WŁADCZYNIE 1250

Smilcena

Nie znamy jej prawdziwego imienia. Była córką sébastokratora bizantyńskiego Konstantyna Angelosa Komnena Dukasa Paleologa i Ireny Komneny Laskariny Branainy. Około 1292 r. została drugą żoną cara Bułgarii, Smilca. Mieli jednego syna, Iwana. Być może córką Smilceny była córka jej męża, Maryna Smilcena. Caryca owdowiała w 1298 r. Na tron Bułgarii wstąpił jej 6-letni syn jako Iwan II. Władza regencyjna spoczywała w jej rękach. Caryca, obawiając się opozycji wewnętrznej i interwencji tatarskiej, wezwała z wygnania despotę Eltimira i oddała mu za żonę Marynę Smilcenę. Mieli sprawować rządy nad ziemią krańską w dolinie rzeki Tundży. Starała się również bez powodzenia zawrzeć sojusz z Serbią. Pokonała żądnych władzy szwagrów Radosława i Wojsiła, którzy zbiegli do Bizancjum. W 1299 r. władzę w Bułgarii przejął przemocą Czaka, syn chana Nogaja. Smilcena wraz z synem schroniła się w dobrach Eltimira i Maryny. W 1300 r. kolejnym władcą Bułgarii został Teodor Swetosław, bratanek Eltimira. W 1305 r. caryca prowadziła w Konstantynopolu rozmowy z rządem bizantyńskim z ramienia syna lub Eltimira. Klęska zadana w tym samym roku Eltimirowi przez Teodora Swetosława położyła im jednak kres. Smilcena wraz z synem wróciła do Bizancjum, gdzie zmarła po 1306 r. Jej syn spędził resztę życia na wygnaniu w Bizancjum jako Jan Komnen Dukas Angelos Branas Paleolog. Zmarł jako mnich około 1330 r.