GUBERNATORKI 1921-1980

Ella Rosa Giovanna Oliva Tambussi Grasso

Urodziła się 10.V.1919 r. w Windsor Locks w stanie Connecticut. Jej rodzice, James i Maria (Oliva) Tambussi, byli imigrantami z Włoch. Uczęszczała do St. Mary's School w Windsor Locks oraz do Chaffee School w Windsor. Zdobyła stypendium na Mount Holyoke College, gdzie w 1940 r. uzyskała tytuł bakałarza. W 1942 r. została magistrem ekonomii i socjologii. Podczas drugiej wojny światowej służyła w Wojennej Komisji Rezerwowej Connecticut. W 1942 r. wyszła za mąż za Thomasa Grasso, z którym miała dwoje dzieci: Susanne i Jamesa. W 1943 r. zaczęła pracować dla Partii Demokratycznej w Connecticut. Udzielała się w Miejskim Komitecie Partii Demokratycznej w Windsor Locks. Przez dwie kadencje zasiadała w Izbie Reprezentantów stanu Connecticut (1953-57). Przez 12 lat (1959-71) pełniła funkcję stanowego sekretarza stanu. W latach 1971-75 (przez dwie kadencje) była członkinią federalnej Izby Reprezentantów. W latach 1956-58 działała w Narodowej Konwencji Demokratycznej. W XI.1974 r. została wybrana na gubernatora stanu Connecticut. Była ona czwartą kobietą-gubernatorem w historii USA, ale pierwszą, która nie była żoną lub wdową po gubernatorze. Swoje urząd objęła 08.I.1975 r. Sprawując urząd zainicjowała wielkie oszczędności. Ograniczyła pomoc dla miast i beneficjentów opieki społecznej oraz, w pamiętnym 1975 r., zwolniła 500 pracowników stanowych tuż przed Świętami Bożego Narodzenia. Odbiło się to niekorzystnie na jej popularności. W 1976 r. mówiono o niej jako ewentualnej kandydatce na prezydenta lub wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych. Ona jednak w VI.1976 r. poparła kandydaturę Jimmy'ego Cartera. W lipcu tego roku była współprzewodniczącą Narodowej Konwencji Demokratycznej. Plotkowano, że Carter chce ją powołać w skład swego gabinetu lub mianować ambasadorem we Włoszech, ale ona oznajmiła, że będzie się ubiegać o drugą kadencję gubernatorską. Zwycięstwo w XI.1978 r. zapewniły jej sukcesy stanowej gospodarki. Pod pewnymi względami prowadziła konserwatywną politykę, np. zabraniając finansowania ze stanowych funduszy aborcji w ramach Medicaid (pomocy medycznej). Spotkało się to z konsternacją feministek. Konsekwentnie sprzeciwiała się także rozszerzeniu legalnego hazardu, ważnego źródła stanowych dochodów. 31.XII.1980 zrezygnowała ze sprawowania urzędu z powodu szybko postępującej choroby nowotworowej. Zmarła 05.II.1981 r. w Hartford w stanie Connecticut.