Elżbieta Pomorska
Urodziła się przed 13.XI.1347 r. jako córka księcia wołogosko-słupskiego Bogusława V i Elżbiety Kazimierzówny, córki Kazimierza III Wielkiego, króla Polski. 21.V.1363 r. poślubiła w Krakowie cesarza rzymskiego, króla Czech, króla Niemiec, margrabiego Brandenburgii, margrabiego Moraw i hrabiego Luksemburga Karola IV Luksemburskiego. 18.VI.1363 r. została koronowana w Pradze na królową Czech, a 01.XI.1368 r. w Rzymie papież Urban V koronował ją na cesarzową Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Monarchini była pełną wigoru, pewną siebie i silną psychicznie kobietą. Łamała w ręku końskie podkowy, noże i miecze. Dziećmi Elżbiety i Karola byli: Anna, Zygmunt Luksemburski, Jan, Karol, Małgorzata i Henryk. Cesarzowa owdowiała 29.XI.1378 r. Następcą Karola został pasierb Elżbiety, Wacław IV. Ona sama poświęciła się opiece nad dziećmi. Wspierała swego syna Zygmunta w walce o koronę Węgier. Elżbieta Pomorska zmarła 14.II.1393 r. Pochowano ją w katedrze św. Wita w Pradze.