GUBERNATORKI GENERALNE 
PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW 1730-1980

Jeanne Sauvé

Urodziła się 26.IV.1922 r. w Prud'homme w Saskaczewanie jako Jeanne Mathilde Benoît. Kształciła się w szkole klasztornej (convent) Notre Dame du Rosaire a pote studiowała na uniwersytecie w Ottawie. Działała w różnych organizacjach młodzieżowych, a szczególnie w Jeunesse étudiante catholique w Montrealu. Dzięki temu, od 1942 do 1948 r., zjeździła całą Amerykę Północną. 24.IX.1948 r. wyszła za mąż za Maurice'a Sauvé (z którym miała jedno dziecko). Jeszcze w tym samym roku para ta osiadła w Europie, studiując w Londynie, a potem w Paryżu. Pani Sauvé pracowała jako doradczyni (asystentka?) dyrektora Sekretariatu Młodzieżowego UNESCO i ukończyła cywilizację francuską na uniwersytecie w Paryżu. Po powrocie do Kanady w 1952 r. rozpoczęła swą 20-letnią karierę niezależnej dziennikarki i komentatorki. Pracowała dla CBC, Radio-Canada, CTV, w różnych sieciach amerykańskich. Pisała także artykuły w najważniejszych gazetach Kanady o aktualnych wydarzeniach. Działała m.in. w YMCA, Kanadyjskim Instytucie Spraw Publicznych i Instytucie Badań Politycznych. Po raz pierwszy weszła do Izby Gmin w 1972 r. z okręgu  Ahuntsic (później Laval-des-Rapides) w Quebeku - jako jedna z 3-ch posłanek z tej prowincji. Zasiadła w ławach poselskich Partii Liberalnej Kanady. W tym samym roku, jako pierwsza kobieta z Quebeku, znalazła się w gabinecie jako minister stanu ds. nauki i technologii (27.XI.1972-07.VIII.1974). Następnymi stanowiskami, które zajmowała w rządzie, były: minister środowiska (08.VIII.1974-04.XII.1975) i minister komunikacji (05.XII.1975-03.VI.1979). Była także doradczynią ministra spraw zagranicznych ds. relacji z krajami francuskojęzycznymi do 29.XI.1978 r. Od 14.IV.1980 r. do 15.I.1984 r. była pierwszą w historii Kanady kobietą-spikerem Izby Gmin. 23.XII.1983 r., również jako pierwsza kobieta, została mianowana gubernatorem generalnym Kanady. Swój urząd objęła 14.V.1984 r. Określiła to jako "wspaniały przełom dla kobiet". 

Do zakresu uprawnień i obowiązków Gubernatora Generalnego wchodzą

 W 1968 roku królowa angielska nadała Generalnym Gubernatorom Kanady status wicekrólewski. W związku z tym przysługuje im odgrywanie hymnu powitalnego, gdy wstępują lub opuszczają miejsce oficjalnych spotkań. Hymn Gubernatora Generalnego złożony jest z sześciu pierwszych taktów hymnu Wielkiej Brytanii "God Save the Queen", a następnie cztery pierwsze i cztery ostatnie takty hymnu Kanady "O Canada". Gubernatora obowiązują decyzje Tajnej Rady, w której skład wchodzą dożywotnio osoby mianowane przez gubernatora na wniosek premiera Kanady (m.in. wszyscy byli i aktualni ministrowie, prezes Sądu Najwyższego, premierzy prowincji, spikerzy Izby Gmin i Senatu); Tajna Rada nie zbiera się w pełnym składzie, a decyzje w jej imieniu podejmuje rząd Kanady (gł. premier); gubernator podpisuje w imieniu królowej wszystkie ustawy parlamentu Kanady. Doradzała premierowi i była łącznikiem pomiędzy rządem Kanady a Koroną. Jako gubernator generalna była zobowiązana powierzyć funkcję premiera przywódcy partii, która zdobyła w wyborach największą liczbę mandatów oraz zatwierdzała (wyłącznie formalnie) skład rządu. Chcąc uczynić swój urząd bliższym dla ludzi podróżowała wiele przez cały kraj. Promowała również narodową jedność. 29.I.1990 r. odeszła ze stanowiska. Ustanowiła fundację młodzieżową swojego imienia. Zmarła 26.I.1993 r. w Montrealu.