Katarzyna Visconti
Urodziła się około 1360/1362 r. w Mediolanie jako córka władcy tego miasta Bernabò Viscontiego i Beatrycze Reginy della Scala. W 1378 r. rodzice zamierzali wydać ją za króla Anglii Ryszarda II. Rok później jej ojciec zmienił zdanie i 15.XI.1380 r. Katarzyna została żoną Gian Galeazzo Viscontiego, swego stryjecznego brata. Ślub odbył się w kościele San Giovanni in Conca w Mediolanie. Ich dziećmi byli: Gian Maria i Filip Maria. Podarunkiem ślubnym dla Katarzyny był zamek w Monzy i tytuł pani Vicenzy. 06.V.1385 r. Gian Galeazzo przejął całą władzę nad Mediolanem po aresztowaniu teścia i szwagrów na zamku Trezzo. Wszyscy oni zmarli w więzieniu. Katarzyna nie zaprotestowała przeciwko działaniom męża. 11.V.1395 r. król niemiecki i czeski Wacław IV Luksemburski nadał jej mężowi tytuł księcia Mediolanu. 03.IX.1402 r. Gian Galeazzo zmarł, a Katarzyna została opiekunką ich dzieci. Formalnie była regentką, ale nie miała wpływu na władzę. Ta spoczywała w rękach rady. Część możnych sprzeciwiła się im i utworzyła nową radę, która miała przejąć władzę. 06.I.1404 r. księżna aresztowała członków nowej rady i kazała ich ściąć. Wkrótce potem opuścili ją wszyscy sprzymierzeńcy. 18.VIII.1404 r. została aresztowana przez Francesco Viscontiego i osadzona w zamku w Monzy. Zmarła 17.X.1404 r. wskutek otrucia lub dżumy.