GUBERNATORKI 1600 
WŁADCZYNIE 1600

Konstancja Habsburżanka

Urodziła się 24.XII.1588 r. w Grazu jako córka Karola, arcyksięcia Styrii, i Marii Anny Bawarskiej. 11.XII.1605 r., po śmierci swojej siostry Anny, została drugą żoną króla Polski i wielkiego księcia Litwy Zygmunta III Wazy. Ich dziećmi byli: Jan Kazimierz (I), Jan Kazimierz (II, przyszły król Polski), Jan Albert, Karol Ferdynand, Aleksander Karol, Anna Konstancja i Anna Katarzyna Konstancja. Niedługo po ślubie królowa zdobyła wpływ na sprawy państwa. Była ambasadorką interesów Habsburgów. Wpływała na obsadę urzędów dworskich, duchownych i senatorskich. Starała się w ten sposób tworzyć silne stronnictwo dworskie. Aby wzmocnić swoją pozycję żeniła swoje dwórki ze znaczniejszymi magnatami, m.in. Stanisławem Albrychtem Radziwiłłem. Królowa była bardzo wykształcona. Oprócz ojczystego języka niemieckiego znała łacinę, hiszpański, włoski i polski. Nauczyła się go zaraz po swojej koronacji, ale rzadko się nim posługiwała. Była żarliwą katoliczką, słuchała dwóch mszy dziennie, czytała modlitewniki i brewiarze. Chciała zapewnić tron swojemu najstarszemu synowi Janowi Kazimierzowi, z pominięciem Władysława, syna Zygmunta III z pierwszego małżeństwa. Pomysł ten nie został zrealizowany. W 1624 r. monarchini za cenę 600 000 zł kupiła tzw. Państwo Żywieckie (ogromną majętność ziemską na terenie księstwa oświęcimskiego), które miały być zabezpieczeniem dla jej synów. Sfinansowała budowę kilku pałaców w Warszawie (wszystkie spłonęły, lub zostały zniszczone) dla swoich dzieci. Była także opiekunką księży, malarzy i poetów. W latach 1625-1631 była niegrodową starościną brodnicką i golubską. Królowa zmarła na udar 10.VII.1631 r.