GUBERNATORKI 1921-1980
PRZYWÓDCZYNIE PARTII

Sarojini Chattopadhyaya Naidu

Urodziła się 13.II.1879 r. w Hajderabadzie. Była najstarszą córką Aghorenatha Chattopadhyaya, bramina bengalskiego, dyrektora Nizam's College w Hajderbadzie. W latach 1895-1898 studiowała w londyńskim King's College, a później w Cambridge. Jej małżeństwo w 1898 r. z M.G.Naidu z kasty wojowników Radżputów uważano za mezalians. Brała udział w kampaniach "zaprzestania współpracy" Mahatmy Gandhiego. W latach 1917-25 była wiceprzewodniczącą Indyjskiego Kongresu Narodowego, a w 1925 r., jako pierwsz kobieta, stanęła na czele tej partii. Przewodziła jej do 1933 r. Za swą działalność antybrytyjską skazywano ją na więzienie (1930, 1932, 1942-43). Po II wojnie światowej brała udział w dyskusjach, które doprowadziły do niepodległości Indii. W okresie 15.VIII.1947-02.III.1949 była gubernatorem Zjednoczonych Prowincji (dziś Uttar Pradesz). Jej salon literacki w Bombaju był miejscem spotkań indyjskich intelektualistów. Pisała liryki po angielsku: w 1914 r. wybrano ją na członkinię Royal Society of Literature. Jej wiersze zebrane wyszły w 1928 r. (The Sceptred Flute) i 1961 r. (The Feather of the Dawn). Była także sławną eseistką i feministką. Zmarła 02.III.1949 r.