Teodora Kalusine Komnena
Urodziła się około 1145 r. Była córką sebastokratōra Izaaka Komnenosa i jego drugiej żony - Ireny Diopsynadeny. Ojczystym dziadkiem Teodory był cesarz bizantyński Jan II. We IX.1158 r. została żoną króla Jerozolimy Baldwina III. Młoda królowa słynęła z urody. Teodorze zagwarantowano m.in. otrzmyanie miasta Akra, w razie gdyby Baldwin zmarł bezdzietnie. Znany wcześniej z dosyć beztroskiego trybu życia monarcha stał się teraz przykładnym mężem. Baldwin III zmarł bezpotomnie 10.II.1163 r. Miasto Akra dostało się we władanie 16-letniej Teodory. W 1166 r. dziewczyna poznała kuzyna swego ojca, Andronika, i zakochała się w nim. W tamtym czasie był on już żonaty, ale miał też romans z Filipą z Antiochii. Wkrótce miasto Akra wróciło do króla Amalryka (młodszego brata Baldwina III), który poślubił inną księżniczkę bizantyjską - Marię Komnenę. W Damaszku, na dworze sułtana Nur ad-Dina, Andronikowi i Teodorze urodziło się dwoje dzieci; Aleksy i Irena. Wszyscy udali się do Bagdadu, a później dalej - do Sułtanatu Rumu, gdzie Andronik został mianowany panem zamku w Paflagonii. Kilka lat później Teodora i jej dzieci dostały się do niewoli cesarza bizantyńskiego Manuela I. Ten trzymał ich w Konstantynopolu, jako przynętę dla Andronika, żeby zachęcić go do powrotu do Bizancjum. W 1180 r. Andronik rzeczywiście skapitulował i w 1182 r. odwiedził ojczyznę. W 1183 r. został cesarzem, ale nie ma żadnych dowodów, że znowu żył z Teodorą. W tym czasie jednak ich córka Irena poślubiła Aleksego (nieślubnego syna Manuela I i Teodory Vatatziny). Teodorze udało się również przekonać Andronika, aby zapłacił okup za jej siostrzeńca - Izaaka Komnenosa, byłego bizantyjskiego zarządcy Izaurii (pojmanego w Armenii). Andronik żałował poźniej swojej decyzji, ponieważ Izaak przejął kontrolę na Cyprze. Data śmierci Teodory nie jest znana.
Źródło:
1.
Wikipedia.