WŁADCZYNIE 1150

Sybilla di Medania

Była córką Rainalda d'Aquina i Cecylii de Medanii. Wyszła za mąż za króla Sycylii i hrabiego Lecce, Tankreda de Hauteville (rządził w latach 1190-1194). Z tego związku pochodzili: Roger III (książę Apulii i król Sycylii), Wilhelm III (książę Apulii i król Sycylii), Maria (hrabina Lecce), Konstancja, Medania i Valdrada. Tankred zmarł w Palermo 20.II.1194 r. Jego następcą, po wcześniejszej śmierci Rogera III, został młodszy syn Wilhelm III. Regentką w jego imieniu została matka, królowa Sybilla. Chaos po śmierci Tankreda wykorzystał cesarz niemiecki Henryk VI i najechał na Sycylię. Domagał się jej dla swojej żony Konstancji. Sybilla przy nielicznych jeszcze wiernych Normanom baronach usiłowała ustabilizować sytuację w państwie. Uzyskała akceptację papieża Celestyna III dla rządów swego syna. W V.1194 r. Henryk zdobył jednak Neapol, a po zaciekłym oporze ze strony regentki 20 listopada 1194 roku zdobył Sycylię. Po stronie cesarskiej walczyły także floty Genui i Pizy. Regentka została zmuszona do przyjęcia propozycji cesarza, że za zrzeczenie się tronu sycylijskiego i wydanie insygniów koronacyjnych Wilhelm pozostanie księciem Tarentu i hrabią Lecce. Sybilla wraz z dziećmi była obecna podczas koronacji Henryka na króla Sycylii w katedrze w Palermo. Wkrótce potem rodzina królewska i wierni jej baronowie zostali na polecenie cesarza aresztowani pod fałszywym zarzutem spisku. Na początku 1195 r. wywieziono ich do Niemiec i prawdopodobnie zamordowano w 1198 r.

Źródła:

1. Wikipedia,

2. red. Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan, Słownik władców świata, Kraków 2005.