Emilia
Wywodziła się prawdopodobnie z rzymskich rodzin arystokratycznych Crescenzi lub Tusculani. Przed I.998 r., w klasztorze świętego Nilusa Młodszego, wyszła za mąż za Jana III, księcia Gaety. Otrzymała wtedy tytuł senatorki. Jej małżeństwo było prawdopodobnie sojuszem między domem Gaetanów i rzymskimi arystokratami, miało ono zabezpieczyć wpływy Gaetanów w Wiecznym Mieście. Jan III zmarł przed lub w 1008 r., i wtedy to Emilia została regentką Gaety w imieniu syna, Jana IV.
Gdy ten także umarł między kwietniem a sierpniem 1012 r., Emilia ponownie objęła w Gaecie władzę regencyjną w imieniu nieletniego wnuka, Jana V. Jej przeciwnikiem był Leon I, kuzyn Jana IV. Został on jednak przegnany przez stronników Emilii. Potem doszła do porozumienia z innym przeciwnikiem, swym drugim synem Leonem II, którego dopuściła do współregencji. W I.1025 r. ponownie jego matka rządziła Gaetą sama.
Rzymska polityka Emilii polegała na silnym popieraniu papieża i lombardczyków przeciwko Cesarstwu Bizantyńskiemu. Regencja Emilii prawdopodobnie zakończyła się w 1029 r. Księżna zmarła w I.1036 r.