Strona główna

MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH

MINISTROWIE SPRAW ZEWNĘTRZNYCH TERYTORIÓW ZALEŻNYCH

 

Marita Sámalsdóttir Petersen, Wyspy Owcze1
18.I.1993-15.IX.1994

Sisilia Talagi, Niue2
1997-1999

Mirna Louisa-Godett, Antyle Holenderskie3
11.VIII.2003-03.VI.2004

Emily de Jongh-Elhage, Antyle Holenderskie3
26.III.2006-10.X.2010

Aleqa Hammond, Grenlandia4 p.o. ministra spraw zewnętrznych
30.V-01.VII.2007
minister spraw zewnętrznych
01.VII.2007-22.IX.2008
 
Dyplomacja jest zbyt ważną sprawą, aby zostawić ją mężczyznom
Akmoral Arystanbekowa

 

sekretarz stanu USA Condoleezza Rice i minister spraw zagranicznych Grecji Teodora Bakojannis 

  Zajrzyj na:

 Ministowie spraw zagranicznych

  Ministrowie spraw zagranicznych w byłym ZSRR i w republikach stowarzyszonych z Federacją Rosyjską

  Kobiety p.o. ministra spraw zagranicznych

 Dyplomacja jest zbyt poważną sprawą, aby zostawić ją mężczyznom

 
  
 
  
   

 


 www.zama.republika.pl
design by zama

 

1Wyspy Owcze - terytorium autonomiczne Danii. Wyspy posiadają własny 32-osobowy parlament – Løgtingið i odpowiedzialny przed nim rząd – Landsstýrið, a także dwóch deputowanych w parlamencie duńskim. W kompetencji rządu duńskiego leży prowadzenie polityki zagranicznej, obronnej i konstytucyjnej Wysp. Reprezentantem Danii na Wyspach Owczych jest wysoki komisarz. Wyspy Owcze są członkiem Rady Nordyckiej. Wyspy Owcze de facto uczestniczą w formułowaniu tych aspektów duńskiej polityki zagranicznej, które ich dotyczą.

2Niue - państwo stowarzyszone z Nową Zelandią od 1974 r. Obowiązuje konstytucja z 19 października 1974 r. Głową państwa jest przedstawiciel gubernatora Nowej Zelandii. Obroną i polityką zagraniczną wyspy zajmuje się nowozelandzki rząd, ale podejmuje działania w tym zakresie tylko na życzenie rządu Niue. Sprawy wewnętrzne leżą w interesie parlamentu Niue - Assembly (władza ustawodawcza, zasiada w nim 20 członków) i rządu wyspy (władza wykonawcza). Stali mieszkańcy wyspy są również pełnoprawnymi obywatelami Nowej Zelandii.

3Antyle Holenderskie - terytorium autonomiczne Królestwa Holandii; ustrój określała Karta Królestwa Holandii z 1954; monarchę holenderskiego reprezentował mianowany przezeń gubernator, który powoływał Radę Ministrów i działał we współpracy z nią; za politykę zagraniczną i obronę był odpowiedzialny rząd Holandii; władza ustawodawcza (w sprawach wewnętrznych) należała do 1-izbowego parlamentu (Stany Antyli Holenderskich), wybieranego w wyborach powszechnych i bezpośrednich na 4 lata; władzę wykonawczą sprawowała odpowiedzialna przed parlamentem Rada Ministrów, z premierem na czele. W wyniku referendum przeprowadzonego na poszczególnych wyspach wchodzących w skład terytorium, 01.VII.2007 r. Antyle Holenderskie miały rozpaść się na 5 osobnych terytoriów. Jednak w wyniku decyzji z XI.2006 r. postanowiono odroczyć ten proces, wyznaczając nową datę na 15.XII.2008 r. Jednak i ta data nie została dotrzymana, a przyszły status wysp został określony 30.IX.2009 r. Ostatecznie Antyle Holenderskie przestały istnieć 10.X.2010 r. Po ich podziale wyspy Curaçao i Sint Maarten uzyskały status kraju stowarzyszonego z Holandią w ramach Królestwa Niderlandów (samorządnego kraju członkowskiego Królestwa Niderlandów). Wyspy Bonaire, Saba i Sint Eustatius stały się holenderskimi "gminami zamorskimi", które będą mogły zostać włączone, jeśli sobie tego zażyczą, do Unii Europejskiej jako jej regiony peryferyjne.

4Grenlandia - autonomiczne terytorium zależne Danii położone na wyspie o tej samej nazwie. W 1978 r. duński parlament przyznał Grenlandii autonomię. W 1985 r. wyspa wystąpiła z Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i nie jest członkiem Unii Europejskiej. Grenlandia jest członkiem Rady Nordyckiej. Na mocy konstytucji duńskiej z 1953 r. Grenlandia jest integralną częścią Królestwa Danii posiadającą od 1979 r. szeroką autonomię. W gestii duńskich władz centralnych, które na Grenlandii reprezentuje wysoki przedstawiciel, są: sprawy konstytucji, obrony, polityki zagranicznej i monetarnej. Rząd Grenlandii de facto uczestniczy w formułowaniu tych aspektów duńskiej polityki zagranicznej, które dotyczą tego terytorium. Grenlandia wybiera 2 deputowanych do parlamentu duńskiego (Folketingu). Lokalnym organem władzy ustawodawczej jest Landsting (kadencja trwa 4 lata, z wyborów powszechnych), władzy wykonawczej — rząd, odpowiedzialny przed Landstingiem.