GUBERNATORKI GENERALNE 
PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW 1730-1980

Doris Louise Johnson (1921-83)

W wieku 15 lat pracowała jako nauczycielka w Eastern Senior School. Pozostała nią przez dalsze 17 lat dokształcając się zawodowo. Od 1951 r. pracowała na poczcie w Fox Hill oraz jako dyrektorka szkoły w tej samej miejscowości. Udzielała się również na polu społecznym i kościelnym. W 1952 r., chcąc zdobyć wyższe wykształcenie, wstąpiła na Virginia Union University w Richmond (uzyskała tam bakalaureat z języka angielskiego i edukacji). W 1958 r. przyłączyła się do Ruchu Praw Wyborczych dla Kobiet (Women’s Suffrage Movement). Rok później uzyskała stopień magistra edukacji na University of Toronto w Kanadzie. W tym samym roku zażądała prawa do przedstawienia sprawy kobiet na forum zgromadzenia ustawodawczego Bahamów. W 1962 r. obroniła doktorat z edukacji na New York University. Wykładała potem nauki społeczne na Southern University w Baton Rouge. Zwycięstwo Postępowej Partii Liberalnej (PLP) w wyborach parlamentarnych z 1967 r. skłoniło ją do powrotu do kraju, gdzie została pierwszą kobietą-senatorem (z ramienia PLP) w historii Bahamów. W tegorocznych wyborach po raz pierwszy głosowały kobiety. W latach 1968-69 zasiadała w rządzie, znów jako pierwsza kobieta, jako minister bez teki i liderka rządu w Senacie. Od 1969 do 1972 r. była ministrem transportu. Zrezygnowała z posady w gabinecie, aby znaleźć więcej czasu na działalność na rzecz kobiet oraz organizacji kościelnych i obywatelskich. Była członkinią Kościoła Baptystycznego Bethel i służyła w wielu komitetach stowarzyszonych z Narodową Konwencją Kobiet-Baptystek. Wielokrotnie podróżowała służbowo po Europie, USA i Indiach Zachodnich. Założyła i przewodniczyła Narodowemu Ruchowi Kobiecemu. W latach 1973-1983 była przewodniczącą Senatu, a w 1979 r. pełniła obowiązki gubernatora generalnego Bahamów. Jako reprezentantka królowej brytyjskiej Elżbiety II miała prawo mianowania członków Senatu i członków rządu.