Neferure
Urodziła się przed 1466 r. p.n.e. Była córką faraona Totmesa II i faraonki Hatszepsut I Wielkiej. Jej młodszą siostrą była Meritre-Hatszepsut. Jej ojciec, Totmes II, panował przez 13 lat, ale faktyczna władza spoczywała w rękach jej matki-królowej. Po jego śmierci sprawowała ona regencję w imieniu swego pasierba, Totmesa III. Wkrótce potem Hatszepsut przejęła całkowitą władzę. Zdobyła poparcie wysokich dostojników (Senenmut, Hapuseneb, Dżehuti, Nehsi) i została pełnoprawnym faraonem (panowała w latach 1466-1444 p.n.e.).
Są badacze (np. doktor Zbigniew Szafrański z Polskiej Stacji Archeologicznej w Kairze), którzy twierdzą, że królowa chciała, aby następnym faraonem po jej śmierci została jej córka, Neferure, której dała prestiżowy urząd "Boskiej Małżonki Amona". Oto słowa dra Szafrańskiego:
"Na podstawie ornamentów
ze świątyni grobowej w Deir el-Bahari, zwłaszcza w oparciu o znaleziska na
trzecim tarasie tego przybytku, udało się nam odtworzyć dwie niezwykle
interesujące tendencje. Z jednej strony widoczne jest, iż Hatszepsut
dążyła do nieproporcjonalnego wywyższenia własnej osoby, nadając sobie
coraz więcej cech boskości; z drugiej – na swym miejscu zaczynała stawiać
Neferure – małoletnią córkę, której wyobrażenia poczęto rzeźbić i
malować z diademem władcy na głowie i której imię – mimo że była
dzieckiem – zaczęto otaczać kartuszem, co – jak wiadomo – zarezerwowane
było tylko dla panujących królów. Bezsprzecznie była ona dużo bardziej
eksponowana niż sama Hatszepsut,
gdy była w jej wieku."
Według dra Szafrańskiego władczyni
pragnęła uczynić z siebie bóstwo, natomiast jej dotychczasowe miejsce miała
stopniowo zajmować jej córka. Hatszepsut
wykreowała Neferure na księcia krwi, rozpowszechniając jej wizerunek jako męskiego
potomka. Neferure zmarła w młodym wieku, niwecząc
wszelkie plany i nadzieje matki.
Źródła:
1. Wikipedia,
2. Joyce Tyldesley, Hatszepsut. Kobieta faraon, Warszawa 1999.