KOBIETY-PREMIERZY 
PRZYWÓDCZYNIE PARTII

Jennifer Mary Shipley

Urodziła się 04.II.1952 r. w Gore. Uczyła się w Wellington i Blenheim na Marlborough Girls College. W 1971 r. uzyskała dyplom nauczyciela na Christchurch Teachers College. W latach 1972-1976 uczyła w szkole podstawowej na terenie Christchurch. W 1975 r. wyszła za mąż za Burtona Shipley'a, farmera z Central Canterbury. Osiedli na farmie blisko Ashburton. Mają dwoje dzieci: córkę Annę i syna Bena. W latach 1983-1987 była wychowawczynią w Lincoln College. Była członkinią Zarządu Plunket w okresie 1979-84. Przez dwa lata (1980-1982) była kierowniczką Centrum Gier. Należała do Zjednoczonych Farmerów i komitetów szkolnych oraz rady Wspólnoty Malvern ds. Kultury i Sztuki. Działała także w Komitecie Opieki Społecznej nad Osobami Starszymi w 1983 r. Była radną miejską Malvern w okresie 1983-1987. W roku 1975 przystąpiła do Nowozelandzkiej Partii Narodowej (NZNP). Sprawowała w niej różne funkcje. W roku 1987 weszła do parlamentu z okręgu Ashburton (dzisiaj Rakaia). Została rzecznikiem opozycji ds. opieki społecznej. W skład rządu weszła po raz pierwszy w 1990 r. - została wtedy (do 1993 r.) minister ds. społecznych, w latach 1993-1996 była ministrem zdrowia, a w okresie 1996-1997 ministrem transportu, służb państwowych, przedsięwzięć państwowych, rehabilitacji i Ubezpieczeń. Była także ministrem ds. kobiet w latach 1990-1998. Twarda i pewna siebie Shipley jako minister spraw społecznych cięła środki dla ubogich. Jako minister zdrowia poszukiwała bardziej realistycznych podstaw publicznych ubezpieczeń zdrowotnych. Piastując tekę ministra ds. kobiet aktywnie popierała zmiany legislacyjne mające na celu poprawę statusu kobiet. Prawe skrzydło partii było coraz bardziej niezadowolone ze zbyt ostrożnej polityki premiera Jima Bolgera. Podczas obecności premiera na konferencji głów państw Wspólnoty Brytyjskiej w Anglii w XI.1997 r. Shipley umocniła swoją pozycję w partii. Po powrocie Bolgera do kraju ostrzegła go, że ma wystarczające poparcie w parlamentarnej frakcji partii, aby wymusić jego rezygnację. 04. XI.1997 r. została liderką NZNP i 08. XII tego samego roku została pierwszą kobietą-premierem w historii swojego kraju. Przewodziła niestabilnej koalicji z  partią Najpierw Nowa Zelandia (NZF) Winstona Petersa. Jako premier objęła również tekę ministra ds. służb bezpieczeństwa. Jej rząd nie natrafił na wzrost gospodarczy i nie powstrzymał inflacji, ale był silnie zaangażowany w politykę zagraniczną. Za jej premierostwa Nowa Zelandia  wzięła udział w międzynarodowej interwencji wojskowej w Timorze Wschodnim we IX.1999 r. Gdy koalicja upadła 18.VIII.1998 r. Jenny Shipley utrzymała stanowisko premiera i rząd uzyskał poparcie ze strony ACT Nowej Zelandii (ACT NZ) i byłych parlamentarzystów NZF. We wrześniu 1999 r. była gospodynią dorocznego spotkania APEC (Forum Współpracy Gospodarczej Azja-Pacyfik) w Auckland. 27.XI.1999 r. partia pani premier przegrała wybory parlamentarne, a ona sama 10.XII.1999 r. przekazała swój urząd innej kobiecie - przywódczyni Partii Pracy Helen Clark. Do 2001 r. Jenny Shipley była liderką opozycji. Jest członkinią Rady Kobiet-Światowych Przywódców, organizacji mającej swoją siedzibę w John F. Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda. Rada zamierza “zachęcać młode kobiety do starań o przywódcze role w rządach”.