Ryksa
Urodziła się między 1130 a 1140 r. Była prawdopodobnie trzecim dzieckiem księcia śląskiego i zwierzchniego księcia Polski Władysława II Wygnańca i Agnieszki Babenberg, córki margrabiego Austrii Leopolda III Świętego. W 1146 r. wraz z rodzicami musiała udać się na wygnanie do Rzeszy. Między X a XII.1152 r. wyszła za mąż za cesarza Hiszpanii, Alfonsa VII Imperatora. Mieli dwójkę dzieci: córkę Sanchę i syna Ferdynanda. Nie brała udziału w życiu politycznym. Alfons VII zmarł nagle, podczas wojny z Maurami. 21.VIII.1157 r. Państwo zostało podzielone między jego synów z pierwszego małżeństwa: Kastylię wziął Sancho III Upragniony, a León - Ferdynand II Burgundzki. Nie byli oni przyjaźnie nastawieni wobec macochy. Ta w 1159 r. udała się na dwór Aragonii. Między I a X.1161 r. poślubiła hrabiego Prowansji Rajmunda Berengara II. Z tego związku pochodziła córka Douce II. Rajmund Berenguer II zginął w trakcie oblężenia Nicei w 1166 r. Jego następczynią została około 7-letnia córka. Ryksa prawdopodobnie przez rok sprawowała regencję w jej imieniu. W 1167 r. Prowansję zajął król Aragonii Alfons II Cnotliwy. Douce została wygnana i zmarła w 1172 r. Po 1166 r. źródła historyczne milkną na temat Ryksy. Być może wyszła za mąż za hrabiego Alberta von Eversteina. Być może poślubiła hrabiego Tuluzy Rajmunda V. Możliwe także, że powróciła do braci na niedawno odzyskany przez nich Śląsk. Wiadomo jedynie, że zmarła 16.VI prawdopodobnie w 1185 r.
Źródła:
1. Wikipedia,
2. red.
Stanisław Szczur i Krzysztof Ożóg, Piastowie. Leksykon biograficzny,
Kraków 1999.