WŁADCZYNIE 1-500

	regentka Wielka Cesarzowa Wdowa Wang, Chiny 1-6
	legendarna królowa Medb, Connaught (Irlandia) ok. 1 r. n.e.
	Antonia Tryfajna	współwładczyni Tracji (region na pograniczu Bułgarii, Grecji i Turcji) 12-38
		królowa Pontu (Turcja) 33-55
	królowa-współwładczyni Shaqilat I, Nabatea (Jordania) 11-40
	Była drugą żoną króla Aretasa IV.
	politycznie wpływowa Antonia Młodsza, Imperium Rzymskie 14-37
	królowa Arawelo, Somalia ok. 15 r. n.e. lub VII w. n.e.
	Znana także jako Ebla Awad. Była najstarszą z trzech córek i dziedziczką tronu. Walczyła o prawa kobiet, ponieważ uważała, że matriarchat jest najlepszym ustrojem społecznym. Kastrowała więźniów płci męskiej. Jej mąż uważał, że kobiety powinny siedzieć w domu. W odpowiedzi królowa nakazała wszystkim kobietom porzucić swe "naturalne" role w domu. Męskich przeciwników tej decyzji kazała wieszać za jądra. Ich opór szybko zgasł - mężczyźni zajęli się domami i dziećmi. Arawelo opowiadała się za dominacją kobiet w społeczeństwie, ponieważ uważała, iż są one lepszymi przywódczyniami.
	królowa-współwładczyni Pytodoris II, Tracja (region na pograniczu Bułgarii, Grecji i Turcji) 38-46
	królowa Helena, Adiabene (Północny Irak) 30-56
	królowa Sivali, Sri Lanka 34 (4 miesiące)
	królowa Kandake, Meroe (Sudan) 35-65
	politycznie wpływowa Domicja Lepida Starsza, Imperium Rzymskie 37-59
	politycznie wpływowa Domicja Lepida Młodsza, Imperium Rzymskie 37-54
	królowa Gepaepyris, Królestwo Bosporu (Rosja) 37-39
	politycznie wpływowa cesarzowa Messalina, Imperium Rzymskie 39-48
	królowa Trúng Trac (Trúng Vuong) i jej siostra Trúng Nhi, Wietnam 40-43
	królowa Shaqilat II, Nabatea (Jordania)	współwładczyni 40-70
		regentka 70-76
	królowa Kartymandua, plemię Brygantów (północna Anglia, Wielka Brytania) 41-60
	królowa Garsemot Kandake, Etiopia ok. 50-60 lub 48- 58
	współwładczyni księżniczka Julia Berenike, Judea (Izrael) 48-79
	cesarzowa-regentka Julia Agryppina Młodsza, Imperium Rzymskie 54-56
	politycznie wpływowa cesarzowa (od 62 r.) Poppea Sabina, Imperium Rzymskie 58-65
	królowa Budyka, plemiona Icenów i Trynobantów (południowa i zachodnia Anglia w Wielkiej Brytaniii) 60-61
	legendarna przywódczyni wojskowa królowa Aife, Alba (Szkocja w Wielkiej Brytanii) ok. 60
	W celtyckiej mitologii występuje jako wojowniczka z Alby. Dała swemu kochankowi Cuchulainnowi włócznię, Gae Bulg. Mieli jednego syna, Connla.
	królowa Eun[eike], Bospor (Rosja) 68-69
	Była żoną króla Bosporu Tyberiusza Juliusza Kotysa I Filokajsara Filoromajosa Eusebesa (panował w latach 45-63) i matką króla Tyberiusza Juliusza Reskuporisa I Filokajsara Filoromajosa Eusebesa (panował w latach 69-93).
	prorokini Weleda, plemię Brukterów (Niemcy) ?-69-78-?
	prorokini Ganna, plemię Brukterów (Niemcy) po 78-ok. 96
	politycznie wpływowa królowa Gautami Balasri , Imperium Satavahana (Indie) ok. 78
	Była żoną króla Sivasvatiego i matką króla Gautamiputry Satakarniego (rządził w latach 78-102).
	prorokini Aurinia, jedno z plemion germańskich (Niemcy) I w.
	królowa-współwładczyni Gamilat, Nabatea (Jordania) 70-102
	politycznie wpływowa cesarzowa Pompeja Plotyna Klaudia Febe Pizo, Imperium Rzymskie 98-121/122
	cesarzowa-regentka Dou Hsien, Chiny 88-97
	królowa-współwładczyni Hagru, Nabatea (Jordania) 102-106
	Rządziła wraz z swym mężem Rabbelem II. Była jego drugą żoną.
	królowa Tania, plemię Dardanów (odłam plemienia Ilirów zamieszkujący tereny położone nad górnym Wardarem, na półwyspie Bałkańskim) II w.
	Objęła władzę po śmierci swego męża. Osobiście brała udział w wyprawach wojennych. Była znakomitą dowódczynią, która nigdy nie została przez nikogo pokonana na polu bitwy. Miała córkę, którą wydała za jednego z najbardziej zaufanych żołnierzy. Zięć zamordował ją rok po weselu.
	cesarzowa-regentka Deng, Chiny 106-121
	królowa-regentka Yasovati, Kaszmir (Indie) 114
	Rządziła w imieniu swego małoletniego syna Gonandy II, po tym, gdy jej mąż, król Damodara, został zamordowany przez Krisznę.
	politycznie wpływowa cesarzowa Yan, Chiny 120-125
	królowa-regentka Ghadana, Iberia (Gruzja) 135-149
	Była córką króla Sanatroukesa z Armenii, żoną króla Pharasmenesa II Kveli (panował w latach 116-132) z Iberii oraz matką jego następcy Rhadamiste I (panował w latach 132-135). Rządziła w imieniu wnuka Pharasmenesa III (panował w latach 135-185).
	cesarzowa-regentka Liang Na, Chiny 144-150
	politycznie wpływowa cesarzowa Liang Nüying, Chiny 147-159
	królowa-współwładczyni Ulfan, Elam (Irak i Iran) ok. 150
	Współpanowała wraz z Orodesem IV. Jej helleńsko-irańskie państwo leżało w dzisiejszym południowo-wschodnim Iraku i irańskich górach Zagros. Jego stolicą była Suza.
	cesarzowa Dong, Chiny	regentka 168-172
		politycznie wpływowa 172-189
	Była żoną markiza Liu Czanga oraz matką cesarza Ling Ti. W 169 r. nadał jej tytuł Cesarzowej. Do swej śmierci w 189 r. wywierała wpływ na sprawy państwa.
	królowa Himeko, Yamatai (Japonia) ok.173-240/248
	królowa Somâ, królestwo Fu-Nan (Kambodża i Wietnam) 180-190
	Była następczynią swego ojca w tym królestwie Khmerów leżącym na terenie dzisiejszej Kambodży i południowego Wietnamu. Wyszła za mąż za indyjskiego bramina Kaundinyę i wraz z nim założyła dynastię. Wcześniej Kaundinya pokonał ją w walce.
	politycznie wpływowa cesarzowa He Mou, Chiny 189
	politycznie wpływowa pani Wu, Wu (Chiny) 190-203
	Była główną małżonką cesarza Linga z dynastii Han. Była jedną z głównych doradców swego najstarszego syna Sun Ce, któremu pomagała w kierowaniu sprawami państwa i wojska. Sun Ce zmarł w 200 r. Wtedy Wu poprosiła ministrów o poparcie jej młodszego syna, Sun Quana. W związku z tym, że był on jeszcze bardzo młody, matka pomagała mu w sprawach państwowych i militarnych. Panował on w latach 200-222 jako król Wu. W latach 222-252 był cesarzem Chin z dynastii Wu. Po wstąpieniu na tron nadał matce pośmiertny tytuł cesarzowej Wulie. Pani Wu była matką 5 synów i 1 córki. Zmarła w 203 r.
	cesarzowa-współwładczyni Julia Domna, Imperium Rzymskie 193-217
	półlegendarna cesarzowa-regentka Jingū Kōgō, Japonia 200-269
	królowa-regentka Wakana, Etiopia ok. 216 lub 238
	Rządziła przez 2 dni, zanim została usunięta.
	politycznie wpływowa cesarzowa Julia Maesa, Imperium Rzymskie 218-223/226
	politycznie wpływowa cesarzowa Julia Soaemias, Imperium Rzymskie 218-222
	królowa Wu Mu, Hanzhong (Chiny) 219-245
	politycznie wpływowa cesarzowa Julia Mamaea, Imperium Rzymskie 222-235
	przywódczyni rebelii Trieu Au, Wietnam ok. 222-248
	politycznie wpływowa królowa Denak, Persja (Iran) 227- 243
	cesarzowa-regentka Antonia Gordiana, Imperium Rzymskie 238-241
	królowa Iyo, Yamatai (Japonia) ok. 250-po 266
	królowa N.N., Vakataka w Bhadramukhas (Indie) ok. 256-274
	Żona króla Rudraseny II z Bhadramukhas (panował w latach 256-274). Rządziła samodzielnie Vakataką przez 20 lat.
	królowa Maleqorobar [Malegereabar], Meroe (Sudan) 266-283
	królowa Septimia Zenobia, Palmyra 267-272
	`politycznie wpływowa Augusta Wiktoria, Cesarstwo Galijskie¹` 268-270/271
	królowa-współwładczyni Ailia (Ailias), Bospor (Rosja) 275-279
	Była żoną króla Bosporu Tyberiusza Juliusza Teiranesa (panował w latach 275-279). W Kerczu w 1843 r. odnaleziono inskrypcję z następującym napisem: "… za zwycięstwo i długie panowanie króla Teiranesa i królowej Ailias…".
	cesarzowa Ulpia Seweryna, Imperium Rzymskie III-IX.275
	faktyczna współwładczyni cesarzowa Yang Zhi, Chiny 290-291
	faktyczna władczyni cesarzowa Jia Nanfeng, Chiny 291-300
	królowa Patrapeameni [Nahidemani], Meroe (Sudan) 300-308
	królowa Amanipilade, Meroe (Sudan) 308-320
	królowa-regentka Ifra-Ormuzd [Hormiz], Persja (Iran) 310-32?
	Była córką Vasudevy, króla Seistanu (dziś Kabul w Afganistanie), żoną króla Persji Hormizda II. Po śmierci tego ostatniego rządziła jako regentka w imieniu swego syna, Szapura II Wielkiego. Sympatyzowała z wyznawcami judaizmu.
	królowa Une' B'alam, Tikal (Gwatemala) ok. 317
	Tikal było jednym z najważniejszych w owym czasie miast-państw Majów.
	królowa-współwładczyni Kumaradevi Licchavi, Imperium Guptów (Indie) 320-335
	Rządziła wraz z swym mężem, królem Czandraguptą I.
	królowa Zaela Ahyawa [Ahyawa Sefya lub Eguala Anbasa], Etiopia ok. 325-ok. 334 lub 307-314
	Jako królowa przybrała imię Zofia. Była wdową po królu Ylle Amida. W 327 r. przeszła na chrześcijaństwo. Rządziła w imieniu swojego syna Ezany zwanego później Abryhą.
	przywódczyni Tin Hinan, plemię Tuaregów (Maroko i Algieria) IV/V w.
	politycznie wpływowa cesarzowa Flavia Helena, Imperium Rzymskie 325-327
	cesarzowa-regentka Yu Wenjun, Wschodnie Jin (Chiny) 325-328
	cesarzowa-regentka Chu Suanzi, Wschodnie Jin (Chiny) 343-357, 364-365 i 373-376
	cesarzowa-regentka Liu, Królestwo Późniejsze Zhao (Chiny) 349
	politycznie wpływowa cesarzowa Konstantyna, Imperium Rzymskie 351-354
	politycznie wpływowa cesarzowa Flawia Aurelia Euzebia, Imperium Rzymskie 352/353-360
	politycznie wpływowa cesarzowa Kezuhun, Wcześniejsze Cesarstwo Yan (Chiny) 360-370
	Była żoną cesarza Jinga Zhao Di (Mu Rong Juna, panującego w latach 348-360). Angażowała się w politykę za rządów swego syna, cesarza You Di (Mu Rong Wei, panującego w latach 360-370). Nie żyła już w 386 r.
	królowa Mavia, plemię Saracenów (Egipt) ok. 370-380
	arabska przywódczyni Mauriya, plemię Nabatanów (Arabia) ok. 371
	politycznie wpływowa cesarzowa Justyna, Zachodnie Cesarstwo Rzymskie (Włochy, Hiszpania, Francja i Afryka Północna) 375-388
	królowa Ras Ela Adhana I, Aksum (Etiopia) ok. 375-380 lub 377-382
	królowa Zarmandukht [Zarmandux], Wielka Armenia 378-384/385
	cesarzowa-regentka (de facto) Albia Domnica [Dominica], Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) 378
	maharani-regentka Prabhavatigupta, Vakataka (Indie) 385-398
	politycznie wpływowa cesarzowa Duan Yuanfei, Późniejsze Yan (Chiny) 388-396
	królowa-regentka Sita Mahadevi, Vakataka (Indie) ok. 390-410
	królowa Ras Ela Adhana II, Aksum (Etiopia) 4?? lub 420-426
	Rządziła przez 6 lat.
	faktyczna władczyni cesarzowa Aelia Eudoksja, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) 400-404
	cesarzowa-współwładczyni Aelia Pulcheria, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) 408-441 i 450-VI.453
	polityczna doradczyni Hypatia z Aleksandrii, Egipt 412-415
	politycznie wpływowa cesarzowa Atenais Eudoksja, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) 421-442/443
	cesarzowa-regentka Galla Placydia, Zachodnie Cesarstwo Rzymskie (Włochy, Hiszpania, Francja i Afryka Północna) 423-437
	Augusta Justa Grata Honoria, Zachodnie Cesarstwo Rzymskie 449/450-455
	wódz N.N., plemię Indian Moche (Peru) ok. 450
	politycznie wpływowa cesarzowa Aelia Weryna, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) oraz Zachodnie Cesarstwo Rzymskie (Włochy, Hiszpania, Francja i Afryka Północna) 457-484
	królowa-regentka Feng Shi, Północne Wei (Chiny) 465-471 i 476-490
	doradczyni polityczna cesarzowa Wang Zhenfeng, Chiny 472-479
	politycznie wpływowa cesarzowa Aelia Zenonis, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) I.475-VIII.476
	przywódczyni rebelii Leoncja, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) 478-479
	politycznie wpływowa Juliana Anicja, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) 479-527/528
	księżniczka-regentka Iitoyo Ao no Kojo, Japonia 484-485
	królowa Lobamba, Kuba (Republika Konga) ok. 490
	Córka Loko Yimy i sukcesorka (poprzedniczka?) Woto.
	cesarzowa-regentka Aelia Ariadna, Cesarstwo Bizantyńskie (Grecja i Turcja) 10-11.IV.491

¹ Cesarstwo Galijskie - (łac. Imperium Galliarum) samozwańcze cesarstwo powołane między 259 a 260 r. w zachodniej części cesarstwa rzymskiego przez uzurpatora Postumusa, istniało do 274 r. Składało się z części rzymskich prowincji Galia (tereny Francji, Belgii i północnych Włoch), Hispania (cały Półwysep Iberyjski), Betyka (południowa część Hiszpanii, która obecnie wchodzi w skład Andaluzji), Brytania (Wielka Brytania i Irlandia). Kryzys wywołało wzięcie do niewoli cesarza Waleriana I przez sasanidzkich Persów. Seria rewolt wojska w prowincjach naddunajskich doprowadziła do odsłonięcia bronionej przez Postumusa linii Renu. Ten wykorzystał osłabienie armii rzymskiej, zabił syna cesarza Galiena Saloninusa i sam obwołał się cesarzem w Colonia Agrippina. Utworzył nowe cesarstwo ze stolicą w Trewirze, powołał wzorowaną na rzymskiej własną hierarchię urzędniczą. W 261 r. odparł atak Franków i Alemanów, którzy przekroczyli Ren. Sytuacja gospodarcza i społeczna w tym młodym Cesarstwie przedstawiała się tragicznie, więc, gdy w 273/274 r. n.e. cesarz Aurelian przekroczył Alpy i najechał Cesarstwo Galijskie, jego ówczesny cesarz Tetryk II poddał się bez oporów, a Imperium Galliarum zostało bezboleśnie wcielone do Imperium Rzymskiego.

NASTĘPNE