KOBIETY-PREMIERZY TERYTORIÓW ZEWNĘTRZNYCH

Marie-Noëlle Thémereau (1950-)

Z wykształcenia jest prawniczką. Jest mężatką, matką 2 dzieci i babcią 2 wnucząt. Ukończyła studia prawnicze. W latach 1970-1988 pracowała w administracji. W okresie 1986-1988 pracowała w służbach finansowych Prowincji Południowej. Od 1989 r. zasiada w jednoizbowym Kongresie Terytorialnym jako reprezentantka z Prowincji Południowej. Od 1990 do 1999 r. była drugą wiceprzewodniczącą (rządu?) tej prowincji. W latach 1997-1999 była członkinią stałej komisji parlamentu. Od 21.V.1999 r. do 2001 była pierwszą wiceprzewodniczącą Kongresu. Na początku należała do Zrzeszenia na rzecz Kaledonii w składzie Republiki (RPCR), potem została liderką "l’Avenir ensemble". Dzisiaj jest jedną z liderów partii "Razem ku Przyszłości". 10.VI.2004 r. Kongres wybrał ją na pierwszą w historii Nowej Kaledonii kobietę-premiera. Wicepremierem w jej rządzie została także kobieta, pani Dewe Gorodey (niezależna aktywistka polityczna opowiadająca się za niepodległością Nowej Kaledonii). Po raz pierwszy w historii Pacyfiku rządem kierują dwie kobiety. Kilka godzin po jej nominacji z 11-osobowego rządu ustąpiło 3 ministrów z RPCR. Według tamtejszego systemu wyborczego oznacza to rezygnację całego rządu. 29.VI.2004 r. panie Thémereau i Gorodey, tym razem już ostatecznie, zostały wybrane na premiera i wicepremiera. W jej 11-osobowym rządzie zasiadały 3 kobiety. Sama pani premier, która była także ministrem spraw społecznych i solidarności, wicepremier Dewe Gorodey oraz minister zdrowia i ds. upośledzonych Marianne Devaux. 23.VII.2007 r. pani Thémereau podała się do dymisji i oświadczyła, że wycofuje się z polityki. Ze stanowiska premiera odeszła 07.VIII.2007 r.