STRONA GŁÓWNA

KOBIETY-MINISTROWIE FINANSÓW I GOSPODARKI

MINISTROWIE FINANSÓW I GOSPODARKI 1108-1999

 

szefowa Bajt al-mal (sułtańskiego skarbca) Putri Nurul Qadimah, Peureulak (Indonezja)
1108-1134

Na to stanowisko mianował ją sułtan Makhdum Alaiddin Malik Ahmad Shah Johan Berdaulat (panował w latach 1108-1134). Zrezygnowała z niego po jego śmierci.
 

de facto minister finansów Sigbrit Willoms (Willums), Dania
1519-1523

ludowa komisarz finansów Warwara Nikołajewna Jakowlewa, Rosja (ZSRR)
1929-1937

komisarz ludowy przemysłu rybnego (gospodarki rybnej) Polina Siemionowna Żemczużyna, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
 1930-1940

komisarz ludowy (minister) ds. państwowej kontroli gospodarczej i wiceprzewodnicząca Rady Komisarzy Ludowych Rozalia Samojłowna Zemliaczka, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich,
1939-1943

Karin Kock Lindberg, Szwecja (1891-1976)

minister bez teki ds. gospodarki domowej (Household Economy)
1947-1948

minister gospodarki domowej
1948-1949

Indira Priyadarshini
Gandhi
, Indie

minister planowania
 IX.1967-V.1971 i II.1975-III.1977

minister finansów
16.VII.1969-27.VI.1970

minister planowania, gospodarki i wprowadzania planu Sirimavo Ratwatte Dias Bandaranaike,
Sri Lanka
29.V.1970-23.VII.1977

druga minister finansów ds. podatków Margit Eskman, Finlandia
1971-1972

W 1970 r. była ministrem w Urzędzie Premiera.

minister finansów Marie-Christine Mbokou, Republika Środkowoafrykańska
1975-1979

minister współpracy gospodarczej i technicznej Lily Monze, Tanzania
1976

W latach ok. 1975-1976 była wiceministrem finansów. Lily Monze była jedną z dwóch pierwszych kobiet-ministrów w historii swego kraju.

minister skarbu i dochodu narodowego Monique Bégin, Kanada
14.IX.1976-15.IX.1977

Jej Królewska Wysokość Ashi Sonam Chhoden Wangchuk (1953-), Bhutan

reprezentantka króla w Ministerstwie Finansów
1976-1989, 1991-1996

minister finansów
1990-1991 i 1996-1997

reprezentantka w Ministerstwie Finansów
2000-

1975- prezes Królewskiej Korporacji Ubezpieczeniowej,
1980- prezes Druk Air Corporation,
1981- przewodnicząca Narodowego Stowarzyszenia Kobiecego,
1982- przewodnicząca Królewskiej Komisji Służby Cywilnej i Królewskiej Władzy Monetarnej,
1991-94 pracowała w Ministerstwie Rolnictwa,
1997-98 reprezentantka w Ministerstwie Rolnictwa.
 

minister gospodarki terenowej Maria Milczarek, Polska
02.XII.1976-08.II.1979

Rachmistrzyni Generalna (Paymaster General) Shirley Williams, Wielka Brytania
1976-1979

 

minister w Ministerstwie Finansów Marilyn Gordon, Trynidad i Tobago
1978

1972-76 parlamentarna sekretarz ds. programu polepszenia warunków życia na wsi,
1976-78
parlamentarna sekretarz sportu,
1978-79
minister w Ministerstwie Przemysłu i Handlu,
1979-81 i 1981-82 minister transportu,
1981 i 1982-85 minister kultury, sportu i młodzieży,
1985 minister edukacji.

minister finansów Ellen Johnson-Sirleaf, Liberia
1979-1980

minister finansów Gloria Amon Nikoi, Ghana
24.IX.1979-1981

druga minister finansów ds. podatków Pirkko Anikki Työläjärvi, Finlandia
1979-1981

wicepremier oraz minister gospodarki, gospodarki klas średnich i sprawiedliwości Colette Flesh, Luksemburg
22.XI.1980-20.VII.1984 

 

minister finansów Yun Gi-jong, Korea Północna
1980-19
98

minister finansów Dame Margaret Guilfoyle (1926-), Australia
03.XI.1980-11.III.1983

Urodziła się w 1926 r. w Belfaście w Irlandii Północnej.
1975 minister edukacji,
1975-80 minister spraw społecznych,
1980-83 minister-doradca premiera w sprawach opieki nad dziećmi.

minister finansów i gospodarki Mary Eugenia Charles, Dominika
21.VII.1980-14.VI.1995

sekretarz skarbu Carmen Ana Culpeper, Portoryko (państwo stowarzyszone z USA),
1980-1984

Później pracowała w sektorze finansowym i publicznym. W 2000 r. szefowała Portorykańskiej Kompanii Telekomunikacyjnej. 
 

minister spraw ekonomicznych M.Croes, Antyle Holenderskies4
1982

1982 minister zdrowia i środowiska,
1982-84 minister opieki społecznej, młodzieży, sportu, kultury i rekreacji.

 minister gospodarki Maria L. Philomena Liberia-Peters, Antyle Holenderskies4
1982-1983

Maritza Izaguirre Porras (1939-), Wenezuela

minister koordynacji
1983

minister narodowych finansów publicznych
30.VI.1998-30.VI.1999

1982-83 wenezuelska gubernator w Banku Światowym. Później pracowała w Międzyamerykańskim Banku Rozwoju. 
 

minister gospodarki Lic. Leticia Matay, Honduras
 1983-?

1981-83 podsekretarz ds. przemysłu i handlu wewnętrznego w Ministerstwie Gospodarki i Handlu. Później została rektorem Politechniki.

Patricia Carney, Kanada

minister stanu ds. finansów
1984
przewodnicząca Komisji Skarbowej
31.III-07.XII.1988

minister stanu ds. finansów Barbara Jean McDougall, Kanada
17.IX.1984-
29.VI.1986

Jóngerð Jensina Purkhús, Wyspy Owcze (część Królestwa Danii posiadająca szeroką autonomię) minister finansów, handlu i środowiska
1984-1989
minister gospodarki, statystyki, transportu i sprawiedliwości
1989-1991
Urodziła się 22.I.1937 r. w Klaksvíku. Była pierwszą kobietą-ministrem w tym kraju. Później pracowała jako asystentka sekretarza budżetu w Ministerstwie Gospodarki.

minister finansów i kredytów Maria Mercedes Cuéllar de Martinez, Kolumbia
ok. 1985

sekretarz stanu (minister) ds. finansów i budżetu Clara Boscaglia, San Marino
26.VII.1986-22.VII.1990

Solita “Winnie” Collas-Monsod, Filipiny

sekretarz planowania gospodarczego
1986-1987

członkini gabinetu i dyrektor generalna departamentu narodowej gospodarki i rozwoju
1987-1989

minister finansów Bintou Sango, Burkino Faso
1987-1991

sekretarz gospodarki Anson Chan, Hong Kong (do 1997 r. terytorium brytyjskie, a od 1997 r. autonomiczny Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej)
1987-
1993

minister finansów i gospodarki Benazir Bhutto, Pakistan
02.XII.1988-06.VIII.1990,
19.X.1993-05.XI.1996

Shirley Kuo Wang-jung, Tajwan

minister finansów
1988-1990

minister stanu i przewodnicząca Rady Rozwoju Ekonomicznego
1990-1993

Gillian Shephard, Wielka Brytania ekonomiczna sekretarz skarbu 
1988-1989
minister stanu ds. skarbu
1990-1992

wicepremier oraz minister gospodarki Kazimiera Prunskiene, Litwa
1989-1990

wicepremier oraz minister gospodarki prof. dr Christa Luft, Niemiecka Republika Demokratyczna
18.XI.1989-III.1990

minister finansów Uta Nickel (1941-), Niemiecka Republika Demokratyczna
18.XI.1989-12.IV.1990

1988-89 sekretarz stanu ds. finansów. Członkini SED.

minister finansów Eglée Iturbe de Blanco, Wenezuela
1989-1990

1988-89 wiceminister finansów,
1990-92 główna dyrektor w PDVSA. Była pierwszą kobietą w Komisji Dyrektorów (zarządzie) tej instytucji bankowej.

minister stanu, dyrektor generalna Agencji Planowania Gospodarczego (Ekonomicznego) Sumiko Takahara (1934-2001), Japonia
1989-1990

1995-98 ambasador w Szwecji, Finlandii i Estonii.

minister administracji i budżetu Sandra Sumang Pierantozzi, Palau
1989-1996 i 2001

minister finansów Ruth Richardson, Nowa Zelandia
02.XI.1990-28.XI.1993

Była posłanką z ramienia Partii Narodowej. W 1993 r. wycofała się całkowicie z polityki.

minister finansów i gospodarki Zélia Maria Cardoso de Mello de Oliveira Paula, Brazylia
15.III.1990-10.V.1991

minister planowania ekonomicznego Danielle Marie-Madeleine Jorre de St. Jorre, Seszele
1989-25.II.1997

Licelott Catalina Marte Hoffiz de Barrios, Dominikana

sekretarz stanu ds. finansów
1990-1993
sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta i prezes Narodowej Ropy Państwowej
1993-1996

minister finansów Klaudia Melnik (lub Melinc), Mołdawia
1990-1994

Później została dyrektorem w jednym z prywatnych banków w Mołdawii.

minister bez teki ds. systemu bankowego Katalin Botos, Węgry
1990-1993

1990 sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów.

Amina Salum Ali, Zanzibar (region autonomiczny Tanzanii, ma własne lokalne organa władzy i od 1979 własną konstytucję [nowa konstytucja z 1985])

minister finansów
1990-1996

minister skarbu
1996-16.XI.2005

minister finansów Anne Wibble (1943-2000), Szwecja
04.X.1991-07.X.1994

Jej ojciec Bertil Ohlin był przywódcą Partii Ludowej w latach 1944-67, a ona kandydowała na to stanowisko w 1995 r. Przegrała wtedy zaledwie jednym głosem z Marią Leissner. Gdy Leissner zrezygnowała w 1997 r., Wibble została przywódczynią frakcji parlamentarnej partii. Później zrezygnowała z tego, aby objąć stanowisko dyrektora ekonomicznego w Stowarzyszeniu Przemysłu Szwedzkiego, które sprawowała do swej śmierci. Zmarła po krótkiej chorobie.

minister finansów Elvyra Kunevičienė (1939-), Litwa
13.I.1991-30.VII.1992

W 1991 r. była doradczynią premiera ds. gospodarki.

minister stanu ds. gospodarki, główny koordynator gospodarczy Tansu Çiller, Turcja
1991-1993

minister planowania i gospodarki Amelia Ward, Liberia
1991-1995, 12.I.1998-2002

minister finansów Marie-Michèle Rey, Haiti
II-IX.1991 i 1993-1995

minister finansów (Irma) Raquel Zelaya Rosales, Gwatemala
1991

Później w latach 90-ych była członkinią Komisji Pokojowej, sekretarzem ds. pokoju i negocjatorką pokojową działającą na rzecz zakończenia wojny domowej.

minister budżetu i nauki Wivina Demeester-De Meyer (1943-), Belgia
1991-1992

1985-88 federalna sekretarz stanu ds. zdrowia i upośledzonych,
1988-91 ederalna sekretarz stanu ds. finansów,
1992-95 flamandzka wicepremier,
1992-99 flamandzka minister finansów,
budżetu, nauki, zdrowia publicznego i równości.

minister budżetu i nauki Mieke Officiers-Van De Wiele, Belgia
1992-1993

Później została administratorem w Flamandzkiej Konfederacji Przemysłowej (VEV).

minister gospodarki i planowania Delia Cardenas-Christie, Panama
1992-1994

wicepremier i minister gospodarki Marianne Bruus Jelved, Dania
25.I.1993-2002

Laura d'Andrea Tyson, Stany Zjednoczone Ameryki Północnej

przewodnicząca Rady Doradców Ekonomicznych
1993-1995

doradczyni prezydenta ds. narodowej polityki gospodarczej
1995-1997

Jest profesorem ekonomii i dziekanem Wydziału Ekonomii na jednym z uniwersytetów amerykańskich.

minister stanu, dyrektor generalna Agencji Planowania Gospodarczego (Ekonomicznego) Kubota Manae, Japonia
1993-1994

Od 1975 r. kierowała Urzędem Premiera, później została członkinią Izby Radców (izby wyższej). Działa na rzecz równego statusu kobiet i mężczyzn. Od 1992 r. jest wiceprzewodniczącą Partii Socjaldemokratycznej.

minister finansów i gospodarki Onur Boman (1941- ), Turecka Republika Cypru Północnego
1993-1995

1978-93 podsekretarz w Ministerstwie Gospodarki i Finansów - potem była doradczynią premiera, prezydenta oraz podsekretarzem przy urzędzie prezydenckim,
1993-99 posłanka do parlamentu,
1998-99 minister pracy i rehabilitacji.

minister finansów Alicia Angela Tromp-Yarzagaray, Aruba (autonomiczne terytorium Holandii w Ameryce Środkowej)
III.1993-IX.1994

minister finansów i planowania Chandrika Bandaranaike Kumaratunga, Sri Lanka
1994-2001

Brigita Schmögnerová, Słowacja

wicepremier i minister reform gospodarczych
15.III-13.XII.1994

minister finansów
30.X.1998-29.I.2001

wicepremier oraz minister finansów i gospodarki Christina Voucheva, Bułgaria
18.X.1994-25.I.1995 

minister finansów Ana Ordoñez de Molina, Gwatemala
1994-1996

minister finansów Susagna Arasanz Serra, Andora
 1994-2000

1991-94 sekretarz generalna Rady Generalnej (parlamentu).

minister finansów i przemysłu komputerowego Alina Mangodjo, Czad
1994-1995

członkini Gabinetu oraz dyrektor generalna ds. budżetu i zarządzania Alice Mitchell Rivlin (1931-), Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
1994-1996

1963-69 asystent sekretarza zdrowia, edukacji i opieki społecznej,
1975-83 dyrektor Kongresowego Biura Budżetowego,
1993-94 wicedyrektor budżetu w Białym Domu,
1996-99 wiceprezes Federalnej Komisji dochodowej (Banku Narodowego).

sekretarz stanu i dyrektor ds. celnych Anisia Risi de Mercedes, Dominikana
1994-1996

Ana Lucía Armijos Hidalgo, Ekwador

członkini rządu i przewodnicząca Narodowej Komisji Monetarnej
1994-1996
minister gospodarki
1995-1996
minister finansów
15.II.-?.1999

regionalna sekretarz ds. finansów, planowania i administracji publicznej Berta María Correíra de Almeida de Melo Cabral, Azory1
1995-1996

minister finansów Indra Sālmite, Łotwa
1995

Liina Tõnisson, Estonia

minister gospodarki i prywatyzacji
1995

minister gospodarki
2002-2003

druga minister finansów (minister ds. podatków), minister przy Urzędzie Premiera oraz w Ministerstwie Zdrowia i Spraw Społecznych Arja Inkeri Alho (1954-), Finlandia
1995-1997

W latach 1989-95 była burmistrzynią Helsinek.

ekonomiczna sekretarz skarbu Angela Knight, Wielka Brytania
1995-1997

Odpowiadała za służby finansowe i regulacyjne roboty miejskie.

minister gospodarki i współpracy międzynarodowej dr. Nawal ‘Abd al-Moneim al-Tatawi, Egipt
1996-1997

Była pierwszą kobietą-dyrektorem banku w świecie arabskim.

minister bez teki odpowiedzialna za prywatyzację dr Judit Csiha, Węgry
29.X.1996-07.VII.1998

przewodnicząca Państwowego Komitetu Budżetowego Julia Tymoszenko, Ukraina
1997-1998

minister gospodarki Ndombe Sita, Zair (od V.1997 r. - Demokratyczna Republika Konga)
13.IV-?.1997

Urodziła się 23.VI.1954 r. w Luluabourgu. W 1997 r. była także ministrem przemysłu oraz małych i średnich przedsiębiorstw.

Ermelinda Meksi, Albania 

minister stanu ds. rozwoju i współpracy gospodarczej
1997-1998

minister współpracy gospodarczej i handlu
1998-2002

minister gospodarki
2002

Dawn Primarolo, Wielka Brytania

finansowa sekretarz skarbu
04.V.1997-04.I.1999

Rachmistrzyni Generalna (Paymaster General)
04.I.1999-29.VI.2007

ekonomiczna sekretarz skarbu Helen Liddell, Wielka Brytania
1997-1998

minister planowania i gospodarki Sandra Howard, Liberia
15.VIII.1997-12.I.1998

Jest bratową lub szwagierką ówczesnego prezydenta Liberii, Charlesa Taylora. 12.I.1998 r. jej następczynią została Amelia Ward.

minister-delegat przy Kancelarii Premiera ds. reform gospodarczych i modernizacji administracji Essívi Florence Djokpe, Togo
1998-1999

minister planowania gospodarczego Noellie Alexander, Seszele
1998-2001

minister finansów Gabriela Núñez de Reyes, Honduras
27.I.1998-2002
i 28.VI.2009-

wicepremier i minister gospodarki Annemarie Jorritsma-Lebbink, Holandia,
03.VIII.1998-22.VII.2002

minister finansów Edith Zewelani Nawakwi, Zambia
IV.1998-29.VI.1999

 

minister finansów Ewelina Gagłojewa, Republika Południowej Osetii3
VIII.1998-06.VI.2001

minister ds. współpracy gospodarczej i rozwoju Heidemarie Wieczorek-Zeul, Niemcy
27.X.1998-28.X.2009

sekretarz budżetu i zarządzania Emilia T. Boncodin, Filipiny
1998 i 2001-14.VII.200

minister administracji i prywatyzacji inżynier Maria Machová (1953-), Słowacja
30.X.1998-15.X.2002

Jest ekonomistką i wykładowczynią (asystentem) na uniwersytecie. Jest członkinią partii SOP.

ekonomiczna sekretarz skarbu Patricia Hewitt, Wielka Brytania
1998-1999

minister reform ekonomicznych i własnościowych Jorgovanka Tabaković (1960-), Serbia
24.III.1998-25.I.2001

Czołowa postać jednej z ekstremalnie nacjonalistycznych partii serbskich.

sekretarz skarbu Xenia Vélez Silva, Portoryko (państwo stowarzyszone z USA)
1998-2001

Pracowała w sektorze prywatnym i zasiadała w zarządach kilku kompanii publicznych.

minister ds. ekonomicznych dr Lili G. Beke Martínez, Aruba (autonomiczne terytorium Holandii w Ameryce Środkowej)
1998-2001

członkini Komitetu Wykonawczego Narodowej Rady Oporu Timorskiego i dyrektor Departamentu Finansów i Zasobów dr Pascoela Barreto, Timor Wschodni (niepodległy od 2002 r.)
1998-2000

Była członkinią timorskiego rządu na wygnaniu podczas okupacji indonezyjskiej. 

Maria das Neves Ceita Batista de Sousa, Wyspy Świętego Tomasza
i Książęca

minister gospodarki
1999-2001

minister finansów
2001-2002

minister planowania Ana Dias Lourenço, Angola
1999-

1997-1999 wiceminister planowania.

minister rozwoju i planowania gospodarczego dr Kadie Sesay, Sierra Leone
1999-2002

minister gospodarki dr Tea Petrin, Słowenia
1999-2000 i 30.XI.2000-19.XII.2002 (lub 2000-2004)

minister inwestycji zagranicznych i współpracy gospodarczej Martha Lomas Morales, Kuba
1999-

Urodziła się 08.XI.1950 r. Z wykształcenia jest inżynierem chemicznym.

minister ds. stosunków z międzynarodowymi instytucjami finansowymi Borka Vučić, Jugosławia
1999-2000

minister gospodarki Ingrîda Ûdre, Łotwa
V-VIII.1999

Lucienne Robillard, Kanada

minister odpowiedzialna za infrastrukturę 
03.VIII.1999-14.I.2002
przewodnicząca Komisji Skarbu
03.VIII.1999-11.XII.2003
minister przemysłu oraz minister odpowiedzialna za Agencję Rozwoju Gospodarczego Kanady i regionu Quebeku
12.XII.2003-19.VII.2004

druga minister finansów (minister ds. podatków) i minister odpowiedzialna za mieszkalnictwo Suvi-Anne Siimes, Finlandia
1999-2003

minister-delegat ds. finansów, budżetu i prywatyzacji Yolande Assele Ebinda (1960-), Gabon
 1999

Była niegdyś wysoką rangą urzędniczką w Ministerstwie Finansów. W latach 2002-2003 była wiceministrem planowania i programów rozwojowych, a w okresie 2003-2004 pełniła funkcję ministra-delegata przy ministrze stanu oraz ministrze planowania i programów rozwojowych.

ekonomiczna sekretarz skarbu Melanie Johnson, Wielka Brytania
1999-2001

wicepremier oraz minister gospodarki i Narodowego Planu Poprawczego (the National Recovery Plan) Suzanne F.C. Camelia-Römer, Antyle Holenderskies4
1999-2002

sekretarz skarbu Denise Yue Chung-ye (1944-), Hongkong (region autonomiczny Chin)
1999-2002

1994-99 sekretarz handlu i przemysłu.

minister ds. ekonomicznych i stosunków z Radą Ekonomiczną i Społeczną Annie Beustes, Nowa Kaledonia (terytorium zamorskie Francji)
1999-2001

skarbnik Bernice A. Turnbull, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (terytorium zależne od USA)
1999-

skarbnik Dolores R. Guerrera, Guam (terytorium zamorskie USA)
1999

skarbnik Y’Asela Pereira, Guam (terytorium zamorskie USA)
1999-2001 i 2003-

dyrektor ds. ekonomicznych Isabel D.S.A. Lujan, Guam (terytorium zamorskie USA)
1999-2001

Od 2001 r. jest dyrektorem handlu.

minister finansów Kau`i P. Goodhue, Królestwo Hawajów2
IX.1999-

Zgodnie z artykułem 33 konstytucji Królestwa, Rada Gabinetowa (rząd) tymczasowo administruje państwem aż do wyboru Regenta. Dopóki ten nie zostanie wybrany Rada Gabinetowa działa jako tymczasowa Rada Regencyjna. W jej skład wchodzą: minister spraw wewnętrznych, minister spraw zagranicznych, minister finansów i prokurator generalny. 

komisarz Unii Europejskiej ds. budżetu i kontroli finansowej Michaele Schreyer
15.IX.1999-22.XI.2004

1Azory - wyspy na Oceanie Atlantyckim będące regionem autonomicznym Portugalii. W 1976 r. uzyskały częściową autonomię, rozszerzoną w 1980 r. o uprawnienia organów regionalnych w zakresie zarządzania gospodarką i finansami archipelagu.

2Hawaje - wyspy zamieszkane prawdopodobnie od V w. n.e.; w XIII–XIV w. zasiedlone przez Polinezyjczyków; w XVI w. odkryte przez Hiszpanów, 1778 ponownie przez Jamesa Cooka; w początkach XIX w. zjednoczone pod rządami Kamehameha, który w 1810 r. utworzył królestwo Hawajów i założył dynastię (rządziła do 1874); od 1820 napływ amerykańskich misjonarzy i osadników, wzrost wpływów gospodarczych i politycznych USA; do lat 70. XX w. podstawą gospodarki była plantacyjna uprawa trzciny cukrowej; od 1874 monarchia konstytucyjna; 1893 miejscowi Amerykanie obalili królową Liliuokalani, ustanowili republikę i ogłosili jej aneksję przez USA (przeprowadzoną przez rząd amerykański w 1898 r. W 1900 r. Hawaje zostały zorganizowane jako terytorium. Od 1959 są stanem USA. Monarchiści uznają, że Hawaje są pod nielegalną okupacją.

3Republika Południowej Osetii - samozwańcza republika w północnej Gruzji obejmująca tereny istniejącego do 1991 roku Południowoosetyjskiego Okręgu Autonomicznego wchodzącego w skład ówczesnej Gruzińskiej SRS. W 1991 r. lokalne władze utworzyły Republikę Południowej Osetii, która ogłosiła niepodległość, chcąc uniezależnić się od Gruzji i połączyć z sąsiednią Osetią Północną. Jej niezależność nie została uznana przez społeczność międzynarodową. Osetia Południowa zajmuje północną część prowincji Szida Kartli oraz małe kawałki trzech sąsiednich prowincji. Stolica region Cchinwali oraz miejsowości ze znaczną populacją Osetyjską, ułożone mniej więcej w kształt łuku wokół niej, pozostają pod kontrolą buntowników natomiast wiele wiosek w dalszym ciągu zamieszkałych w większości przez Gruzinów pozostaje pod zwierzchnictwem rządu Gruzji. 12.XI.2006 r. buntownicy zorganizowali na swoich terenach referendum niepodległościowe. Za niezależnością od Gruzji opowiedziało się 98-99% głosujących. W X.2006 r. został założony Związek na rzecz Ratowania Osetii Południowej. W jego składzie znaleźli się przeciwnicy prezydenta Osetii, Eduarda Kokojty. 12.XI.2006 r. zorganizowali oni wybory prezydenckie, które wygrał ich przywódca Dimitrij Sanakojew. Jego administracja została oficjalnie uznana przez Gruzję. Republika ta jest de facto niepodległa, stanowi państwo nieuznawane pozostające w silnej zależności od Rosji. Jej niepodległość uznają Rosja, Nikaragua, Wenezuela, Autonomia Palestyńska, Abchazja, Naddniestrze i Nauru.

4Antyle Holenderskie - terytorium autonomiczne Królestwa Holandii; ustrój określała Karta Królestwa Holandii z 1954; monarchę holenderskiego reprezentował mianowany przezeń gubernator, który powoływał Radę Ministrów i działał we współpracy z nią; za politykę zagraniczną i obronę był odpowiedzialny rząd Holandii; władza ustawodawcza (w sprawach wewnętrznych) należała do 1-izbowego parlamentu (Stany Antyli Holenderskich), wybieranego w wyborach powszechnych i bezpośrednich na 4 lata; władzę wykonawczą sprawowała odpowiedzialna przed parlamentem Rada Ministrów, z premierem na czele. W wyniku referendum przeprowadzonego na poszczególnych wyspach wchodzących w skład terytorium, 01.VII.2007 r. Antyle Holenderskie miały rozpaść się na 5 osobnych terytoriów. Jednak w wyniku decyzji z XI.2006 r. postanowiono odroczyć ten proces, wyznaczając nową datę na 15.XII.2008 r. Jednak i ta data nie została dotrzymana, a przyszły status wysp został określony 30.IX.2009 r. Ostatecznie Antyle Holenderskie przestały istnieć 10.X.2010 r. Po ich podziale wyspy Curaçao i Sint Maarten uzyskały status kraju stowarzyszonego z Holandią w ramach Królestwa Niderlandów (samorządnego kraju członkowskiego Królestwa Niderlandów). Wyspy Bonaire, Saba i Sint Eustatius stały się holenderskimi "gminami zamorskimi", które będą mogły zostać włączone, jeśli sobie tego zażyczą, do Unii Europejskiej jako jej regiony peryferyjne.

NASTĘPNE