WŁADCZYNIE 1100

Konstancja I

Urodziła się w 1127 r. jako córka Alicji Jerozolimskiej i Boemunda II, księcia Antiochii. Po śmierci ojca, w 1130 r., Konstancja została księżną Antiochii. W związku z tym, że miała tylko 4 lata władzę w jej imieniu sprawowali regenci: matka Alicja (w latach 1130-1136), dziadek Baldwin II (1130-1131) oraz wuj Fulk Andegaweński (1131-1136, mąż królowej Melisandy). Matka chciała zachować władzę nad Antiochią dla siebie. W tym celu chciała nawet sprzymierzyć się z muzułmańskim emirem Aleppo, Zankim. Proponowała rękę swej córki jednemu z muzułmańskich książąt. Jej plan został zniweczony przez ojca, Baldwina II, który wygnał Alicję z Antiochii. W 1135 r. próbowała ona ponownie przejąć kontrolę nad księstwem. Chciała by mężem jej córki został Manuel Komnen, następca tronu w Bizancjum. Tym razem z Antiochii wygnał ją szwagier Fulk. Ponownie ustanowiono regencję dla Konstancji. W 1136 r. poślubiła ona Rajmunda z Poitiers, który został zarazem jej współwładcą. Jej matka myślała, że Rajmund poślubi ją. Po zawarciu tego małżeństwa poniżona Alicja na dobre opuściła Antiochię. Po śmierci Alicji, po 1137 r., Konstancja odziedziczyła po niej Laodyceę i Dżubajl. Rajmund i Konstancja mieli czworo dzieci: Boemunda III, Marię z Antiochii (przyszłą żonę cesarza Bizancjum Manuela I Komnena), Filippę z Antiochii (przyszłą kochankę cesarza Bizancjum Andronika I Komnena), oraz Baldwina (Rajmunda?), który zmarł w niemowlęctwie. Rajmund zmarł w 1149 r. Konstancja odmówiła szybkiego ponownego zamążpójścia i rządziła sama z pomocą patriarchy Aimery. Sprzymierzyła się z cesarzem Bizancjum Manuelem I Komnenem (wydała za niego swą córkę Marię) i z swym kuzynem, królem Jerozolimy Baldwinem III. W 1153 r. ponownie wyszła za mąż za Renalda z Chatillon. Z tego związku pochodziły dwie córki: Agnieszka de Châtillon (przyszła żona króla Węgier Beli III Ślepego) oraz Alicja (przyszła żona margrabiego Azzo VI d'Este). Drugi mąż Konstancji został zamordowany w 1160 r. Konstancja po raz drugi została jedyną władczynią księstwa. Z pomocą cesarza Manuela przeciwstawiła się próbom zainstalowania jej syna Boemunda III jako władcy z regentem w postaci patriarchy. W 1163 r. doszło do walki między matką a synem, w wyniku której Konstancja musiała opuścić Antiochię. Księżna zmarła w 1163 r. lub w 1167 r.

Źródła:

1. Wikipedia,

2. Regine Pernoud, Kobieta w czasach wypraw krzyżowych, Gdańsk 1995.