KOBIETY-PREMIERZY
KOBIETY-P.O. PREZYDENTA
KOBIETY-WICEPREZYDENCI
Elisabeth Domitien
Źródła podają dwie daty jej urodzin: 1925 lub 1926 r. Przyszła na świat w Lobaye. Przez całe swoje życie była blisko związana z polityką. W wieku 20 lat przyłączyła się do ruchu niepodległościowego i okazała się znakomitą oratorką i czołową postacią w narodowych kobiecych organizacjach niepodległościowych. W czasach prezydenta Davida Dacko (prezydent w latach 1960-1965) udzielała się w Unii Kobiet Środkowoafrykańskich (Union Féminine Centrafricaine). Pracowała również w dyplomacji. To dzięki niej jej kuzyn Jean-Bédel Bokassa zyskał poparcie kobiet przed swoim puczem w 1966 r. Towarzyszyła mu podczas podróży po kraju. 02.I.1975 r. prezydent Bokassa powołał ją na urząd premiera. Jako szefowa rządu była również zastępczynią głowy państwa i pełniła kilka razy obowiązki prezydenta, gdy ten był za granicą. W latach 1975 (lub 1972)-1979 była wiceprzewodniczącą jedynej legalnej partii w kraju - Ruchu Rozwoju Społecznego Czarnej Afryki (MESAN). Gdy Bokassa ogłosił, że zamierza zmienić ustrój na monarchię (sam chciał zostać cesarzem), pani premier publicznie opowiedziała się przeciwko tym planom. Wtedy prezydent pozbył się jej pod pretekstem zmiany rządu 07.IV.1976 r. Została zrehabilitowana przez cesarza w 1979 r. w ostatnich dniach trwania monarchii. Po obaleniu cesarza Bokassy (i powtórnym dojściu do władzy prezydenta Dacko) jesienią 1979 r. została uwięziona i wypuszczona na wolność w II.1980 r. Inne źródła mówią, że przebywała w więzieniu w latach 1979-1981 lub II.1980-1981. Oskarżano ją o tuszowanie wymuszeń Bokassy w trakcie jej premierostwa. W 1981 r. na pewno była już na wolności. Rząd prezydenta Dacko skonfiskował jej dobra (m.in. plantacje kawy i maszyny). Potem jednak została wpływową kobietą interesów na terenie kraju i za granicą. Wyszła za mąż za burmistrza Mobaye (Canton-Mayorship), który zmarł przed nią. Ich jedyna córka zmarła w końcu lat 80-ych. W 1993 r. prezydentem został Ange-Félix Patassé, który w 1976 r. zastąpił ją na stanowisku premiera. To on przyznał jej emeryturę i naprawił dom. W 2003 r. nowy prezydent François Bozizé zainicjował tzw. Dialog Narodowy, który miał pojednać środkowoafrykańskie społeczeństwo. Miało to polegać na zwołaniu konferencji-kongresu podzielonej na poszczególne komisje. Komisja Prawdy i Pojednania zaproponowała przesłuchanie wielkich protagonistów z okresu zdobywania niepodległości. Nazwisko byłej premier znalazło się na liście tych osób. Do końca życia Elisabeth Domitien mieszkała w swym domu w Bimbo, niedaleko Bangui. Była pierwszą kobietą-premierem w historii Afryki i pierwszą na świecie czarną kobietą rządzącą niepodległym państwem. Do swego rządu powołała 3 kobiety, w tym Marie-Christine Mbokou została ministrem finansów. Elisabeth Domitien zmarła 26.IV.2005 r.