Suiko
Za życia
używała imion księżna Nukatabe i Toyomike Kashikiya. Urodziła się w 554 r.
jako córka cesarza Kimmei i jego żony, Soga-no-Kitashihima, kobiety z klanu
Soga. Wyszła za mąż za swojego przyrodniego brata, cesarza Bidatsu. Ten
ostatni osiągnął to stanowisko w 572 r. Parę miesięcy później zmarła
jego główna żona i nową cesarzową-małżonką została Suiko. Miała z
Bidatsu dwóch synów i trzy córki. Po śmierci
Bidatsu w 585 r. zyskała wpływ na politykę kraju. Uważano ją za mądrą i
rozważną kobietę o silnej woli. Po śmierci
jej brata, cesarza Yomei, w 587 r. o tron zaczęło walczyć dwóch książąt z
klanów Soga (książę Hatsuhebe) i Mononobe (książę Anahobe). Wraz z klanem
Soga Suiko popierała księcia Hatsuhebe, późniejszego cesarza Sujuna (panował
w latach 587/588-592). Ten także był jej bratem. W 592 r. został zabity z
powodu nieposłuszeństwa wobec protektorów. Po śmierci
Sujuna wszystko wskazywało na to, że znów wybuchnie spór o nowego cesarza między
klanami Soga a Mononobe. Wtedy szef klanu Soga, jej wuj Soga no Umako,
chciał bardzo, aby to ona zasiadła na tronie. Zgodziła
się na to i w 592 r. została 33 władcą Japonii i pierwszą cesarzową-władczynią
w historii tego kraju. Jedne źródła mówią,
że nie sprawowała faktycznej władzy, a inne, że miała znaczny wpływ na
sprawy państwa. Według tych pierwszych prawdziwym władcą był książę-regent
Shotoku (Umayado), syn cesarza Yomei i małżonek córki cesarzowej. Był także
najbardziej prawdopodobnym kandydatem do sukcesji po niej, ale zmarł przed władczynią.
Zwolennicy drugiej tezy twierdzą, że Suiko także
odgrywała bardzo ważną rolę. Kiedy w 624 r. chciano nadać Soga no Umako
ziemię nazwaną Kazuraki-no-Agata na własność, Suiko stanowczo odmówiła i
nie zrobiono tego, co daje przykład jej niezależności od wpływów rodów
arystokratycznych.
Źródła:
1. Wikipedia,
2.
Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan, Słownik władców świata,
Kraków 2005.