Eleonora Plantagenetka
Urodziła się 13.X.1161 r. w zamku Domfront w Normandii. Była szóstym dzieckiem i drugą córką króla Anglii Henryka II i królowej Eleonory Akwitańskiej. We IX.1170 r. została żoną króla Kastylii Alfonsa VIII Szlachetnego (panował w latach 1158-1214). Eleonora w wianie dostała Gaskonię, którą jej mąż objął w 1206 r. Mieli trzynaścioro dzieci: Sancha (zmarł w niemowlęctwie w 1172 r.), Ferdynanda (1173-1179), Sancha (1180-1181), Berengarię (przyszłą królową Kastylii), Henryka (1182-1183), Ferdynanda (1183), Urrakę (przyszłą królową-małżonkę Portugalii), świętą Blankę Kastylijską (przyszłą królową-regentkę Francji), Ferdynanda (1188-1211), Konstancję (przyszłą opatkę klasztoru Santa María la Real de Las Huelgas w Burgos), Eleonorę Kastylijską (przyszłą królową-małżonkę Aragonii), Henryka I (przyszłego króla Kastylii) i Mafaldę. Oboje małżonkowie bardzo się kochali. Królowa miała olbrzymi wpływ na rządy. Król Alfons w testamencie postanowił, że to właśnie jego żona ma rządzić Kastylią po jego ewentualnej śmierci w imieniu małoletniego syna. Eleonora przekonała męża, by wydali swą córkę Berengarię za króla Leonu Alfonsa IX w celu zaprowadzenia pokoju między oboma państwami. Król Alfons VIII zmarł 05(06?).X.1214 r. Teoretycznie regentką w imieniu ich syna Henryka I była Eleonora. Królowa była jednak tak zdruzgotana po śmierci małżonka, że nie była w stanie rządzić. Funkcję tę pełniła za nią jej najstarsza córka Berengaria. Eleonora Plantagenetka zmarła 31.X.1214 r. Została pochowana w klasztorze Santa María la Real de Las Huelgas w Burgos.