Wiola Bułgarska
Urodziła się około 1200 r. Jej pochodzenie jest sporne. Jedni uważają ją za córkę bułgarskiego cara Kałojana lub jego syna Boriła. Inni sądza, że była nieślubnym dzieckiem jednego z carów Bułgarii. Są też tacy, którzy uważają ją za księżniczką węgierską lub zachodnioruską, ewentualnie potomkinię jakiegoś rodu bojarskiego. Około 1220 r. została żoną księcia opolsko-raciborskiego Kazimierza I. Mieli dwóch synów i dwie córki: Mieszka, Władysława, Wencesławę i Eufrozynę Opolską. Książę Kazimierz zmarł 13.V.1229 lub 1230 r. W latach 1230-1234 Wiola jako regentka sprawowała rządy w księstwie. W 1231 r. książę wrocławski Henryk Brodaty przejął kuratelę nad jej dziećmi. W 1238 r. samodzielne rządy w dzielnicy opolskiej objął jej syn Mieszko. W drugiej połowie tego samego roku księżna otrzymała od księcia wrocławskiego Henryka II Pobożnego (Henryk Brodaty zmarł w 1238 r.) ziemię kaliską, w której osiadła wraz z młodszym synem. W jego imieniu rządziła do 1243 r. Na mocy testamentu swego syna Mieszka w 1246 r. otrzymała w dożywocie grody w Cieszynie i Raciborzu. Księżna Wiola zmarła 07.IX.1251 r. Pochowano ją w Czarnowąsach.
Źródła:
1. Wikipedia,
2. Marcin Spórna, Piotr Wierzbicki, Słownik władców Polski, Kraków 2003.