KANDYDATKI NA WICEPREZYDENTA

Angela Yvonne Davis

Urodziła się 26.I.1944 r. w Birmingham w stanie Alabama w rodzinie mechanika samochodowego i nauczycielki. Terytorium, na którym mieszkała rodzina, nazywano Dynamite Hill z powodu częstych ataków bombowych przeprowadzanych przez Ku Klux Klan. Jej matka działała na rzecz praw obywatelskich i była członkinią NAACP, zanim organizacja ta została w Birmingham zabroniona. Davis uczęszczała do szkół dla czarnych w rodzinnym mieście, zanim przeniosła się wraz z matką do Nowego Jorku, gdzie na tamtejszym uniwersytecie matka chciała studiować. Angela chodziła do postępowej szkoły w Greenwich Village, w której wielu nauczycieli znalazło się na "czarnych listach" w erze McCarthy'ego. W 1961 r. dostała się do Brandeis University w Waltham w stanie Massachusetts, aby studiować język francuski. Wiązało się to z jednorocznym pobytem na Sorbonie w Paryżu. Wkrótce po powrocie do Stanów Zjednoczonych zaangażowała się w walkę o prawa obywatelskie jaka miała miejsce w Birmingham po tym, gdy cztery znane jej dziewczynki zostały zamordowane w Baptist Church Bombing we IX.1963 r. Po ukończeniu Brandeis University spędziła dwa lata na Wydziale Filozofii na Uniwersytecie Johanna Wolfganga von Goethego we Frankfurcie nad Menem w Niemczech Zachodnich. Potem studiowała pod kierunkiem Herberta Marcuse'a na University of California. Pozostawała pod jego wielkim wpływem, szczególnie przemówiła do niej idea, że obowiązkiem każdego jest walka z systemem. W 1967 r. została członkinią Student Nonviolent Coordinating Committee (SNCC) oraz Partii Czarnych Panter. Rok później przyłączyła się do Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych. Zaczęła pracować jako wykładowczyni filozofii na University of California w Los Angeles. Kiedy FBI, w 1970 r., powiadomiło jej pracodawców, California Board of Regents, że Davis jest członkinią Partii Komunistycznej, ci rozwiązali z nią kontrakt. Działała aktywnie na rzecz poprawy losu więźniów. Szczególnie interesowała się przypadkiem George'a Jacksona i W. L. Nolen, dwóch Afroamerykanów, którzy utworzyli komórkę Czarnych Panter w kalifornijskim więzieniu California's Soledad Prison. 13.I.1970 r. Nolan i dwóch innych czarnych więźniów zostali zamordowani przez strażnika więziennego. Kilka dni później  sąd przysięgłych hrabstwa Monterey orzekł, iż popełnił on "usprawiedliwione zabójstwo". Kiedy później znaleziono go martwego, o zabójstwo oskarżono Jacksona i dwóch innych więźniów, Johna Cluchette i Fleeta Drumgo. Twierdzono, że Jackson chciał się zemścić za śmierć swego przyjaciela, Nolana. 07.VIII.1970 r. 17-letni brat Jacksona, Jonathan, wtargnął z bronią do sali sądowej w hrabstwie Marin i po wzięciu na zakładnika sędziego Harolda Haleya, zażądał uwolnienia z więzienia swego brata, Johna Cluchette i Fleeta Drumgo. Jonathan Jackson został zastrzelony w momencie gdy odjeżdżał sprzed budynku sądu. W ciągu następnych kilku miesięcy Jackson opublikował dwie książki, "Listy z więzienia" i "Soledad Brother". 21.VIII.1971 r. został zastrzelony na dziedzińcu więzienia w San Quentin. Trzymał 9 mm pistolet automatyczny. Potem oficjalnie twierdzono, że próbował uciekać z więzienia, oraz że broń została przeszmuglowana przez Angelę Davis. Musiała ona wtedy uciekać. FBI nazwało ją "najbardziej poszukiwaną kryminalistką". Została aresztowana 2 miesiące później w motelu w Nowym Jorku, ale potem, podczas przesłuchania, została oczyszczona z wszystkich zarzutów. Davis pracowała jako wykładowczyni na studiach afroamerykańskich w  Claremont College (1975-77), zanim została zatrudniona w tym samym charakterze na studiach kobiecych i etnicznych na San Francisco State University. W 1979 r. pojechała z wizytą do Związku Radzieckiego, gdzie została uhonorowana Pokojową Nagrodą Lenina oraz została honorowym profesorem na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym. 02.XI.1976 r., 04.XI.1980 r. i 06.XI.1984 r. była kandydatką Partii Komunistycznej USA na wiceprezydenta. Napisała takie książki jak: "If They Come in the Morning: Voices of Resistance" (1971), "Angela Davis. Autobiografia" (1974), "Kobiety, rasa i klasa" (1981) oraz "Kobiety, kultura i polityka" (1989).