KANDYDATKI
NA PREZYDENTA 1991-1999
PRZEWODNICZĄCE PARLAMENTÓW LOKALNYCH
Dagmar Schipanski
Urodziła się 03.IX.1943 r. w Sättelstädt w Turyngii. Jej mężem jest dr Tigran Schipanski, z którym ma 3 dzieci (dwóch synów i jedną córkę). W 1962 r. rozpoczęła studia fizyczne na Uniwersytecie Technicznym "Otto von Guericke" w Magdeburgu, które ukończyła 5 lat później. W latach 1967-1985 pracowała jako asystentka w Wyższej Szkole Technicznej w Ilmenau. W 1972 r. ukończyła studia dodatkowe w Instytucie Półprzewodników Akademii Nauk w Nowosybirsku w byłym ZSRR. W 1976 r. została doktorem, a w 1985 r. Ilmenau Technische Universität nadał jej tytuł docenta. Po zjednoczeniu Niemiec, w 1990 r., została profesorem. Była dziekanem Wydziału Inżynierii Elektronicznej i Technologii Informacyjnej w Wyższej Szkole Technicznej w Ilmenau w latach 1990-93. W 1994 r. została dziekanem (prorektorem) ds. edukacji. W latach 1995-96, jako pierwsza kobieta w historii Niemiec, była rektorem tej uczelni. Od 1992 r. do 1998 r. należała do Rady Naukowej Republiki Federalnej Niemiec. W latach 1996-98 była pierwszą kobietą na jej czele. 23.V.1999 r. była kandydatką Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU) na prezydenta Niemiec. Chadecy wystawiali ją pod hasłem "Frau gegen Rau" (Kobieta przeciw Rauowi), mając przy okazji nadzieję na głosy polityków ze wschodnich Niemiec, także postkomunistów. W Niemczech prezydenta wybiera liczące 1338 osób Zgromadzenie Federalne, w którego skład wchodzą wszyscy (czyli 669) deputowani Bundestagu i tyluż przedstawicieli landów. Dagmar Schipanski zajęła wtedy 2 miejsce z 572 głosami. Po wyborach do Landtagu (parlamentu) w Turyngii w tym samym roku, została tamtejszym ministrem ds. nauki, badań i sztuki oraz członkinią Bundesratu (federalnej izby wyższej parlamentu). Była także ekspertem Unii Europejskiej ds. programów naukowych RACEII. Były kanclerz Helmut Kohl mianował ją do 17-osobowej Rady Rządu Federalnego ds. badań naukowych, technologii i innowacji. Zasiadała w niej do 1998 r. W latach 1995-2000 była senatorką w Fraunhofer-Gesellschaft. Od 1998 r. do 2000 r. była przewodniczącą kuratorium na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. W tym samym okresie zasiadała w Komisji Naukowej Nagrody Körbera dla Nauki Europejskiej. Od 1998 r. jest członkinią Światowej Komisji ds. Etyki w Nauce i Technologii (COMEST) w UNESCO (Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury). W 1998 r. została członkinią Niemieckiej Akademii Przyrodniczej LEOPOLDINA w Halle oraz Berlińsko-Brandenburskiej Akademii Nauk. Od 1999 r. jest senatorem w Towarzystwie Maxa Plancka. Od 1999 r. jest przewodniczącą Niemieckiej Pomocy przeciw Rakowi (Deutsche Krebshilfe), największej niemieckiej akcji publicznej skierowanej przeciwko nowotworom. W 2000 r. została członkinią niemieckiej komisji UNESCO. Na swoim koncie ma 9 patentów i wiele opublikowanych artykułów. W 1996 r. została uhonorowana Krzyżem Zasługi pierwszej klasy. W 1999 r. otrzymała Nagrodę Arthura Burkhardta oraz tytuł "Kobiety Roku". Rok później otrzymała nagrodę "Kobiety Roku 2000". 05.VII.2004 r. została przewodniczącą Landtagu (parlamentu) Turyngii. Jej wiceprzewodniczącymi były tylko kobiety: dr Birgit Klaubert z PDS i Birgit Pelke z PDS. Po raz pierwszy w historii Niemiec jednym z parlamentów landowych kierowały same kobiety. W VII.2006 r. zasiadła we władzach turyńskiej CDU. Profesor Schipanski utraciła swoje miejsce w parlamencie w wyborach z 30.VIII.2009 r.