Juliana Anicja
Urodziła się w 461 lub 462 r. w Konstantynopolu jako córka Anicjusza Olibriusza, cesarza Cesarstwa Zachodniorzymskiego w 472 r., i Placydii, córki cesarza Cesarstwa Zachodniorzymskiego Walentyniana III i Licynii Eudoksji, córki cesarza Cesarstwa Wschodniorzymskiego (Bizancjum) Teodozjusza II. Jej prababką byłą Galla Placydia, córka Teodozjusza I z drugiego małżeństwa, a prapradziadkiem Arkadiusz, syn tegoż z pierwszej żony. Juliana odebrała najlepsze wykształcenie, odpowiednie do pozycji społecznej. Interesowała się nauką i kulturą. Wielką estymą darzyła jedną ze swych przodkiń, cesarzową Atenais–Eudokię, córkę filozofa, poetkę i mecenaskę. W 479 r. Juliana poślubiła ostrogockiego generała Flawiusza Areobindusa Dagalaiphusa. Ich dziećmi byli Areobindus i Flawiusz Anicjusz Olibriusz Młodszy. Dzięki swym koneksjom rodzinnym i bogactwu była jedną z najpotężniejszych kobiet swej epoki. Zasłynęła jako mecenaska sztuki i budowniczyni kościołów. Zmarła w 527/528 r.