latach 1156-1188. | ||
władczyni Zahida
Khatun, Fars (Iran) |
||
Rządziła po śmierci swego małżonka, amira Boz-Aba. Założyła madrasę w Szirazie. | ||
księżna Berta z Bretanii, Francja |
dziedziczka
Bretanii, Rennes, Vannes, Dol, Poher, Cornovalles i Nantes 1148-1156 |
|
regentka
Bretanii 1156-1158 |
||
Urodziła się ok. 1114 r. Była córką księcia Bretanii Conana IV i Maud. W 1148 r. ojciec na łożu śmierci wydziedziczył jej brata Hoela III (uznał go za nieprawego) i uczynił ją dziedziczką swych ziem. Wyszła za mąż za Alana, pierwszego hrabiego Richmond. W latach 1156-1158 rządziła Bretanią jako regentka w imieniu ich syna, Conana IV. | ||
księżna i cesarzowa Beatrycze
I, Lotaryngia Górna i Franche-Comté (Francja) |
||
Agnieszka z Courtenay, Izrael |
pani
Marnes 1148-1155 |
|
hrabina
Jaffy i Aszkelonu 1157-1176 |
||
politycznie
wpływowa w Jerozolimie 1160-1185 |
||
pani
w Akrze ok. 1176-1184 |
||
opatka Adelajda von
Sponheim, klasztor Göss koło Leoben (Austria) |
||
Izabela de Warenne, 4. hrabina Surrey
(Wielka Brytania) |
||
sołtys (mahaprabhuvini)
Lakkadevi, Karnataka (India) |
||
pani i hrabina Stefania
z Baru (1144- przed 1178), Commercy (Francja) |
||
Była córką i następczynią hrabiego Renauda I de Bar i Gizeli de Vaudemont. Wyszła za mąż za hrabiego Hugona III de Broyes et Chateauvillain. Jej następcą został syn, Szymon I. | ||
opatka Matylda I
[Izabela lub Alicja] (ok. 1101/1107-1154), klasztor Fontevrault (Francja) |
||
Była córką hrabiego Fulka V z Andegawenii i jego pierwszej żony Ermengardy z Maine.Poślubiła Wilhelma Adelina, syna i dziedzica króla Anglii, Henryka I. Jej mąż zginął w 1120 r. Matylda nie wyszła już potem za mąż. Została zakonnicą i później przełożoną sióstr w Fontevrault. |