GUBERNATORKI 2459- 
WŁADCZYNIE 1450

Joanna III Aragońska

Urodziła się w 1454 r. w Barcelonie jako córka Jana II Aragońskiego, króla Aragonii i Nawarry, i Joanny Enríquez. 14.IX.1476 r. została drugą żoną króla Neapolu Ferdynanda I. Ich dziećmi byli: Joanna IV i Karol. Wpływy polityczne w Neapolu miała aż do 1501 r. Była najbliższą doradczynią męża i pasierba, Alfonsa II. Ferdynand I zmarł 25.I.1494 r. Jego następcą został właśnie Alfons II. Za prawowitego sukcesora neapolitańskich Andegawenów (Alfons był synem metresy) uznał się król Francji Karol VIII. Najechał on na Neapol. 22.II.1494 r. Joanna oficjalnie poparła pasierba i namawiała go do tego, by nie abdykował. Alfons jednak zdecydował się opuścić swe królestwo i, jeszcze przed wyjazdem, mianował macochę namiestniczką (Lieutenant General) Neapolu. Joanna sprawowała tę funkcję do 1496 r. Po klęsce pod Rapallo Alfons uznał swoją sprawę za przegraną. 25.I.1495 r. abdykował na rzecz swego syna Ferdynanda II i wstąpił do klasztoru w Mazzara na Sycylii. Zmarł 18/19.XII.1495 r. w Messynie. Ten ożenił się z Joanną IV, córką Joanny III, by wzmocnić swoje prawa do tronu. Ferdynand II zmarł bezpotomnie 07.X.1496 r. Na tronie Neapolu zastąpił go stryj, Fryderyk I [IV]. Ten, zaatakowany przez króla Francji Ludwika XII i króla Aragonii Ferdynanda II Katolickiego (brata Joanny III) oraz zdetronizowany przez papieża Aleksandra VI, w 1502 r. formalnie zrzekł się korony Neapolu. Tym samym zakończył się okres odrębnych rządów aragońskich w tym kraju. Od tej pory Neapol stał się wicekrólestwem Aragonii. Nowym królem Neapolu został w 1503 r. Ferdynand II Katolicki. Joanna wcześniej wyjechała do Hiszpanii. W roku 1501 była regentką Aragonii, w roku 1505 - Walencji. W latach 1505-1508 sprawowała władzę regencyjną nad Neapolem. Do śmierci była panią posiadłości na półwyspie Sorrento. Zmarła 09.I.1517 r. w Neapolu.