KANDYDATKI NA PREZYDENTA 1991-1999
Hanna Beata Gronkiewicz-Waltz
Hanna
Gronkiewicz-Waltz urodziła się 04.XI.1952 r. w Warszawie. W 1975 r. ukończyła
z wyróżnieniem Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Po
tym, jak obroniła pracę magisterską z zakresu międzynarodowego prawa
publicznego, została pracownikiem naukowym w Zakładzie Prawa Administracyjnego
porównawczego i Zarządzania Gospodarką Narodową w Instytucie Nauk Prawno -
Administracyjnych. Stopień doktora nauk prawnych uzyskała w 1985 r. W X.1994
r. Rada Wydziału PRAWA UW nadała jej tytuł profesora nadzwyczajnego. Jej mąż
Andrzej Waltz, absolwent Politechniki Warszawskiej, pracuje w Instytucie
Gospodarki Komunalnej i Przestrzennej. Mają córkę Dominikę. W 1980 r.
była członkinią-założycielką koła NSZZ "Solidarność" na swoim
wydziale (od 1989 r. była jego przewodniczącą). W 1982 r. zaangażowała się
w Ruch Odnowy w Duchu Świętym. Od 1989 r. była ekspertem sejmowym i senackim
w dziedzinie prawa publicznego z uwzględnieniem prawa bankowego i jego
nowelizacji. Jej praca habilitacyjna z 1993 r. dotyczyła przejścia od
gospodarki centralnie sterowanej do gospodarki rynkowej i roli banku centralnego
w tym procesie. Oprócz tego, jest autorką ponad 40 prac naukowych oraz współautorką
podręcznika prawa administracyjnego i gospodarczego. W 1991 r. opracowała
ekspertyzę dla NBP związaną z zasadami działania i strukturą tej
instytucji, przyczyniając się w ten sposób do nowelizacji prawa bankowego. Później
została członkinią Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Bankowego powołanej przez
prezesa NBP. W toku swojej kariery odbywała też staże zagraniczne - m.in. w
zakresie prawa amerykańskiego w Leyden i w zakresie prawa międzynarodowego w
Hadze oraz w Szkole Letniej Prawa Amerykańskiego. Była także stypendystką rządu
francuskiego na Sorbonie. W 1992 r. (II.-III.) została kierownikiem Zakładu
Prawa Zarządzania Gospodarką Narodową oraz adiunktem na Wydziale Prawa
Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej. Od stycznia do marca 1992 r. była
doradcą w Zespole Analiz, Budżetu i Finansów NIK.
W latach 1992-2001 była prezesem Narodowego Banku Polskiego. Jej zasługi to
m.in. wzmocnienie niezależności banku centralnego, dynamiczny rozwój sektora
bankowego i wypracowanie klarownej polityki licencyjnej. Uczestniczyła w dwóch
poważnych przemianach polskiego systemu bankowego - denominacji złotego i upłynnienia
jego kursu wobec walut wymienialnych. Dzięki jej zabiegom, powstrzymano
narastające zagrożenie inflacją. Nagrodzono ją wieloma prestiżowymi wyróżnieniami,
a jej działania na rzecz przemian w polskim systemie bankowym doceniły
magazyny "Życie gospodarcze", "The Warsaw Voice" i "The
Central European".
W wyborach prezydenckich z 05.XI.1995 r. poparło ją
Zjednoczenie Chrześcijańsko Narodowe. W I turze zajęła 7 miejsce z 2.76 % głosów.
Od 2001 do 2004 r. była wiceprezesem Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (odpowiada
za zasoby ludzkie i administrację). Od 2005 r. działa w Platformie
Obywatelskiej (PO). 03.III.2005 r. została komisaryczną
szefową PO w Warszawie. W wyborach parlamentarnych z 25.IX.2005 r. została
wybrana największą liczbą głosów z listy PO w okręgu warszawskim. W Sejmie
V kadencji przewodniczy Komisji Skarbu Państwa. 28.XII.2005 r. została
ogłoszona przez Platformę Obywatelską kandydatką w wyborach na stanowisko
prezydenta Warszawy. W I turze z 12.XI.2006 r. zdobyła drugie miejsce z 34,23%
głosów. 26.XI.2006 r., podczas II tury, uzyskała 53,18% głosów. 02.XII.2006
r. została
pierwszą kobietą-prezydentem Warszawy. Od 24.VI.2006 r. jest wiceprzewodniczącą PO.