Batylda
Batylda urodziła się w pierwszej połowie VII wieku. Pochodziła z anglosaskiej rodziny, ale żyła wśród Franków, gdyż jeszcze jako dziecko sprzedana została im w niewolę. Na szczęście trafiła na dwór króla Chlodwiga II, gdzie dostrzeżono jej rozsądek i urodę. Mimo, że była niewolnicą, szybko awansowała w dworskiej hierarchii. Zwrócił uwagę na nią też sam król i obdarował wolnością, a niedługo potem poprosił o rękę. Batylda zdobyła miłość ludu dzięki swemu miłosierdziu i trosce o najuboższych. Chlodwig II zmarł w roku 657 i Batylda objęła regencję w Burgundii, Neustrii i Austrazji w imieniu pięcioletniego syna Chlotara III (miała jeszcze synów Childeryka i Teuderyka). Dzięki pomocy swego dawnego mistrza i nauczyciela Erchinoalda i kilku biskupów łatwo wdrożyła się do rządów i pierwsze lata jej regencji upłynęły Frankom w pokoju. Batylda nigdy nie zapominała o swym pochodzeniu i dawnych nieszczęściach. Od chwili objęcia rządów rozpoczęła akcję wykupu chrześcijan z niewoli. Kazała też wznieść przytułki i szpitale dla najuboższych. Ufundowała kilka opactw i słynne klasztory, między innymi w Korbei i Chelles. W roku 665, po przewrocie pałacowym regencja Batyldy skończyła się. Królową zmuszono, by udała się do klasztoru. Batylda wybrała opactwo Chelles, które jej zawdzięczało swe istnienie. Decyzję przyjęła z radością, gdyż wreszcie pozbyła się ciężaru władzy. Resztę życia spędziła w klasztorze – stała się jedną z najpobożniejszych mniszek, z pokorą i oddaniem wykonywała polecenia przełożonej, służyła chorym i ubogim. Niewolnica, później królowa i regentka, wreszcie świątobliwa mniszka Matylda zmarła 30.I.680 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została kanonizowana przez papieża Mikołaja I prawie 200 lat po swej śmierci.
Modlitwa do świętej Batyldy:
"Najłaskawszy Boże, dzięki Twej łasce św. Batylda wśród bogactw i władzy zajaśniała blaskiem niezwykłej świętości, spraw za jej wstawiennictwem, byśmy zwyciężyli wszelkie pokusy i gorliwie dążyli do świętości. Amen".