KOBIETY-PREZYDENCI
MINISTROWIE OBRONY 
KANDYDATKI NA PREZYDENTA 2004-

Verónica Michelle Bachelet Jeria

Jej rodzina jest pochodzenia francuskiego. Urodziła się 29.IX.1951 r. w Santiago. Jej ojciec, Alberto Bachelet, był generałem sił powietrznych, a matka - Ángela Jeria - antropologiem. W 1969 r. ukończyła Liceum Nr 1 Javiera Carrery, do którego uczęszczały tylko dziewczęta. W 1970 r. rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie Chile. Przystąpiła wtedy do Socjalistycznej Młodzieży. Pod rządami prezydenta Salvadora Allende jej ojciec został odpowiedzialny za Urząd Dystrybucji Żywności. 11.IX.1973 r., podczas puczu generała Augusto Pinocheta, generał Bachelet został aresztowany w Wojskowej Akademii Powietrznej i oskarżony o zdradę. W III.1974 r., w więzieniu publicznym w Santiago, generał zmarł, prawdopodobnie w wyniku tortur. Ówczesny narzeczony Michelle, Jaime López, także został aresztowany i torturowany zanim zaginął. 10.I.1975 r., wraz z matką, została aresztowana. Były więzione i torturowane przez 21 dni w Villa Grimaldi. Potem zostały wydalone do Australii, gdzie mieszkał starszy brat Michelle, Alberto. Potem przez 5 lat mieszkały w  Niemieckiej Republice Demokratycznej. Michelle Bachelet uczyła się tam języka niemieckiego w Instytucie Herdera oraz kontynuowała studia medyczne na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. W 1979 r. wróciła do Chile, gdzie ukończyła swoje studia i w 1982 r. została chirurgiem na Uniwersytecie Chile. W latach 1983-1986 specjalizowała się w pediatrii i publicznej opiece zdrowotnej w Szpitalu Dziecięcym Roberto del Río. W tym też czasie wróciła do aktywności politycznej na rzecz przywrócenia demokracji. Działała w organizacjach pozarządowych pomagających dzieciom torturowanych i zaginionych. Szczególnie aktywnie udzielała się w PIDEE. Po przywróceniu demokracji w 1990 r. pracowała w Ministerstwie Zdrowia i była konsultantem Panamerykańskiej Organizacji Zdrowia (wchodzącej w skład Światowej Organizacji Zdrowia) i Niemieckiego Towarzystwa na rzecz Współpracy Technologicznej.  W okresie III.1994-VII.1997 pełniła funkcję doradcy podsekretarza stanu ds. zdrowia, a od IX.1998 r. do III.2000 r. tę samą funkcję pełniła w Ministerstwie Obrony. W 1996 r. uczęszczała na kursy w Narodowej Akademii Studiów Politycznych i Strategicznych oraz Obrony Kontynentalnej. Dzięki dobrym wynikom otrzymała stypendium prezydenta Chile na naukę w Międzyamerykańskim Instytucie Obrony w Waszyngtonie w USA. W 1998 r. uzyskała magisterium z nauk militarnych na Chilijskiej Akademii Wojennej. Od roku 1995 zasiada w Komitecie Centralnym Socjalistycznej Partii Chile, a w latach 1998-2000 była aktywną członkinią Komisji Politycznej. W 1996 r. ubiegała się o posadę burmistrzyni Las Condes (przedmieść Santiago) - zdobyła tylko 2.35% głosów. Od 11.III.2000 r. do 07.I.2002 r. była ministrem zdrowia. Od 07.I.2002 r. była pierwszą w historii Chile kobietą-ministrem obrony. 29.IX.2004 r., prezydent Ricardo Lagos dokonał niespodziewanie istotnych zmian w rządzie, ponieważ zdymisjonował osoby cieszące się opinią najlepszych ministrów: Soledad Alvear, szefową dyplomacji i właśnie Michelle Bachelet. Panie, z których, według opinii wielu komentatorów, jedna ma wielkie szanse zastąpić Lagosa po wyborach prezydenckich w 2005 r., nie popadły w niełaskę. Prezydent uległ naciskom prawicowej opozycji, która oskarżała je o wykorzystywanie stanowisk dla pozyskiwania sympatii wyborców. 01.X.2004 r. zrezygnowała z posady rządowej. W wyborach prezydenckich z 11.XII.2005 r. była kandydatką Partii na rzecz Demokracji. Zajęła wtedy pierwsze miejsce z 46% głosów. Druga tura odbyła się 15.I.2006 r. Zdobyła w niej 53.5% głosów i tym samym została pierwszą w historii Chile kobietą-prezydentem. Na wieść o tym na ulice stolicy kraju Santiago de Chile wyległy tłumy ludzi, w tym tysiące kobiet przepasanych prezydencką wstęgą. Sama Bachelet tak mówiła na wiecu po ogłoszeniu zwycięstwa: "Kto by pomyślał jeszcze pięć lat temu, że Chile wybierze na prezydenta kobietę? Byłam pierwszą kobietą ministrem zdrowia, pierwszą kobietą ministrem obrony, a teraz prezydentem. To nowa wiosna w naszym kraju". Została zaprzysiężona 11.III.2006 r. Jednymi z pierwszych przywódców, którzy gratulowali jej wygranej były premier Nowej Zelandii Helen Clark oraz kanclerz Niemiec Angela Merkel. Połowę członków jej gabinetu stanowią kobiety. Objęły m.in. teki ministra obrony oraz ministra gospodarki. 6 kobiet powołała na stanowiska intendentek regionów (w Chile jest 13 regionów). W okresie 23.V.2008-10.VIII.2009 była tymczasową przewodniczącą Unii Narodów Południowoamerykańskich (UNASUR/UNASUL). Michelle Bachelet stanowisko prezydenta Chile piastowała do 11.III.2010 r. Pani Bachelet jest niezamężną matką trojga dzieci - syna Sebastiána i 2 córek: Franciski i Sofíi. Z ojcem dwojga pierwszych, architektem Jorge Davalosą, rozwiodła się (rozstała się z nim już po narodzinach Franciski), a Sofia jest owocem z nieformalnego związku z pneumologiem Anibalem Henriquezem. Niegdyś była także związana z Aleksem Vojcovicem, jednym z szefów skrajnie lewicowej terrorystycznej organizacji Frente Politico Manuel Rodriguez, ale nie podzielała jego poglądów politycznych i środków. Podobnie było w związku z Henriquezem, który ma silne prawicowe poglądy i popierał reżim Pinocheta. 19.IX.2010 r. stanęła na czele Jednostki Narodów Zjednoczonych ds. Równości Płci i Uwłasnowolnienia Kobiet. Pani Bachelet mówi po hiszpańsku, angielsku, niemiecku, portugalsku, francusku i rosyjsku. Jest członkinią Rady Kobiet-Światowych Przywódców, organizacji mającej swoją siedzibę w John F. Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda. Rada zamierza “zachęcać młode kobiety do starań o przywódcze role w rządach”.