Edith Cresson
Urodzona 27.I.1934 r. w Boulogne sur-Seine.
Ukończyła Wyższą Szkołę Handlową w Paryżu. Jest doktorem nauk
ekonomicznych. Od 1965 jest członkinią Konwentu Instytucji Republikańskich,
wchodzącego następnie w skład Partii Socjalistycznej (PS) od 1971 r. Była członkinią
Sekretariatu Narodowego PS, od II.1975 odpowiada za problemy ruchu młodzieżowego.
W 1977 r. została merem miasta Thure. Od VI.1979 r. zasiadała w Zgromadzeniu
Wspólnot Europejskich, a od 1981 r. jest posłanką do Zgromadzenia Narodowego.
Przed objęciem teki premiera sprawowała następujące funkcje rządowe:
22.V.1981-22.III.1983 - minister rolnictwa, 22.III.1983-17.VII.1984 - minister
turystyki, 22.III.1983-20.III.1986 - minister handlu zagranicznego,
17.VII.1984-20.III.1986 - minister ds. reformy przemysłu i handlu
zagranicznego, 12.V.1988-02.X.1990 minister ds. europejskich. Od 1983 r. była merem
miasta Chatellrault. Od 1990 r. sprawowała funkcję dyrektora generalnego firmy
"Schneider". W okresie 15.V.1991-02.IV.1992
była pierwszą w dziejach Francji kobietą na stanowisku premiera. Od I.1995 r. była komisarzem Unii Europejskiej ds.
nauki, badań i rozwoju, edukacji i doskonalenia zawodowego oraz młodzieży.
Zatrudniła wtedy i wypłaciła ok. 150 tys. euro swemu przyjacielowi,
emerytowanemu dentyście René Berthelotowi. Miał on być "ekspertem od
AIDS", ale efektem jego półtorarocznej pracy był tylko 24-stronicowy
raport przepisany z pracy stażysty. To i wiele innych oskarżeń o nepotyzm i korupcję
doprowadziło 16.V.1999 r. do dymisji całej Komisji Jacquesa Santera. Swoje obowiązki sprawowała do wyboru
nowej Komisji pod wodzą Romano Prodiego w V.1999 r. Belgijska deputowana do
Parlamentu Europejskiego złożyła wniosek do belgijskiej prokuratury. Zarzuty
dotyczyły nie tylko sprawy z dentystą, ale także nieprawidłowości w
funkcjonowaniu programu edukacji zawodowej Leonardo, który nadzorowała pani
Cresson. 25.III.2003 r. oficjalnie przedstawiono zarzuty jej i kilku współpracownikom.
Niektórzy są oskarżeni o korupcję. Własne śledztwo prowadzi obecnie
Komisja Europejska, która poprosiła panią Cresson o wyjaśnienia. Sama
podejrzana utrzymuje, że jest niewinna. Groził jej nie tylko wyrok (zapewne w
zawieszeniu), ale także i to, że Europejski Trybunał Sprawiedliwości mógł
odebrać jej prawo do wysokiej emerytury pobieranej z unijnej kasy. 05.II.2004
r. belgijski sąd oczyścił ją z większości zarzutów.
Miała odpowiadać tylko za wykorzystywanie służbowych
pieniędzy na cele prywatne. Prokurator kolejno rezygnował z zarzutów
przeciwko pani Cresson, m.in. o oszustwo i spowodowanie konfliktu interesów.
30.V.2004 r. belgijski sąd uznał, że nie ma podstaw by sądzić byłą
komisarz i umorzył wszystkie zarzuty.
Przedstawicielka prokuratury stwierdziła, że "zarzuty przeciw Komisji
Europejskiej i pani Cresson od początku były polityczne" i "nigdy
nie powinny były trafić przed wymiar sprawiedliwości". Była premier
Francji powiedziała, że czekała na ten dzień przez pięć lat. Według niej
sprawcą całego zdarzenia był Paul Van Buitenen, autor raportu, który oskarżał
ją i całą Komisję Europejską. Pani Cresson cały czas czekała na wynik wewnętrznego
śledztwa Komisji, który może doprowadzić do procesu w Europejskim Trybunale
Sprawiedliwości. 11.VII.2006 r. Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał,
że zatrudniła na wysoko opłacanym stanowisku znajomego dentystę i pozwoliła
mu pozorować pracę. Sędziowie orzekli, że pani Cresson zachowała się
niegodnie i naruszyła zobowiązania wynikające z jej funkcji członka Komisji
w związku z zatrudnieniem i warunkami pracy Berthelota. Jednocześnie
postanowili Cresson nie odbierać połowy emerytury. Samo to stwierdzenie
"stanowi odpowiednią sankcję". Edith
Cresson jest mężatką i ma dwie córki. Cresson była
znana z kontrowersyjnych, niekiedy wręcz rasistowskich komentarzy - publicznie
krytykowała narody anglosaskie, wyrażała się niechętnie o kulturze krajów
takich, jak Stany Zjednoczone, Niemcy i Wielka Brytania. Homoseksualizm określała
mianem "anglosaskiego problemu", który ma niewiele wspólnego z
Francją. Krytykowała też ostro Japonię za jej praktyki handlowe. Jest członkinią Rady Kobiet-Światowych Przywódców,
organizacji mającej swoją siedzibę w John F. Kennedy School of Government na
Uniwersytecie Harvarda. Rada zamierza “zachęcać młode kobiety do starań o
przywódcze role w rządach”. Pani Cresson
udziela się ciągle we francuskiej polityce.