POPRZEDNIE

STRONA GŁÓWNA

KOBIETY U WŁADZY
12
50-1300

 

hrabina Maria I de Lusignan, Eu i Guines oraz pani Issoudun (Francja)
1250-1260

 

hrabina Małgorzata de Neuilly, Passawa i Akowa (Grecja)
1250-1315

W Passawie była następczynią swego ojca Jana II de Neuilly. Mężami Małgorzaty byli: Guibert de Cors, Wilhelm z Werony, pan części Eubei, i Jan de Saint-Omer z Teb. W 1262 r. została wysłana do Konstantynopola jako zakładniczka za uwolnienie swego stryja, Wilhelma de Villehardouin, księcia Achai. Akowę odziedziczyła po swym wuju Gautierze II de Rozières. Przez 2 lata i 2 dni nie mogła objąć tego dziedzictwa z powodu swojej nieobecności. Wtedy wuj unieważnił nadanie. Trzeci mąż Małgorzaty sprzeciwił się temu i zażądał zwrócenia jej dziedzictwa. Spotkało się to z kolei z odmową parlamentu zebranego specjalnie w Glarentza. Książę Wilhelm ustąpił i nadał Małgorzacie 1/3 baronii. Pozostałe 2/3 znalazły się w rękach jego własnej córki, także Małgorzaty.
 

hrabina Jolanta I de Châtillon-sur-Marne, Nevers, Auxerre i Tonnerre (Francja)
1250-1254

 

Katarzyna z Limburga, Francja

księżna-regentka Lotaryngii Górnej
1251-1255

pani Bitche i Gondreville
1251-1255

 

Mahamandalesvara Ganapamba, Guntur (Indie)
po 1251

Była córką cesarza Ganapati w Andhrze i młodszą siostrą jego następczyni, Rudrammy Devi (Rudradevy). Z początku rządziła Gunturem wraz z mężem. Po 1251 r. używała tytułu Mahamandalesvara, co oznaczało samodzielnie panującą władczynię.
 

pani Marchesina Ghisi, Skyros, Skiatos i Skopelos (Grecja)
około 1251- przed 1298

Była następczynią swego ojca Jeremiego Ghisi, pana Andros. Wyszła za mąż za Wawrzyńca Tiepolo, który w 1268 r. został dożą Wenecji. Jej siostra Isabetta była dziedziczką wyspy Amorgos.
 

pani Isabetta Ghisi, Amorgos (Grecja)
około 1251-?

Była następczynią swego ojca Jeremiego Ghisi, pana Andros. Wyszła za mąż za swego kuzyna Filipa Ghisi. Jej siostra Marchesina Ghisi odziedziczyła wyspy Skyros, Skiatos i Skopelos.
 

politycznie wpływowa księżna Eufemia Odonicówna, księstwo opolsko-raciborskie (Polska)
1251-1281/1282

 

księżniczka-wojowniczka Khutulun, Imperium Mongolskie (Wielka Orda)
1251-?

Była bratanicą wielkiego chana Kubilaja. Słynęła z męstwa i urody. Nie chciała wyjść za mąż.
 

chanowa-regentka Organa-katun, chanat czagatajski (większość terytorium Azji Środkowej)
1252-
1260

Była wdową po chanie Kara Hülëgü i rządziła po jego śmierci w imieniu syna, Mubaraka Szaha. Matka i syn byli muzułmanami.
 

hrabina Zofia Sophie von Ravensberg w Fryzji (Niemcy)
około 1252/1253

Zostawiła hrabstwo biskupowi Utrechtu.
 

księżna i hrabina-regentka Łucja di Caccamo-Segni, księstwo Antiochii i hrabstwo Trypolisu (Liban)
1252-125?

politycznie wpływowa chanowa Chabi, Imperium Mongolskie (Wielka Orda) i Chiny
1252-1281

Należała do grona najbliższych doradców swego męża, wielkiego chana Kubilaja. Popierała buddyzm tybetański.
 

królowa-regentka Placencja z Antiochii

Cypr
1253-1261

Królestwo Jerozolimskie w Akce (Izrael)
1257-1261

 

królowa-regentka Małgorzata Burbon-Dampierre, Nawarra (Hiszpania) oraz hrabstwo Szampanii (Francja)
1253-1256

Była córką Archambauda VIII, pana Burbonii. W 1231 lub 1232 r. została żoną Tybalda IV, króla Nawarry i hrabiego Szampanii. Ich dziećmi byli: Eleonora, Tybald V, Beatrycze, Piotr, Małgorzata i Henryk III. Po śmierci męża Małgorzata rządziła Nawarrą i Szampanią jako regentka w imieniu Tybalda V. Zmarła w 1256 r.
 

rani Umadevi, Travancore (Indie)
1253-1282

królowa-regentka Eleonora Prowansalska, Anglia (Wielka Brytania)
06.VIII.1253-29.V.1254

 

hrabina-regentka Cecylia des Baux, Sabaudia, Moriana, Chablais, Aosta i Susa (Włochy)
1253-1259

Była córką Barrala de Baux i Sybilli z Anduze. W 1244 r. została drugą żoną Amadeusza IV, hrabiego Sabaudii, Moriany i Chablais, księcia-bajlifa Aosty oraz księcia Aosty i markiza Susy. Ich dziećmi byli: Bonifacy, Beatrycze, Eleonora i Konstancja. Cecylia rządziła po śmierci męża jako regentka w imieniu syna Bonifacego. Zmarła w 1275 r.
 

pani Beatrycze Sabaudzka, Busca, Roncaglia, Fontanile i Scarnafiggi (Włochy)
1253-1259

Była córką Amadeusza IV, hrabiego Sabaudii, Moriany i Chablais, księcia-bajlifa Aosty oraz księcia Aosty i markiza Susy, oraz jego pierwszej żony Anny Burgundzkiej. Swoje posiadłości odziedziczyła po śmierci ojca. Pierwszym mężem Beatrycze był Manfred III, markiz Saluzzo (zmarł w 1244 r.). 21.IV.1247 r. Beatrycze została żoną króla Sycylii Manfreda. Owocem tego związku była córka Konstancja.
 

pani Małgorzata Sabaudzka, Valli di Matthie, Collegno i Pianezza (Włochy)
1253-1254

Była córką Amadeusza IV, hrabiego Sabaudii, Moriany i Chablais, księcia-bajlifa Aosty oraz księcia Aosty i markiza Susy, oraz jego pierwszej żony Anny Burgundzkiej. Swoje posiadłości odziedziczyła po śmierci ojca. 09.IX.1235 r. wyszła za mąż za Bonifacego II, margrabiego Montferratu i króla Tessaloniki. Zmarł on 12.VI.1253 r. Małgorzata po raz drugi wyszła za mąż za Aymara III, hrabiego Valentinois. Zmarła w 1254 r.
 

hrabina-dziedziczka Adelajda, Tyrol (Austria)
1253

Urodziła się około 1218/1220 r. jako córka Alberta III, ostatniego hrabiego Tyrolu, i Uty von Frontenhausen-Lechsgemünd. Wyszła za mąż za hrabiego Meinhard III von Görtz. Odziedziczyli Tyrol po śmierci ojca Adelajdy. Ich dziećmi byli: Adelajda, Meinhard (przyszły hrabia Görz i Tyrolu), Albert (przyszły hrabia Görz i Tyrolu) i Berta. Meinhard III zmarł 22.VII.1258 r. Adelajda zmarła 26.V.1279 r.
 

opatka Małgorzata I von Plessen, klasztor Gandersheim (Niemcy)
1253-1305

Pochodziła z arystokratycznej rodziny.
 

opatka Elvira Fernández, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1253-1260

Król wyposażył ją w prawie królewskie prerogatywy. Sprawowała nieograniczoną świecką władzę nad ponad 50. wioskami.
 

księżna Anna, Mačva (Serbia)
1254-1263

 

chanowa-regentka Boraqcin, chanat kipczacki (Złota Orda)
1255-1257

Była wdową po Batu-chanie. Rządziła w imieniu syna Sartaka i wnuka Ulagczy. 
 

hrabina-dziedziczka Małgorzata von Hohenstaufen, Altenburg, Zwickau, Chemnitz etc. (Niemcy)
1255-1270

 

opatka Elżbieta I, klasztor Frauenmünster oraz pani Zurychu (Szwajcaria)
1255

Posiadłości klasztoru obejmowały miasto Zurych oraz inne tereny w kantonach Uri i Schwyz.
 

opatka Matylda III von Wunnenberg, klasztor Frauenmünster oraz pani Zurychu (Szwajcaria)
1255-1269

Członkini rodziny arystokratycznej, która miała posiadłości w Niemczech i Szwajcarii.
 

pani Joanna de Fougères, Fougères (Francja)
1256-po 1273

 

hrabina Marjorie, Carrick (Wielka Brytania)
1256-1292

 

margrabina Izabela, marchia Namur (Belgia)
1256-1298

chanowa Dokuz-chatun, państwo Ilchanidów (Iran)

regentka
1257-1267

samowładczyni
1267-1282

 

opatka Kühnheit Pinzinger, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy)
1257-1259

hrabina-regentka Adelajda Holenderska

Holandia i Zelandia (Holandia)
1258-1266
Hainaut (Belgia)
1280-1284

królowa Małgorzata Samborówna

regentka Danii
1259-1264

pani Estonii i Virlandii oraz Lolland-Falster (Dania)
1266-1282

 

Rudradeva, Kakatiyas (Indie)

regentka
1259
rani-samowładczyni
1262-1295/1296
Jej prawdziwym imieniem było Rudramma (Rudramba). Była najstarszą córką Ganapati Devy, władcy Andhry. Formalnie, poprzez starożytną ceremonię Putrika, została uznana za syna i władcę. Wtedy nadano jej męskie imię Rudradeva. Uczono ją jazdy konnej, walki i taktyki wojskowej. Po śmierci ojca rządziła bardzo dobrze. Wygrywała bitwy. Przed 1293 r. mianowała współwładcą swego wnuka Ptatapę, który został także jej następcą. Jej siostra Ganapamba rządziła Gunturem.
 

opatka Jutta, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy)
1259-przed 1265

 

opatka Wilburg von Lobsingen, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy)
1259-1261 i 1271-1273

Być może w 1257 r. pełniła obowiązki przeoryszy. Jej rodzina posiadała zamek Lobsingen w latach 1133-1277.
 

wicehrabina Alicja I de Beu, Châteaudun oraz pani de Mondoubleau i Saint Calais (Francja)
1259(1260)-130
0

 

hrabina Adelajda Brabancka, Boulogne (Francja)
ok. 1260-1265

 

opatka Gertruda I von Anhalt, klasztor Gernrode (Niemcy)
1260-1275

Była córką księcia Anhalt, Henryka I, i Ermengardy Turyńskiej.
 

opatka Ewa, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1260-1262

Jej władza była równa władzy biskupiej.

 

faktyczna władczyni królowa Maria Laskarina, Chorwacja i Dalmacja (w owym czasie Węgry)
1261-1267

królowa Kunegunda Halicka, Czechy

politycznie wpływowa
1261-1278
regentka
1278-1285
 

księżna-regentka Terken-chatun, Fars (Iran)
1261-1263

Była żoną atabega (władcy) Sa'da II bin Abi Bakra bin Sa'da bin  Zangiego. Na stanowisku władczyni Farsu zatwierdził ją Hulagu, chan państwa Ilchanidów. Potem Terken-chatun poślubiła swego krewnego, który zabił ją w pijackim szale i następnie zbuntował się przeciw władcy państwa Ilchanidów. Został pokonany i zabity w 1263 r. W tym samym roku Hulagu na nową władczynię Farsu mianował Abiszę Hadud-chatun, córkę Terken-chatun.
 

4. hrabina Małgorzata de Lacy, Salisbury (Wielka Brytania)
1261-1306/1310

politycznie wpływowa caryca Irena Laskarina Asenina, Bułgaria
1261-około 1270

 

księżniczka-regentka Izabela z Lusignan, Cypr i Królestwo Jerozolimskie
1261-1264

hrabina Maria I, Menteith (Szkocja w Wielkiej Brytanii)
1261-1295

Była młodszą córką Muireadacha II,  hrabiego Menteith. Być może w 1258 r. poślubiła Waltera Stewarta. W latach 1233-1261 hrabiną Menteith była jej starsza siostra Izabela. Od 1259 r. Walter domagał się w imieniu Marii władzy nad Menteith. W 1261 r. Izabela została pozbawiona władzy i aresztowana pod zarzutem otrucia pierwszego męża, Waltera Comyna. Jej następczynią została Maria I. Synami Marii i Waltera byli Aleksander i Jan. Walter Stewart żył dłużej od swej żony.
 

dziedziczna hrabina Heilwig von Tecklenburg (Niemcy)
1261-1264

 

politycznie wpływowa królowa Zofia Eriksdotter, Szwecja
1261-1277

 

opatka Tutta IV von Putingen, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy)
1261-1262

 

opatka Gertruda II von Stein, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy)
1262-1273

Członkini bawarskiej rodziny arystokratycznej.
 

hrabina Jolanta II Burgundzka, Francja

Nevers
1262-1280

Auxerre i Tonnerre
1262-1273 (niepewne)

hrabina Małgorzata Burgundzka, Tonnerre (Francja)
1262-1308 lub 1273-1308

przywódczyni religijna Wilhelmina Blažena, sekta guglielminitów (Włochy)
ok. 1262-1281

 

hrabina Adelajda (Alicja) Burgundzka, Auxerre (Francja)
1262-1290 lub 1273-1290

 

księżna Perejasława Halicka, księstwo mazowieckie (Polska)

regentka
1262-ok. 1270
współwładczyni
1270-ok. 1276/1279
Prawdopodobnie była córką księcia halickiego Daniela Romanowicza i Anny Mścisławówny. Po 31.VIII.1247 r. została wydana za mąż za księcia mazowieckiego Siemowita I. Z tego związku pochodzili: Konrad II, Bolesław II i Salomea. Litwini najechali na Mazowsze w noc świętojańską 1262 roku. Władca – Siemowit I – został ścięty na miejscu, znaczna liczba ludności została wzięta do niewoli, zburzone zostały grody: Jazdów, Czersk, Płock. Zdruzgotany został cały aparat władzy książęcej i potencjał militarny Mazowsza. W odbudowie księstwa ważną rolę odegrała żona Siemowita, księżna Perejasława. Najpierw sprawowała władzę jako regentka w imieniu synów, a potem współrządziła z nimi. Zmarła w 1283 r.
 

hrabina Grapela dalle Carceri, pierwsza triarchia Eubei (Grecja)
1262-?

Jej następcą był Gaetano.
 

wicehrabina Maria I, Meaux (Francja)
1262-1272

Urodziła się po 1194 r. Była córką Jana I de Montmirail, wicehrabiego Meaux i Ferté-Ancoul, i Helvisy de Dampierre. W 1212 r. poślubiła Enguerranda III de Coucy, hrabiego de Roucy i du Perche. Ich dziećmi byli: Raul II de Coucy, Enguerrand IV de Coucy, Jan de Coucy, Maria de Coucy i Alicja de Coucy. Owdowiała w 1243 r. W 1262 r., po bezpotomnej śmierci swego brata Mateusza, została wicehrabiną Meaux. Zmarła 20.IX.1272 r.
 

pani Izabela de Fortibus, wyspa Wight (Wielka Brytania)
1262-1293

 

opatka Matylda IV von Hardenberg, klasztor Essen (Niemcy)
1262-?

Jej następczynią została w nieznanym czasie Agata lub Hemelburg von Hardenberg.
 

opatka Urraca Alfonso, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1262-1266

 

wicehrabina Maria, Limoges (Francja)
1263-1291

 

atabeg Abisza Hadud-chatun, Fars (Iran)
1264-1286

 

cesarzowa-regentka Xie Qingdau, dynastia południowych Sung (Chiny)
1264 i 1274-1276

 

Izabela z Ibelinu, Liban

pani Bejrutu
1264-1282
pani Roche-sur-l’Ognon
1277-1282
 

pani Alicja de la Roche, Roche-sur-l’Ognon (Liban)
1264-1277

 

baronowa i pani Izabela, Beaujeu (Francja)
1265-1297

 

politycznie wpływowa księżna Ksenia Tarauska, Twer i Włodzimierz (Rosja)
1265-1312

 

opatka Gertruda II, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy)
1265-?

politycznie wpływowa chanowa Maria Despina Palaiologina, państwo Ilchanidów (Iran)
1265-1282

 

opatka Joanna de Dreux (de Brenne), klasztor Fontevraud (Francja)
1265-
1276

  księżna Matylda von Braunschweig-Lüneburg, Niemcy regentka Anhalt-Aschersleben
1266-1270
opatka klasztorów Gernrode i Frose (jako Matylda I)
1275-1295 lub 1275-1296
 

Lucina de Candida Pistore, hrabina Malty i pani Candii
1266-1296 lub
1285-1296 lub 1296-1300

Znana także jako Lukina. Była córką Wilhelma de Candia Pistore. Jej mężem był Rajmund de Moncada, z którym miała co najmniej dwóch synów i jedną córkę.
 

 Urraca Martinez, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1266-1271

 

księżna-regentka Eufrozyna Opolska, Kujawy (Polska)
1267-1275

 

opatka Elżbieta I, klasztor Nivelles oraz pani ziemska (temporaire) i duchowa Nivelles (Belgia)
1267-około 1277

 

Beatrycze I, Francja

hrabina Charolais
1267-1310
pani Burbonii i Saint-Just
1288-1310
 

księżna Maria, Lemnos [Stalimene] (Grecja)
1267-1270

Jej mężem był wielki książę Paweł Navigajoso.
  Beatrycze Sabaudzka, Francja baronowa Faucigny
1268-1310
hrabina-regentka Viennois, d'Albon, Grenoble i Gap
1269-1270
 

tytularna królowa Maria II, Jerozolima (Izrael)
1268-1277

 

pani Izabela van Brunesheim Tienen (ok. 1250-1280), Breda (Holandia)
1268-1280

Odziedziczyła tę posiadłość po śmierci swego brata, Henryka V. Jej mężem był Arnold van Leuven-Gaasbeek, który rządził Bredą po jej śmierci. Jego następcą w 1287 r. został ich syn, Raso I van Gaveren.
 

opatka Bertrada II, klasztor Kwedlinburg (Niemcy)
1270-1308

 

opatka Elżbieta II von Wedtzikon, klasztor Frauenmünster i pani Zurychu (Szwajcaria)
1270-1298

Była córką pana Ulryka von Wetzikon. Za jej czasów przeorysza kierowała politycznym i kulturalnym życiem Zurychu. Wprowadziła styl gotycki w budownictwie. Za jej rządów owo benedyktyńskie opactwo znalazło się u szczytu swej potęgi. Biła własne monety, dzierżawiła urzędy celne i uczestniczyła w mianowaniu burmistrzów. Odgrywała także ważną rolę w zewnętrznej polityce miasta. W 1273 r. przyjmowała w Zurychu króla niemieckiego Rudolfa I Habsburga.
 

pretendentka Agnieszka von Baden, Austria
1270-1279

 

hrabina Matylda von Saarbrücken, Saarbrücken (Niemcy)
1271-1274

 

baronowa Helena Angelina Doukaina, Karytaena, Korfu etc. (Grecja)
?-1271

politycznie wpływowa Padiszah-chatun, państwo Ilchanidów (Iran)
1271-1295

opatka Herburgis von Ehrenfels, klasztor Göss bei Leoben (Austria)
przed 1271-1283

 

opatka Urraca Diezof, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1271-
1273

 

królowa-regentka Elżbieta Kumańska, Węgry
1272-1277

 

opatka Wilburgis von Leuchtenberg, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy)
1272-przed 1286

Pochodziła z rodziny hrabiów von Leuchtenberg z Bawarii. Nie wiadomo, do kiedy rządziła. Ryksa I von Leuchtenberg była przeoryszą od 1286 r.
  Jolanta I de Lusignan, Francja pani Fougères
po 1273-1314
pani Lusignan, Couhe i Peyrat
1308-1314
hrabina La Marche
1308-1314
 

hrabina Małgorzata Andegaweńska, Andegawenia, Maine i Perche (Francja)
1273-1299 lub 1290-1299

 

opatka María Gutiérrez II, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1273-
1287

 

zrzekła się praw do sukcesji Eleonora Sabaudzka (1250-1296), Piemont (Włochy)
1273

Była córką Tomasza II, hrabiego Piemontu, i Beatrycze di Fieschi. Mężem Eleonory był Ludwik I z Beaujeu.
 

opatka Elżbieta I von Stauf (lub Stauffin von Stauffenburg), klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy)
1273-1276

Joanna I królowa Nawarry (Hiszpania)
1274-1305
hrabina Szampanii, Brie, Maine, Troyes i Meaux (Francja)
1274-1305

Blanka z Artois królowa-regentka Nawarry (Hiszpania)
1274-1276
hrabina-regentka Szampanii i Brie (Francja)
1274-1284

caryca Maria Palaiologina Kantakuzena, Bułgaria politycznie wpływowa
1274-1277
faktyczna władczyni
1277
regentka
1277-1278

politycznie wpływowa królowa Maria Brabancka, Francja
1274-1285

 

regentka Xi, dynastia południowych Sung (Chiny)
1274-1276

Rządziła w imieniu wnuka, Kung Ti. Zmarła w 1296 r. w Tybecie jako mniszka. W 1276 r. regentką Jiling została cesarzowa Yang.
 

Sybilla z Armenii Małej

księżna-regentka Antiochii (Syria)
1275
hrabina-regentka Trypolisu (Libia)
1275
  Ballamahadevi, prowincja Barahkanyapura (Karnataka w Indiach) współrządczyni prowincji
?-1275
regentka
1275-1292
 

hrabina Izabela I de la Roche, Karytena, współwładczyni Teb (Grecja)
1275-1280

Po śmierci jej pierwszego męża, Geoffroi de Briel de Bruyères, hrabstwo Karyteny dostało się Wilhelmowi de de Villehardouin, księciu Achai. Ten pozwolił jej zachować połowę hrabstwa. Rządziła nim i Tebami razem z drugim mężem, Hugonem de Brienne, hrabią Lecce. Mieli dwoje dzieci.

politycznie aktywna królowa Jolanta Aragońska, Kastylia (Hiszpania)
1275-1300

politycznie aktywna księżna Blanka Francuska, Kastylia (Hiszpania)
1275-1310

 

cesarzowa-regentka Yang-shi, dynastia południowych Sung (Chiny)
1276-1279

królowa Helena Andegaweńska, Duklja (Czarnogóra), Zeta (Czarnogóra), Travunia (Bośnia i Hercegowina), Plav (Czarnogóra) i Poibarje (dorzecze rzeki Ibar w Kosowie, Serbii i Czarnogórze)
1276-1309

 

baronowa Małgorzata de Villehardouin, Akova i pani... (Grecja)
1276-1315

Była córką Wilhelma de Villehardouin, księcia Achai. Po raz pierwszy wyszła za mąż za Isnarda, pana de Sabran. Po jego śmierci poślubiła Ryszarda Orsiniego, hrabiego Kefalonii i Graviny w latach 1284-1291, wikariusza generalnego Korfu w latach 1286-1289 oraz bajlifa Achai mianowanego przez księżną Izabelę w 1297 r. Małgorzata zmarła w więzieniu.
 

opatka Jadwiga Kropflin, klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy)
1276-1285

Był to klasztor benedyktynek w Bawarii.
 

opatka Izabela I Davoir, klasztor Fontevraud (Francja)
1276-1284

Członkini francuskiej rodziny arystokratycznej.
 

przywódczyni opozycji Irena Komnena Palaiologina, Bułgaria i Cesarstwo Bizantyńskie
1277-1284

 

przywódczyni opozycji Teodora Palaiologina Komnena Kantakuzena, Cesarstwo Bizantyńskie
1277-1282

 

opatka Aleide I van Beerbeke, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa miasta Nivelles (Belgia)
1277-?

Nie wiadomo jak długo trwały jej rządy. Opatka Elżbieta II van Burget rządziła do 1287 r.
 

opatka Matylda II von Waldeck, klasztor Herford (Niemcy)
1278-1288

W 1290 r. następną przeoryszą została Irmgard.
 

księżna Matylda Brandenburska, oprawa wdowia w księstwie zachodniopomorskim (Polska)
1278-1316

Była najmłodszą córką margrabiego brandenburskiego Ottona III i królewny czeskiej Bożeny (Beatrycze). W 1266/1267 r. została trzecią żoną księcia zachodniopomorskiego Barnima I. Barnim I Dobry zmarł 13.XII.1278 r. Wdowa po nim walczyła do 1295 r. z pasierbem Bogusławem IV o swą oprawę wdowią i o ziemie dla swego syna, Ottona I. Zmarła w 1316 r.
 

margrabina Izabela Pallavicini, Bodonitza (Grecja)
1278-128
6

Była następczynią swego brata Urbertino. Po swej starszej siostrze Mabilii odziedziczyła posiadłości w Parmie. Jej mężem był Antoine le Flamenc. Nie mieli dzieci.
 

hrabina Alicja dalle Carceri, trzecia triarchia Eubei (Grecja)
1278-1296

 

hrabina Ermengarda, Limburg (Belgia)
1279-1283

Była córką Walrama IV, hrabiego Limburga, i Judyty z Cleves. W 1276 r. wyszła za mąż za Renauda I, księcia Geldrii. Nie mieli dzieci. Ermengarda zmarła w 1283 r.

hrabina Eleonora Kastylijska, Ponthièu i Montreuil (Francja)
1279-1290

 

księżna Beatrycze, Eubea (Grecja)
1279-1328

Odziedziczyła księstwo po ojcu.
 

hrabina Joanna I de Châtillon, Blois, Chartres, Dunois, pani de Châtillon, Châteaurenault, Avesnes, Guise i Crécy (Francja)
1279-1292 (w Chartres tylko do 1286 lub 1291 r.)

 

księżna Elżbieta, Maczwa (Serbia)
1280-1282

 

królowa-regentka Ingeborga Eriksdatter, Norwegia
1280-1284

 

hrabina Sachette, Nikli (Grecja)
1280-1320

Odziedziczyła hrabstwo po ojcu Hugonie. Rządziła nim wraz z mężem, Androuinem de Villers.
 

pani Małgorzata, Lisarea i Morena (Grecja)
1280-1289

Odziedziczyła te posiadłości po śmierci swego brata, seniora Wilhelma. Rządziła nimi z Payenem de Sastenay.
 

hrabina Joanna de Dreux, Braine (Francja)
1281-po 1304

Była córką Beatrycze, hrabiny Montfort-L'Amauri, i Roberta IV, hrabiego de Dreux. Przed 1302 r. poślubiła Jana IV de Pierrepoint, hrabiego Roucy (zmarł w 1302 r.). Dwa lata później poślubiła Jana de Bar, pana de Puisaye.

papieżyca Manfreda Visconti da Pirovano, sekta guglielminitów (Włochy)
1281-1300

 

hrabina Anna, delfinat Viennois i Albon (Francja)
1282-1298

 

pani Eschiva z Ibelinu, Bejrut (Liban)
1282-1312

 

politycznie wpływowa Bibi Terken, Kerman (Iran)
1282-1289

Była najstarszą córką Dokuz-chatun i Hulagu, władcy państwa Ilchanidów.
 

księżna-dziedziczka Gwenllian ferch Llywelyn, Wales, Gwynedd i królewska rodzina Aberffraw (Wielka Brytania)
1282-1337

 

królowa-gubernator Konstancja II Sycylijska, Sycylia (Włochy)
1283-1285

 

hrabina Guillemette de Neuchâtel, Montbélard (Francja)
1283-1317

 

Katarzyna I de Courtenay

tytularna cesarzowa Łacińskiego Cesarstwa Konstantynopola
1283-1307/1308

pani Courtenay (Francja) i księżna Achai (Grecja)
1283-1307/1308

 

Małgorzata z Lusignan

pani Tyru (Izrael)
1283-1291
tytularna księżna Antiochii (Syria)
?-1308
 

hrabina Konstancja de Moncada, Bigorre (Francja)
1283-1284

opatka Eufemia, klasztor Göss bei Leoben (Austria)
1283-1298

 

cesarzowa Teodora Megale Komnena, Cesarstwo Trapezuntu (Turcja)
1284-1285

 

tytularna królowa Irena z Montferratu, Królestwo Tessaloniki (Grecja)
1284-1317

 

opatka Małgorzata I de Pocey, klasztor Fontevraud (Francja)
1284-1304

 

sułtana Maat Layla, Harrar (Etiopia)
1285-1287

Była następczynią swojego brata. Rządziła semickojęzycznym islamskim plemieniem w Etiopii.
 

hrabina Joanna I, Rethel (Belgia)
1285-1328

Była córką Hugona IV, hrabiego Rethel, i Izabeli z Grandpré. 16.XII.1290 r. wyszła za mąż za Ludwika de Flandre-Dampierre (zmarł w 1322 r.), hrabiego Nevers. Ich dziećmi byli: Joanna Flandryjska i Ludwik de Crécy. Hrabina Joanna zmarła w 1328 r.
 

opatka Kunegunda IV Hainkhover (Hainkoverin), klasztor Niedermünster w Regensburgu (Niemcy)
1285-1300

królowa Agnieszka Brandenburska, Dania królewski szeryf hrabstwa (Royal County Sheriff) Lolland-Falster
1286
regentka Danii
1286-1294
 

królowa Małgorzata, Szkocja i Orkady (Wielka Brytania)
1286-1290

 

baronowa N.N., Chalandritsa (Grecja)
1286-?

Była nastąpczynią swego ojca Mikołaja de la Tremouille. Rządziła razem z Jerzym Ghizim.
 

pani Anna Komnene Dukaina, Kalamata i Clermont (Grecja)
?-1286

Była córką despoty Epiru Michała II Komnena Dukasa i Teodory Petraliphainy. W 1259 r. pierwszym mężem Anny został Wilhelm II Villehardouin, książę Achai. Mieli dwie córki: Izabelę i Małgorzatę. Wilhelm zmarł w 1278 r. Drugim mężem Anny został Nicholas II z Saint Omer, pana Teb. Anna zmarła w 1286 r.
 

baronowa Kassandra Sanudo, Milos (Grecja)
około 1286

Nie wiadomo czyją była następczynią i jak długo rządziła. François Sanudo jest wspominany około 1300 r.
 

opatka Ryksa I von Leuchtenberg, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy)
1286-1292

 

księżna-regentka Helena Angelina Komnena Dukaina, Ateny, dziedziczka Lamii i Larissy (Grecja)
1287-1294/1295

 

księżna-regentka Salomea Pomorska, księstwo inowrocławskie (Polska)
1287-1294

Urodziła się po około 1233 r. Była córką Sambora II, księcia lubiszewsko-tczewskiego, i Matyldy Meklemburskiej. Około 1268 r. wyszła za mąż za Siemomysła, księcia inowrocławskiego. Ich dziećmi byli: Leszek, Przemysł, Kazimierz III, Eufemia, Fenenna i Konstancja. Po śmierci męża Salomea rządziła księstwem inowrocławskim w imieniu synów wraz z ich stryjem Władysławem Łokietkiem. Zmarła około 1313 r.

politycznie wpływowa królowa Guta von Habsburg, Czechy
1287-1297

 

opatka Elżbieta I van Burget, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa (Spirituelle) Nivelles (Belgia)
?-1287

Przeorysza klasztoru Nivelles była księżną Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego oraz polityczną przywódczynią miasta Nivelles.
 

opatka Izabela I, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa (Spirituelle) Nivelles (Belgia)
1287-1293

 

opatka Anna I de Glère, klasztor Remiremont (Francja)
około 1287

Do czasu tej nominacji była przeoryszą klasztoru Säckingen oraz administratorką Masevaux. Na stanowisko opatki Remiremont wprowadził ją król niemiecki Rudolf I Habsburg. Potem została ekskomunikowana za uzurpację tego urzędu.
 

opatka Berenguela López, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1287-1295

Łucja z Poitiers

hrabina Trypolisu (Liban)
1287-1289
tytularna księżna Antiochii
1287-po 1292 lub 1287-około 1299

politycznie wpływowa księżna Gryfina Rurykowiczówna, księstwa łęczyckie, sieradzkie, krakowskie oraz ziemia sandomierska i sądecka (Polska)
1288-1303/1309

 

hrabina-regentka Beatrycze z Avesnes, Luksemburg
1288

Urodziła się około 1250/1255 r. jako córka Baldwina z Avesnes. Około 1260/1261 r. wyszła za mąż za hrabiego Luksemburga Henryka VI. Ich dziećmi byli: Baldwin, Henryk VII (przyszły hrabia Luksemburga i król niemiecki) i Walram. Po śmierci męża rządziła jako regentka w imieniu syna Henryka. Zmarła 01.III.1321 r.
 

Izabela de Villehardouin, Grecja

księżna Achai i Morei
1289-1307
baronowa Karyteny i Bucelet (Arakloven)
1289-1307
 

Anna Palaiologina Kantakuzena, Grecja i Albania

despoina Tesalii (Neopatras)
1289-1295

despoina-regentka Epiru
1296/1298-po 1313

 

politycznie wpływowa Hypomone, Tesalia (Grecja)
1289

 

pani María Díaz I de Haro, Vizcaya (Hiszpania)
1289-1295, 1310-1322 i 1326-1334

 

księżna-współwładczyni Tomasina Morosini (1240-1300), Węgry
1290-1300

Była córką patrycjusza weneckiego Michała Morosiniego. Wyszła za mąż za Stefana Pogrobowca, księcia Slawonii i syna króla Węgier Andrzeja II. Współrządziła Węgrami wraz z synem, królem Andrzejem III Weneckim.

antykrólowa Maria, Węgry
1290

 

wicehrabina Małgorzata de Moncada, Béarn (Francja)
1290

Była córką wicehrabiego Béarn, Gastona VII. Jej mężem był Roger Bernard III de Foix, któremu w 1290 r. przekazała władzę. W 1302 r. Béarn odziedziczył ich syn Gaston VIII.
 

opatka Laure-Félicité de Dombasle, klasztor Remiremont, pani Saint Pierre i Metzu (Francja)
około 1290

W 1295 r. została księżną Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i podpisała pokój z księciem Lotaryngii Fryderykiem III, który kończył spór o terytoria.
 

opatka Irmgard von Wittgenstein, klasztor Essen (Niemcy)
1290-1323

Jej wuj, arcybiskup Kolonii Siegfried von Westerburg, z pomocą "Pröbstin" Matyldy von Rennenberg, ogłosił ją następną opatką Essen w miejsce Berty I von Arnsberg. Zrobił to po tym, gdy uczynił ją opatką Herford. Berta jednak w 1245 r. uzyskała poparcie papieża. Opactwo znalazło się pod jego bezpośrednią ochroną. Arcybiskup Kolonii nie miał od tamtej pory nic do powiedzenia w sprawach opactwa Essen. Po śmierci Berty w 1292 r. ponownie była kandydatką na przeoryszę, ale bez powodzenia. Do 1304 r. była antyopatką wobec Beatrycze II von Holte.
 

opatka Adelajda von Grieningen, klasztor Rottenmünster (Niemcy)
1290

Członkini niemieckiej rodziny arystokratycznej.
  władczyni Kürdüjin, Iran Kerman
1291-1295
Fars
1319-13??

opatka Beatrycze II von Holte, klasztor Essen (Niemcy)
1292-1327

 

opatka Jolanta de Steyne, klasztor Nivelles, pani tymczasowa (Temporaire) i duchowa (Spirituelle) Nivelles (Belgia)
1293-1340

Przeorysza klasztoru Nivelles była księżną Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego oraz polityczną przywódczynią miasta Nivelles.
  opatka Katarzyna I de Vaudemont, klasztor Remiremont (Francja)
około 1293-około 1303
  hrabina Joanna de Guînes, Guines (Francja)
1293-1331

Była jedynym dzieckiem i dziedziczką Baldwina de Guines, hrabiego Guines, i Joanny  de Montmorency. Poślubiła Jana III, hrabiego Eu. Z tego związku pochodzili Raoul I de Brienne i Maria. Joanna owdowiała 11.VII.1302 r. Zmarła we IX.1331 r.

 

baronowa Tamara Komnena Angelina Dukaina, Bonditza i Lepanto (Grecja)
1294-1311

księżna Matylda von Habsburg, Niemcy

współ-regentka Bawarii Górnej
1294-1298/1300
pani Vohbergu, Neuburga, Burglengenfeldu, Reidenburga, Ingolstadt, Aichach, Landsbergu i innych bawarskich miast w Szwabii
1294-1304

królowa-regentka María de Alfonso de Meneses de Molina, Kastylia i León (Hiszpania)
1295-1301
i 1312-1321

 

królowa Wakaakaa, Buton (Indonezja)
od 1295

Była założycielką państwa w południowo-wschodnim Suwasi, ale rządziła tylko wyspą Buton. Jej następczynią została córka, Bulawambona.
 

królowa Bulawambona, Buton (Indonezja)
po 1295

Była córką królowej Wakaakai. Rozszerzyła swe panowanie na inne terytoria.
 

księżna Joanna z Akki, pani Glamorgan i Walii (Wielka Brytania)
1295-1307

 

hrabina Sybilla, Pallars-Sobirá (Hiszpania)
1295-1327

Była następczynią Ramóna Rogera I (1288-1294). Od 1297 r. rządziła z Hugonem I de Mataplana.
 

dziedziczna pani Beatrycze Szampańska, l'Isle-sous-Montreal (Liban)
?-1295

 

opatka Urraca Alfonso II, klasztor Santa Maria la Real de Las Huelgas w Burgos (Hiszpania)
1295-1326

 

księżna Agnieszka de Cicon, Karystos (Grecja)
1296-1317

Była następczynią Felicii dalle Carceri. Współrządziła z Bonifacym da Verona. Jej następczynią została Maria.
 

sułtana-regentka Malika i-Dżahan, sułtanat Delhijski (Indie)
1296

Była żoną alal-ud-dina Firuza Chaldżi, pierwszego władcy tego sułtanatu z dynastii Chaldżiów. Miała z nim być może dwóch synów: starszego Arkalego Chana i młodszego Rukn-ud-dina Chaldżi (ten na pewno był jej synem) i prawdopodobnie nieznaną z imienia córkę. W 1296 r. jej mąż został zamordowany przez swego siostrzeńca (lub bratanka) i zięcia, Ala-ud-dina Chaldżi. Malika osadziła na tronie swego młodszego syna i sama rządziła w jego imieniu jako regentka. Ala-ud-din wkroczył do Delhi 03.X.1296 r. z głową wuja zatkniętą na pice i sam ogłosił się władcą sułtanatu. Obaj synowie Maliki zostali oślepieni a ona znalazła się w więzieniu.
 

politycznie wpływowa księżna Elżbieta Kaliska, księstwo legnickie i wrocławskie (Wrocław)
1296-1304

Matylda z Hainaut pani de Braine-le-Comte i de Hal (Belgia)
1297-1331
królowa Tessaloniki (Grecja)
1313-1316
księżna Achai i Morei (Grecja)
1313-1331
 

księżna-regentka Agnieszka Habsburżanka, Saksonia-Wittenbergia (Niemcy)
1298-13??

 

tytularna sędzina Joanna Visconti, Gallura i Cagliari (Włochy)
1298-1339

 

opatka Herradis von Praitenfurt, klasztor Göss bei Leoben (Austria)
1298-1322

opatka Irmengarde II von Ummendorf, klasztory Gernrode i Frose (Niemcy)
1298-1307 lub 1296-1305

Znana także jako Irmingarde.
 

opatka Elżbieta III von Spiegelberg, klasztor Frauenmünster, pani Zurychu (Szwajcaria)
1298-1308

 

politycznie wpływowa królowa Märta Duńska, Szwecja
1298-1318

 

politycznie wpływowa cesarzowa Eudoksja Paleologina, Cesarstwo Trapezuntu (Turcja)
1298-1302

 

caryca-regentka Smilcena, Bułgaria
1298-1299

 

politycznie wpływowa despoina Maryna Smilcena, Kran (Bułgaria)
1298-1355

 

 królowa Izabela de Bruce, Norwegia

politycznie wpływowa w Norwegii
1299-1358
dziedziczka Olandii (Szwecja)
1357-1358
 

opatka Ryksa II von Dornberg, klasztor Obermünster w Regensburgu (Niemcy)
1299-?

NASTĘPNE