Ertha
Pascal-Trouillot
Urodziła
się 13.VIII.1943 r. w Pétion jako córka Thimoclesa Pascala i Louise Dumornay.
Jej ojciec był kowalem, a matka krawcową (szyła dla kobiet). Ci, którzy
znali ją w młodości mówią, że była inteligentną, skromną i trochę nieśmiałą
dziewczyną. Szkołę średnią ukończyła w Pétion w 1969 r. Potem dostała
się na wydział prawa w Gonaives. W VIII.1971 r. zdobyła licencjat z prawa.
Zdobyła doskonałe oceny za swoją pracę dyplomową pt. "Prawny status
Haitanek w ustawodawstwie społecznym". 08.X.1971 r. została zaprzysiężonym
prawnikiem. Specjalizowała się w prawie pracy, prawie rodzinnym i statusie małżeństwa.
W tym samym roku poślubiła Ernsta Trouillota, swego byłego nauczyciela
i wychowawcę. Z tego związku pochodzi jej jedyna córka, Yantha.
W I.1979 r. została pierwszą kobietą-sędzią w sądzie cywilnym w
Port-au-Prince. Przedtem była członkinią komisji ds. rewizji kodeksu
cywilnego oraz jedną z czterech pierwszych kobiet przyjętych do zarządu
palestry Port-au-Prince (w latach 1977-1979). We IX. 1985 r. została pierwszą
kobietą zasiadającą w Sądzie Apelacyjnym. W XI. 1986 r. minister
sprawiedliwości mianował ją pierwszą kobietą-sędzią Najwyższego Sądu
Apelacyjnego. 10.III.1990 r. do dymisji podał się prezydent-generał
Prosper Avril. 13.III.1990 r. generał Hérard Abraham, głównodowodzący armią,
wyznaczył ją na tymczasowego prezydenta Haiti. Została pierwszą kobietą na tym stanowisku. Jej zadaniem było
zorganizowanie wiarygodnych wyborów powszechnych. Zdecydowała się wziąć na
swoje barki ten ciężar. 16.XII.1990 r. odbyła się pierwsza tura wyborów
prezydenckich, które przyniosły sukces Jeanowi Bertrandowi Aristide'owi.
Chociaż zebrała wysokie noty wśród społeczności i organizacji międzynarodowych,
wkrótce stała się obiektem podejrzeń ze strony rządu kierowanego przez
duet Aristide-Préval. Już w dzień zaprzysiężenia nowego prezydenta,
07.II.1991 r., podczas ceremonii w Pokoju Ustawodawczym wręczono jej
zawiadomienie, że ma pozostać do dyspozycji wymiaru sprawiedliwości.
Reprezentanci nowego rządu tłumaczyli, że jest to związane z tym, iż chcą
poznać prawdę na temat próby puczu Rogera Lafontanta z 07.I.1991 r. Wtedy to
wierni pani prezydent ludzie
w armii zdusili próbę neo - Duvalierowskiego zamachu stanu. 04.IV.1991 r.
postawiono jej zarzut współudziału w tych wydarzeniach. Została zwolniona
następnego dnia po interwencji władz amerykańskich. Jakiś czas potem opuściła
kraj i przez ponad rok przebywała na emigracji. Po powrocie żyła z dala od zainteresowania
prasy. Pracowała nad poszczególnymi woluminami "Słownika Biograficznego
Haiti".
O uczestnictwie politycznym kobiet w krajach karaibskich tak wypowiadała się
dla czasopisma "Island Systems" (z 12.VI.2001 r.):
"Jestem bardzo szczęśliwa z tego, że jest więcej kobiet na pozycjach
politycznych w całym regionie, ale to ciągle za mało. Kobiety na takich
stanowiskach mogą inspirować i wspierać inne kobiety. Bardzo wiele zawdzięczam,
na przykład, kobiecie, która w 1946 r. była podsekretarzem w Ministerstwie
Pracy: dzięki jej wysiłkom i inspiracji wiele kobiet, włączając mnie samą,
odniosło korzyści. Każda kobieta próbująca trochę otworzyć drzwi czyni
wejście szerszym dla innych. Musimy być tego świadome. Nie możemy tego robić
tylko dla siebie samych, ale także dla innych. Musimy być odważne. Nie ubiegałam
się o prezydenturę, to okoliczności zmusiły mnie do przejęcia tej
odpowiedzialności i zrobiłam wszystko, co mogłam, aby przeprowadzić mój
kraj przez okres wielkich niepokojów."