KANDYDATKI NA PREZYDENTA 1870-1990
Anna Eleanor Roosevelt
Urodziła się 11.X.1884 r. w
Nowym Jorku jako pierwsze dziecko Elliota i Anny Livingston Hall Rooseveltów.
Była bratanicą prezydenta Theodore'a Roosevelta. Przez 3 lata kształciła się
w prywatnej szkole w Allenswood w Anglii. 17.III.1905 r. poślubiła swego
dalekiego kuzyna, Franklina Delano Roosevelta. Początkowo zajmowała się głównie
wychowywaniem piątki dzieci. W roli żony polityka zadebiutowała w 1911 r.,
kiedy to Franklin został wybrany do Senatu stanu Nowy Jork. Od 1921 r. była
jego podporą w walce z postępującym paraliżem. Wspierała go również
podczas kampanii wyborczych. W latach dwudziestych działała w Lidze Związków
Kobiecych i kobiecej sekcji Partii Demokratycznej. Przez 12 lat (1933-45) była
Pierwszą Damą Stanów Zjednoczonych. Doradzała mężowi w sprawach
politycznych, dotyczących stanu Nowy Jork i federalnych w Waszyngtonie.
Zainicjowała regularne konferencje prasowe w Białym Domu dla kobiet
korespondentek, pisała felietony (od 1936 r.) do jednego z dzienników, podróżowała
po Stanach Zjednoczonych, popularyzując program ekonomiczno-społeczny
Roosevelta. Zdobyła wielkie uznanie wśród społeczeństwa. Podczas drugiej
wojny światowej pracowała w Biurze Obrony Cywilnej. W październiku i
listopadzie 1942 r. przebywała w Londynie jako osobisty wysłannik prezydenta.
Podróżowała także na południowy Pacyfik, gdzie odwiedziła żołnierzy
stacjonujących w amerykańskich bazach wojskowych. Po śmierci męża, w
kwietniu 1945 r., prezydent Harry Truman mianował ją delegatką USA przy tworzącej
się ONZ. Pełniła tę funkcję do 1953 r. W latach 1947-51 była przewodniczącą
Komisji Praw Człowieka w ONZ. Odegrała wówczas niebagatelną rolę w
pracowaniu i przyjęciu Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka (1948). W
1952 r., podczas prawyborów prezydenckich w Partii Demokratycznej, zdobyła 2236