SZEFOWE RZĄDÓW W
LATACH 2295-1935
WŁADCZYNIE 316-1
Kleopatra I Syryjska
Urodziła się w 204 r. p.n.e.
(lub między 219 a 210 r. p.n.e., a najprawdopodobniej przed 212 r. p.n.e.) jako
córka króla Syrii Antiocha III i królowej Laodike III. W 196 r. p.n.e. została
zaręczona, a w 194 r. p.n.e. poślubiła króla Egiptu Ptolemeusza V Epifanesa.
Związek ten miał charakter polityczny. Zawarto pokój między Egiptem a Syrią.
Egipt miał zachować neutralność w spodziewanej wojnie Antiocha III z Rzymem.
Od tej pory Kleopatra I współpanowała ze swoim mężem do jego śmierci w 180
r. p.n.e. Jeszcze za życia męża została deifikowana wraz z nim (uznana za
"żeńskiego Horusa"). W 187 r. p.n.e otrzymała imię horusowe, które
brzmiało: Młoda pani, córka króla, urodzona z królowej, Ukochana przez
bogów Egiptu, której ozdoby pochodzą od Chnuma, wezyr, córka Tota o wielkiej
sile, zadowalająca Obydwa Kraje, której obydwie władczynie dają doskonałych
ludzi, którą Neit, pani Sais, czyni silną, którą Hathor wynosi w miłości.
Przyznano jej także inne liczne tytuły zarezerwowane dotychczas tylko dla
panujących. Wtedy to została regentką w imieniu syna Ptolemeusza VI. Jej dziećmi
byli także Kleopatra II i Ptolemeusz VII. prowadząc umiarkowaną politykę i
zachowując pokój z Syrią oraz dobre stosunki z Rzymem. Przez poddanych
darzona była miłością i głębokim szacunkiem, nikt się nie sprzeciwiał też
jej samodzielnej regencji. Zmarła między 10.IX.178 a 14.X.177 r. p.n.e. lub w
176 r. p.n.e.