MINISTROWIE SPRAW ZAGRANICZNYCH W BYŁYM ZSRR

Tahira Akber gyzy Tahirowa

Urodziła się 07.XI.1913 r. w Baýramaly w dzisiejszym Turkmenistanie. W 1935 r. ukończyła Azerbejdżańską Państwową Akademię Naftową, zostając w ten sposób pierwszą w historii tego kraju kobietą, która zdobyła wyższe wykształcenie związane z przemysłem naftowym. Pięć lat później objęła stanowisko dyrektorki Azerbejdżańskiego Instytutu Badań Naukowych. Od 1942 r. pracowała w komitecie centralnym Azerbejdżańskiej Partii Komunistycznej, gdzie odpowiadała za wspieranie Armii Czerwonej walczącej z Niemcami podczas II. Wojny Światowej. W 1949 r. zaczęła wykładać rozwój przemysłu naftowego i eksploatację nafty w Azerbejdżańskiej Akademii Naftowej. W 1953 r. uzyskała stopień doktora.

Od 1954 r. sprawowała różne funkcje w Azerbejdżańskiej Radzie Związków Zawodowych i Radzie Ministrów Azerbejdżańskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W 1957 r. została mianowana ministrem spraw zagranicznych. Funkcję tę objęła dopiero dwa lata później, po ukończeniu Akademii Dyplomatycznej przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w Moskwie. W latach 1957-1959 była przewodniczącą rządowego Komitetu Nauk i Technologii. Od 1963 do 1968 r. piastowała stanowisko wicepremiera Azerbejdżanu. Doprowadziło do tego, że więcej Azerów znalazło się w służbie dyplomatycznej ZSRR i i wspomnianej wyżej Akademii Dyplomatycznej. Często była członkinią sowieckiej delegacji na sesje Zgromadzenia Generalnego ONZ. W latach 1979-1989 była pokojową mediatorką z ramienia ZSRR podczas wojny iracko-irańskiej. Szefową dyplomacji przestała być w 1983 r. W 1976 r. odznaczono ją Orderem Przyjaźni Narodów, Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy, Orderem Lenina oraz Orderem "Znak Honoru". Mówiła biegle po turecku, angielsku i rosyjsku. Zmarła 26.X.1991 r. Pochowano ją w Alei Zasłużonych w Baku w Azerbejdżanie.