GUBERNATORKI 1750-1920
|
gubernator księżniczka
Anna Hanowerska, Fryzja, Nassau i Orania
etc. (Holandia) |
|
gubernator-regentka
Murad Begum Sahiba,
Lahore (Pakistan, wtedy pod
panowaniem indyjskiego Imperium Wielkich Mogołów) |
||
starościna niegrodowa1
Anna Luiza Mycielska, starostwo nowotarskie (Polska) |
||
Urodziła się 24.X.1729 r. jako córka Mateusza Mycielskiego i Weroniki z Konarzewskich. 16.II.1744 r. poślubiła księcia Michała Leona Radziwiłła. Ich dziećmi byli: Mikołaj, Maciej, Michał i Teofila Magdalena. Anna owdowiała 07.III.1751 r. 02.I.1754 r. we Lwowie wyszła za mąż za Michała Kazimierza "Rybeńkę" Radziwiłła. Z tego związku pochodzili: Weronika Joanna, Józefina, Maria Wiktoria, Konstancja i Hieronim Wincenty. Anna Radziwiłłowa wprowadziła na Podhalu gospodarkę czynszową. Zmarła 19.III.1771 r. | ||
|
królewski szeryf królowa-wdowa
Zofia Magdalena zu Brandenburg-Kumblach,
hrabstwo Hørsholm (Dania) |
|
starościna niegrodowa1
Urszula
(Elżbieta) Moszkowska, starostwo barcicko-ryterskie (Polska) |
||
|
gubernator księżniczka
Karolina Oranje-Nassau, Fryzja
(Holandia) |
|
starościna grodowa2
Antonina Rzewuska,
starostwo lubomlskie (wtedy Polska, dziś Ukraina) |
||
starościna
niegrodowa1
Anna
Schmidt,
starostwo brodnickie (Polska) 1771-1772 |
||
|
namiestniczka księżniczka
Maria Krystyna Joanna Józefa Antonina von
Habsburg-Lotaryńska, Niderlandy Austriackie (Belgia i Luksemburg) |
|
współadministrator
księżniczka Natasza Szelikowa, kolonia Alaska (Rosja) |
||
Była pierwszą białą kobietą żyjącą na Alasce. Wyszła za mąż za rosyjskiego zarządcę terytorium Alaski, Grigorija Szelikowa. Kiedy wyjeżdżał na ekspedycje, rządy pozostawiał w jej rękach. | ||
|
cesarska namiestniczka
księżna Fryderyka Augusta Zofia von
Anhalt-Bernburg, Jever (unia personalna z Rosją, Niemcy) |
|
gubernator królowa Ana
Jambakur-Orbeliani (1765- 1832), Imerati (Megrelia, dziś część Gruzji) |
||
Wdowa po królu Imerati i Amierati Dawidzie II (1756-82-92-95), który został zmuszony do opuszczenia tronu po ataku króla Gruzji, Irakliego II. Wrócił jednak, gdy ten ostatni musiał stawiać czoło inwazji tureckiej. Rebelię kontynuował do 1792 r. , potem uciekł do Rosji, gdzie pozwolono mu osiąść w Akhaltzykh. Ona zostawiła swe dzieci, została przyjęta z honorami w Moskwie i mianowana gubernatorem. Była córką księcia Mamuka Jambakur-Orbeliani i księżniczki Kvenipneveli-Sidamoni z Ksani oraz matką jednego syna i czterech córek. | ||
p.o. gubernatora Marie
Louise Ferrand (1753-1811), Hispanola (posiadłość Hiszpanii, dziś
Republika Dominikany i Haiti) |
||
Prawdopodobnie była żoną Jeana Louisa Ferranda, gubernatora wyspy w latach 1804 –1809. | ||
|
gubernator generalna i
tytularna Wielka Księżna Elisa
Baciocchi Bonaparte, Toskania (Włochy) |
|
rządząca przeorysza
generalna Bernarda de Orense, klasztor Santa Maria la Real de las Huelgas
w Burgos (Hiszpania) |
||
Posiadała pełne prawa administracyjne na tym terenie. | ||
|
gubernator
Lydia Namahana Pi'ia,
wyspa Oahu (Hawaje - niepodległe do 1893
r.) |
|
|
gubernator Kuini
Liliha, wyspa Oahu (Hawaje - niepodległe do 1893
r.) |
|
władczyni podprefektury (huyen
quan) Ang Baen (Pen),
Kambodża V.1835-1840 |
||
władczyni podprefektury (huyen
quan) Ang Peou (Pou),
Kambodża V.1835-1845 |
||
|
władczyni podprefektury
(huyen
quan) Ang Sngon
(Snguon), Kambodża |
|
gubernator Uejzero
Elleni, Hamasen (Erytrea) |
||
Została zamorodowana wraz z swym wnukiem w 1851 r. podczas walk z cesarzem Etiopii. | ||
MaMotshiame, królestwo Bulozi (Zambia) | gubernator
Prowincji Centralnej ok. 1840-1851 |
|
Makololo
Morêna (wódz) Bulozi (lub Barotseland) 1851-1858 |
||
Na urząd gubernatora powołał ją ojciec, król Sebutuabe. Po jego śmierci została jego następczynią. Abdykowała później na rzecz brata, Sekeletu. Zmarła w 1888 r. | ||
gubernator Kalakua
Kaheiheimalie, wyspa Maui (Hawaje
- niepodległe do 1893 r.) |
||
|
gubernator księżniczka
Anna Keahikuni-i-Kekauonohi,
wyspa Kauai (Hawaje
- niepodległe do 1893 r.) |
|
|
gubernator księżniczka
Ruth Luka
Keanolani Kauanahoahoa Ke'elikōlani,
wyspa Hawai'i (Hawaje -
niepodległe do 1893 r.) |
|
|
gubernator Eulalia
Ares de Vildoza, prowincja Catamarca (Argentyna) |
|
|
gubernator księżniczka
Miriam Kapile Likelike
Kekauluohi, wyspa Hawaii (Hawaje - niepodległe do
1893 r.) |
|
Właściciel (Proprietor)
Malie, wyspa Swain (Amerykańskie Samoa) |
||
Objęła urząd po śmierci swego męża, Eli Hutchinsona Jenningsa (1814-56-78) w imieniu syna, Eli Hutchinsona Jennings Juniora (1863-1920). Zmarła w 1891 r. | ||
|
gubernator księżniczka
Ali'i nui Victoria Kinoiki Kekaulike II, wyspa Kauai (Hawaje
- niepodległe do 1893 r.) |
|
Urodziła się 12.V.1843 r. jako córka księżniczki Kinoike Kekaulike i Alii Kuhio Kalaniana'ole. 25.II.1861 r. wyszła za mąż za Ali'i nui Davida Kahalepouli Piikoi. Miała z nim 3 synów: księcia Davida La'amea Kahalepouli Kawananakoę (1869-1908), księcia Edwarda Abnel Keli'iahonui Kawananakoę (1869-87) i księcia Jonaha Kuhio Kalaniana'ole Kawananakoę (1871-1922). Zmarła 08.I.1884 r. | ||
|
księżniczka Ali'i nui Virginia Kapo'oloku Po'omaikelani, Hawaje (niepodległe do 1893 r.) | gubernator
wyspy Hawaii 1880-22.X.1895 |
Opiekun
Królewskich Grobów 1888-22.X.1895 |
||
Urodziła się 07.IV.1839 r. jako córka księżniczki Kinoiki Kekaulike i Kuhio Kalaniana'ole. W 1874 r. wyszła za mąż za Hirama Kahanawai, kuzyna króla Kalakuy. Zmarła 22.X.1895 r. | ||
|
wicekonsul i
zarządczyni okręgu Mary Mitchell Slessor, okręg
Okoyongo (Nigeria pod panowaniem Wielkiej Brytanii) |
|
|
kapitan i gubernator
Jej Królewska Wysokość księżniczka Beatrycze
Maria Wiktoria Feodora Sachsen-Coburg-Gotha, wyspa Wight (Wielka
Brytania) |
|
współwłaścicielka (Joint
Proprietor) Ann Eliza Carruthers-Jennings (1897-1923), wyspa Swain
(Amerykańskie Samoa) |
||
Zarządzała wyspą wraz z swym bratem, Alexandrem Hutchinsonem Jenningsem. Wyszła za mąż za Brytyjczyka, Irvinga H. Carruthersa, który został później wykonawcą i kuratorem (trustee, członkiem zarządu?). Żyli na Amerykańskim Samoa. Rodzina Jennings do dziś zarządza tą wyspą. |
1
Starosta
niegrodowy - tenutariusz (łac. capitaneus sine iurisdictione) –
dzierżawca zamków lub dóbr królewskich tzw. królewszczyzn, bez uprawnień
starosty grodowego. Starostwa niegrodowe były łac. panis bene merentium (chlebem
dobrze zasłużonych), rozdawanym przez króla. Wobec niekontrolowanej kumulacji
tych starostw w jednym ręku, stały się one przyczyną wzrostu niejednej fortuny
magnackiej.
2
Starosta grodowy
- (łac. capitaneus cum iurisdictione) –sprawował w
imieniu króla administrację i sądownictwo na terenie swojego powiatu i ziemi.
Stał na czele sądu grodzkiego, do którego kompetencji należało rozpatrywanie
spraw gardłowych z tzw. czterech artykułów grodzkich, oraz sądzenie szlachty
nieosiadłej. Starosta pełnił także funkcje policyjne, dbał o bezpieczeństwo na
drogach. Posiadał tzw. prawo miecza czyli prawo do egzekucji wyroków sądów
wszystkich instancji na podległym sobie terytorium.