WŁADCZYNIE 1350

Ludgarda (Lukarda)

Urodziła się w 1310 r. jako córka księcia meklemburskiego Henryka II Lwa i Anny, córki księcia saskiego Albrechta II. W literaturze panuje też pogląd, iż była córką Przybysława II, księcia meklemburskiego i Katarzyny, córki księcia pomorskiego Mściwoja II. O pochodzeniu Ludgardy dowiadujemy się jedynie z dwóch bulli papieskich z 1328 i 1342 r. Napisano w nich, iż iż była ona spokrewniona z księciem szczecińskim Ottonem I i z pierwszą żoną księcia bytomsko-kozielskiego Władysława Beatrycze brandeburską, córką margrabiego Ottona V Długiego z dynastii askańskiej. Około 1328 r. Ludgarda została drugą żoną wspomnianego wcześniej księcia Władysława. Ich dziećmi byli: Bolesław, Beatrycze, Elencza i prawdopodobnie Katarzyna. Książę Władysław zmarł przed 08.IX.1352 r. Jako swoje wiano Ludgarda otrzymała w dożywocie Bytom, w którym sprawowała władzę do swojej śmierci. Po śmierci męża wystawiała dokumenty jako księżna bytomska i cieszyła się szacunkiem. Zmarła między 03.VI.1362 a 26.I.1369 r. Ponieważ ostatnie lata spędziła w Bytomiu należy przypuszczać, że została pochowana w jednym z bytomskich kościołów.