KOBIETY-PREZYDENCI
MINISTROWIE FINANSÓW I GOSPODARKI 
KANDYDATKI NA PREZYDENTA 2004-

Dalia Grybauskaitė

Urodziła się 01.III.1956 r. w Wilnie w rodzinie robotniczej. Jej matka, Vitalija Korsakaitė (1922-1989), była sprzedawczynią, a ojciec, Polikarpas Gribauskas (1928-2008) - elektrykiem i kierowcą. Dalia ukończyła szkołę średnią Salomėja Nėris. Jak sama twierdzi, nie była jedną z najlepszych uczennic. Na świadectwie miała w większości czwórki. Najbardziej lubiła historię, geografię i fizykę. W swoich wspomnieniach napisała, że już jako mała dziewczynka miała marzenie, że zostanie prezydentem Litwy. Już jako 11-latka zaczęła trenować sport. Szczególnie polubiła koszykówkę. Gdy miała 19 lat zaczęła pracować w Filharmonii Państwowej Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Wilnie. Jako studentka pracowała w zakładach futrzarskich w Leningradzie. Po ukończeniu studiów wróciła na Litwę i przez kilka miesięcy pełniła funkcję sekretarza w Litewskiej Akademii Nauk. W latach 80. XX w. wykładała ekonomię polityczną w Wyższej Szkole Partyjnej w Wilnie. Stała się tam sławna z tego, że postawiła 66 dwój swoim studentom, czyli aparatczykom partyjnym. Było to bardzo odważne posunięcie, za które zapłaciła tym, że nie uzyskała zgody na studia aspiranckie. Zawzięła się więc i w ciągu dwóch okresów letnich napisała pracę, a w 1988 r. eksternistycznie uzyskała stopień kandydata nauk ekonomicznych w Akademii Nauk Społecznych w Moskwie.

EDUKACJA:

1983 ukończyła zaocznie ekonomię polityczną na Uniwersytecie Leningradzkim,
1988 doktorat z ekonomii na Akademii Nauk Społecznych w Moskwie,
1991 Uniwersytet Georgetown (Washington DC w USA), School of Foreign Service, Special Program for Senior Executives (kurs w ramach programu specjalnego dla kadry kierowniczej).

KARIERA DYPLOMATYCZNA:

1994-1995 nadzwyczajny poseł pełnomocny i pełnomocny minister w Litewskiej Misji przy Unii Europejskiej i zastępczyni głównego negocjatora,
1996-1999 minister pełnomocny w litewskiej ambasadzie w USA.

ZNAJOMOŚĆ JĘZYKÓW:

litewski, rosyjski, angielski, polski i francuski.

KARIERA ZAWODOWA:

1975–1976 członkini personelu Filharmonii Państwowej Litewskiej SRR w Wilnie,
1976–1983 robotnica i laborantka w zakładach futrzarskich "Rot-Front" w Leningradzie,
1983 sekretarz w Akademii Nauk Litewskiej SRR,
1983–1990 wykładowczyni ekonomii politycznej oraz kierowniczka Działu Rolnego w Departamencie Ekonomii Politycznej Wyższej Szkoły Partyjnej w Wilnie.
1990-1991 kierownik Wydziału Naukowego w Instytucie Ekonomii,
1991 dyrektor programowy w biurze Rządu Republiki Litewskiej,
1991-1993 dyrektor Departamentu ds. Europejskich w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą,
1993-1994 dyrektor Departamentu Stosunków Gospodarczych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych,
1993-1994 przewodnicząca Komitetu Zarządzania Pomocą Phare i G-24 oraz Główna Negocjatorka ds. Umowy o Wolnym Handlu z Unią Europejską,
1994-1995 nadzwyczajny poseł pełnomocny i pełnomocny minister w Litewskiej Misji przy Unii Europejskiej i zastępczyni głównego negocjatora,
1996-1999 minister pełnomocny w litewskiej ambasadzie w USA,
1999-2000 wiceminister finansów,
2000-01 wiceminister spraw zagranicznych i wiceprzewodnicząca litewskiej delegacji ds. negocjacji zjednoczeniowych z Unią Europejską,
12.VII.2001-01.V.2004 minister finansów Litwy,
01.V-22.XI.2004 komisarz Unii Europejskiej współodpowiedzialna za naukę i kulturę (wraz z Luksemburką Viviane Reding).

06.I.2004 r. premier Algirdas Brazauskas zapowiedział, że kandydatką na litewskiego komisarza Unii Europejskiej będzie właśnie Dalia Grybauskaitė. Prasa pisała, że chce on wysłać do Brukseli swego najlepszego ministra. Byli tacy, którzy mówili, iż politycy mężczyźni pozbywają się z Wilna kobiety z charakterem, której się boją. Także dlatego, że trenuje karate i ma czarny pas w jednej ze sztuk samoobrony. Ta bezpartyjna fachowczyni uchodzi za świetną specjalistkę od spraw finansowych i europejskich. Litwini mówią, że jest warta co najmniej 60 milionów dolarów - tyle udało się jej przysporzyć Litwie, gdy jako negocjator w rozmowach z Bankiem Światowym i Międzynarodowym Funduszem Walutowym miała za zadanie uchronić swój kraj przed skutkami rosyjskiego kryzysu finansowego. Doceniają ją politycy z różnych formacji. Wysokie stanowiska powierzali jej w swych rządach i konserwatysta Audrius Kubilius, i postkomunistyczny socjaldemokrata Algirdas Brazauskas. W niepodległej Litwie pani Grybauskaitė konsekwentnie nie wiązała się z żadną partią. W czasach radzieckich należała do Komunistycznej Partii Litwy (do 1989 r. - od tego czasu jest bezpartyjna). Jej kandydatura nie budziła na Litwie żadnych kontrowersji - wszyscy politycy zgodnie podkreślają jej wysoki poziom kompetencji. - To wspaniała kandydatura, Grybauskaitė jest bardzo dobra zarówno w kwestiach finansowych, jak i dyplomatycznych. Jest tylko jeden problem, jak po jej wysłaniu do Brukseli poradzi sobie z budżetem socjaldemokratyczny rząd - powiedział "Rzeczpospolitej" Audrius Kubilius, lider opozycyjnej partii konserwatywnej. ("Rzeczpospolita" nr 7 (6690) z 9 stycznia 2004 r., s. A5). W ten sposób spełniło się prawie życzenie przewodniczącego Komisji Europejskiej Romana Prodiego, który uważa, że wśród komisarzy 10 państw przystępujących do Unii Europejskiej powinny być co najmniej 3 kobiety. Kandydatką Łotwy została Sandra Kalniete, a Polski - Danuta Hübner. 01.V.2004 r. Dalia Grybauskaitė rozpoczęła swój "staż" u boku Viviane Reding, luksemburskiej komisarz ds. nauki i kultury. Miała pełne prawo głosu, prawo uczestnictwa we wszystkich spotkaniach Komisji Europejskiej, a także takie samo uposażenie, jak ówczesnych 20 komisarzy.

22.XI.2004-12.VII.2009 komisarz Unii Europejskiej odpowiedzialna za budżet i programowanie finansowe,
17.V.2009 (I tura) i 07.VI.2009 (II tura) kandydatka na prezydenta Litwy - zwyciężyła już w pierwszej turze zdobywając 950 407 głosów (68.21% ogółu głosujących) przy frekwencji wynoszącej 51.76%,
12.VII.2009- pierwsza w historii Litwy kobieta-prezydent.

Pani Grybauskaite jest niezamężną katoliczką.