Teodora Palaiologina Komnena Kantakuzena
Urodziła się w 1240 r. Była córką bizantyńskiego arystokraty Jana Komnena Angelosa Kantakuzena i Ireny Komneny Palaiologiny, siostry cesarza bizantyńskiego Michała VIII Paleologa. W 1256 r. poślubiła Georgiosa Mouzalona. Dwa lata później został on regentem w imieniu małoletniego cesarza Nicei, Jana IV Laskarysa. Georgios został zamordowany zaledwie po tygodniu sprawowania rządów. W 1261/1262 r. drugim mężem Teodory został Jan Raul Komnen Dukas Petraliphas. Mieli dwoje dzieci: Aleksego Raula i Annę Raulinę. Teodora owdowiała po raz drugi w 1273/1274 r. Po śmierci drugiego męża została mniszką o imieniu Kyriake.
W 1261 r. brat jej matki Michał VIII Paleolog został cesarzem Bizancjum. W 1274 roku cesarz, zagrożony działaniami króla sycylijskiego Karola I Andegaweńskiego, zawarł unię kościelną z Rzymem w Lyonie. Teodora i jej matka Irena Komnena Palaiologina wystąpiły stanowczo przeciw unii. W 1277 r. aresztowano je na rozkaz cesarza. Irena Komnena Palaiologina zbiegła z Konstantynopola i schroniła się na bułgarskim dworze Marii Palaiologiny Kantakuzeny w Tyrnowie. Odtąd Bułgaria miała się stać na kilka lat centrum intryg wymierzonych przeciw dworowi cesarskiemu w Konstantynopolu. Michał VIII Paleolog zmarł 11.XII.1282 r. Nowym cesarzem został jego syn Andronik II Paleolog, który anulował unię lyońską z 1274 r. i uwolnił Teodorę. Od tej pory żyła w klasztorze. Stała się znana ze swej uczoności. Napisała hagiografię Teofanesa Wyznawcy i jego brata Teodora, którzy żyli w IX w. W 1295 r. podjęła się bezowocnych negocjacji z Aleksym Filanthropenosem, który zbuntował się w Azji Mniejszej i ogłosił się cesarzem. Zmarła 06.XII.1300 r.