Ingrid Ragnvaldsdotter
Urodziła się ok. 1100/1110 r. w Szwecji jako córka Ragnvalda Ingessona, jedynego znanego syna i spadkobiercy króla Szwecji Inge I. Ragnvald zmarł młodo i nie sięgnął po władzę. Historia nie wspomina imienia i pochodzenia matki Ingrid. Nie wiadomo też, kto ją wychowywał. Na kartach dziejów Ingrid pojawia się po raz pierwszy przy okazji zawarcia małżeństwa z Henrykiem Skadelaara, nieprawego wnuka króla Danii Sweyna II. Henryk był kaleką i z tego powodu nie walczył o tron dla siebie. Knuł jednak intrygi, co przysporzyło mu wielu wrogów. Z Ingrid mieli trzech synów. Małżonka próbowała zerwać to małżeństwo i uciec z kochankiem. W 1134 r. Henryk zginął w bitwie pod Fotevik. Ingrid wkrótce wyszła za mąż za króla Norwegii Haralda IV Gille. Urodziła potem syna, Inge Haraldssona, przyszłego władcę Norwegii. Gdy Harald został zamordowany w 1136 r., królowa-wdowa odegrała bardzo ważną rolę w mianowaniu jej syna i pasierba, Sigurda II, współwładcami. Kościół opowiedział się po stronie monarchini. Uczestniczyła później w wojnie przeciw uzurpatorowi, Sigurdowi Slembe. W trakcie panowania swego syna była jedną z jego najbliższych doradców. Od 1142 r. trzecim współwładcą był Øystein II, kolejny bastard Haralda IV. Bracia panowali w pokoju do 1155 r. kiedy to, z rozkazu Ingrid lub Inge, został zamordowany Sigurd II. Dwa lata później ten sam los spotkał Øysteina II. Trzecim mężem Ingrid został Ottar Birting, potężny możnowładca. Zginął on w bitwie pod Nidaros w latach 40. XII w. Między trzecim a czwartym małżeństwem królowa urodziła nieślubnego syna, Orma. Knuła spiski po to, by jej najstarszy syn Magnus został królem Szwecji. Czwartym i ostatnim mężem Ingrid był Arne Ivarsson z Stårheim, także potężny możnowładca. W 1161 r. Inge został zabity w bitwie pod Oslo. Pokonał go Haakon II Barczysty, bratanek i pretendent do tronu. Po tym nieszczęściu królowa Ingrid z synem Ormem połączyła swe siły z potężnym Erlingiem Skakke, mężem Krystyny, córki króla Sigurda I. Ich pięcioletni syn został w 1161 r. nowym królem Norwegii jako Magnus V Erlingsson. Królowa Ingrid zmarła w 1170 r.