WŁADCZYNIE 1150

Maria Francuska

Urodziła się w 1145 r. Była najstarszą córką króla Francji Ludwika VII i królowej Eleonory Akwitańskiej. Małżeństwo jej rodziców zostało anulowane w 1152 r. Opieka nad Marią i jej młodszą siostrą Alicją dostała się ojcu. Matka dziewczynek wyszła ponownie za mąż za króla Anglii Henryka II. W 1160 r. Ludwik ożenił się z Adelą z Szampanii. Jego córki zostały zaręczone z braćmi nowej królowej. W 1164 r. Maria wyszła za mąż za hrabiego Henryka I z Szampanii. Mieli czworo dzieci: Scholastykę Szampańską, Henryka II, Marię Szampańską i Tybalda. Maria została regentką Blois, Szampanii i Troyes w 1179 r., kiedy jej mąż udał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. 18.IX.1180 r. zmarł ojciec Marii i nowym władcą Francji został jej brat, Filip August. Skonfiskował on ziemie wchodzące w skład oprawy wdowiej swej matki, królowej Adeli Szampańskiej. Ożenił się z Izabellą z Hainaut, która wcześniej była zaręczona z najstarszym synem Marii. Wszystko to spowodowało, że hrabina przyłączyła się do stronnictwa niezadowolonych możnych i, wraz z królową Adelą i arcybiskupem Reims, spiskowała przeciwko monarsze. Potem jej relacje z królewskim bratem poprawiły się. Henryk I z Szampanii wrócił z pielgrzymki w 1181 r., ale zmarł już 17.III.1181 r. Jego następcą został syn, Henryk II. Szampanią, Blois i Troyes do 1187 r. rządziła jego matka Maria jako regentka. Po dojściu do pełnoletniości młody władca także udał się na krucjatę do Ziemi Świętej. Maria ponownie była regentką w okresie 1190-1197. Hrabia Henryk II został trzecim mężem królowej Jerozolimy Izabeli. Zginął 10.IX.1197 r. podczas przeglądu wojsk na dziedzińcu pałacu w Akce, wypadając z okna najwyższego piętra. Jego następcą został młodszy brat Tybald III. Jego matka w 1198 r. wycofała się z życia publicznego i została zakonnicą w klasztorze Fontaines-les-Nones koło Meaux. Zmarła tam 11.III.1198 r. Została zapamiętana jako mecenas sztuki i literatury.