Lena Jones Wade Springs
Pochodziła z Pulaski w stanie Tennessee. Uczyła się w szkołach prywatnych i w Sullins College. Potem pracowała w Virginia College w Roanoke. Lena Jones Wade wyszła za mąż za pułkownika Leroya Springsa w 1913 r. Było to drugie małżeństwo dla nich obojga. Pani Springs, zanim poślubiła pułkownika Springsa, była przewodniczącą Departamentu Angielskiego w Queens College w Charlotte. Walczyła o prawa wyborcze kobiet i udzielała się w Czerwonym Krzyżu podczas I Wojny Światowej. Była także kierowniczką SC Ligi Wyborczyń (SC League of Women Voters), a także organizatorką i przewodniczącą Czerwonego Krzyża w Lancaster w latach 1917-18. W 1922 r. została członkinią Narodowego Komitetu Demokratycznego (pełniła także te obowiązki w 1928 r.). W 1924 r. Lena Springs, żona pułkownika Leroya Springsa, była jedną z osób proponowanych na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. Była delegatką z Karoliny Południowej i przewodniczącą komitetu list uwierzytelniających. Jej 18 kolegów uważało jej nominację za nagrodę za jej wcześniejszą działalność w Partii Demokratycznej na poziomie stanowym i krajowym. Konwencja Demokratów z 1924 r. odbyła się w Nowym Jorku. 09.VII.1924 r. Lena Springs uzyskała ponad 50 głosów od delegatów (inne źródła mówią o 18 głosach) na kandydatkę na wiceprezydenta. Po śmierci swego męża w 1931 r. zatrzymała ich dom przy Lancaster Gay Street (obecnie Lancaster City Hall), ale większość czasu spędzała w swym apartamencie w Plaza Hotel w Nowym Jorku. Zmarła tam 18.V.1942 r. Pochowano ją w Pulaski w stanie Tennessee.