Kunegunda (Kinga)
Urodziła się 05.III.1234 r. w Ostrzyhomiu, jako trzecia córka króla Węgier Beli IV i Marii, córki cesarza greckiego Teodora I. W 1247 r. wyszła za mąż za księcia sandomierskiego i krakowskiego Bolesława Wstydliwego. Oboje ślubowali czystość małżeńską i nie mieli dzieci. W 1257 r. mąż oddał jej ziemię sądecką i Pieniny. Za życia i rządów Bolesława wywierała znaczny wpływ na politykę państwa. Wraz z nim budowała silne lobby prowęgierskie wśród książąt piastowskich. Wspierał on Belę IV w jego działaniach zbrojnych przeciwko Czechom, gdy walczył o spadek po wygasłej dynastii Babenbergów. Kunegunda samodzielnie wystawiała dokumenty poświęcone sprawom gospodarczym oraz wspóasygnowała dokumenty męża. Wspierała rozwój osadnictwa i gospodarki oraz zakładała nowe wsie i miasta. Prawdopodobnie jeszcze za życia Bolesława wstąpiła do zakonu klarysek. Po jego śmierci w 1279 r. założyła klasztor klarysek w Starym Sączu, uposażyła go i mieszkała w nim do swej śmierci. Zmarła tam 24.VII.1292 r. Papież Aleksander VIII beatyfikował ją w 1690 r. 16.VI.1999 r. została kanonizowana w Starym Sączu przez papieża Jana Pawła II.
Źródła:
1. Wikipedia,
2. Marcin Spórna, Piotr Wierzbicki, Słownik władców Polski, Kraków 2003,
3. Marek Urbański, Poczet polskich królowych i żon władców polskich, Warszawa 2006,
4. Zbigniew Satała, Poczet polskich królowych i księżnych, Kraków 1993,
5. Vera Schauber, Hanns Michael Schindler, Święci na każdy dzień. Patroni naszych imion, Warszawa 2000.