WŁADCZYNIE 4500-316

Teje

Była ona córką Juji i Czuji, należących do egipskiej elity możnowładczej. Jej mężem został faraon Amenhotep III. Szybko stała się potężną politycznie postacią. Stała się pierwszą królewską małżonką wyobrażaną zawsze obok męża oraz pierwszą królową, której imię konsekwentnie łączono z imieniem władcy. W świątyni grobowej Amenhotepa III znajduje się nawet posąg królowej tej samej wielkości, co posąg króla, co jest istotnym świadectwem jej pozycji, gdyż w kulturze egipskiej wysokość postaci ściśle wiązała się z jej statusem. Teje zaczęła także odgrywać coraz ważniejszą rolę w ceremoniach religijnych związanych z panowaniem jej męża. Tradycja wiązała egipskie królowe z Hathor, pradawną boginią miłości, macierzyństwa i pijaństwa, która uchodziła także za królewską żonę i matkę. Te cechy tak się ze sobą mieszały, że królowa mogła uchodzić za przedstawicielkę bogini na ziemi. Oprócz tego Hathor była wcieleniem lwiogłowej Sachmet, bogini wojny. Teje jako pierwsza z królowych włączyła krowie rogi Hathor i jej dysk słoneczny do swego oficjalnego nakrycia głowy; ona także była pierwszą monarchinią egipską przedstawianą z sistrum, ceremonialną grzechotką, której rękojeść zdobiła zazwyczaj głowa bogini. Włączenie go do oficjalnej ikonografii władczyni podkreślało nową podwójną rolę Teje jako królowej-kapłanki. Jednocześnie zaczęto ją utożsamiać także z boginią Maat, córką Re i uosobieniem prawdy, która w idealnym świecie miała zawsze towarzyszyć królowi. Pod koniec swego władania Amenhotep III ustanowił kult ubóstwionej formy samego siebie, "Amenhotepa, Pana Nubii". Teje stopniowo zaczęto uważać za żeński odpowiednik tego półboskiego króla. W Sedeinga w Nubii, jako uzupełnienie świątyni jej męża, wzniesiono świątynię także dla niej. Występuje tam jako Hathor-Tefnut, "Wielka Straszliwa". Przedstawiono ją pod postacią kroczącego sfinksa skradającego się na szczytach świątynnych filarów. Na karmelowej plakietce stanowiącej niegdyś część bransolety jest przedstawiona pod postacią uskrzydlonego sfinksa trzymającego kartusz męża w swych ludzkich rękach. W grobie Charuefa widzimy ją jako obrończynię Egiptu, sfinksa tratującego dwie związane kobiety-jeńców. Do tej pory była to rola zarezerwowana dla króla. Teje była wpływową postacią w latach 1378-ok. 1326 p.n.e., w trakcie całego panowania syna oraz w początkowych latach władania syna, Amenhotepa IV. Zmarła w lub po 13. roku panowania syna.