SZEFOWE RZĄDÓW W LATACH 2295-1935
WŁADCZYNIE 316-1

Kleopatra I Syryjska

Urodziła się w 204 r. p.n.e. (lub między 219 a 210 r. p.n.e., a najprawdopodobniej przed 212 r. p.n.e.) jako córka króla Syrii Antiocha III i królowej Laodike III. W 196 r. p.n.e. została zaręczona, a w 194 r. p.n.e. poślubiła króla Egiptu Ptolemeusza V Epifanesa. Związek ten miał charakter polityczny. Zawarto pokój między Egiptem a Syrią. Egipt miał zachować neutralność w spodziewanej wojnie Antiocha III z Rzymem. Od tej pory Kleopatra I współpanowała ze swoim mężem do jego śmierci w 180 r. p.n.e. Jeszcze za życia męża została deifikowana wraz z nim (uznana za "żeńskiego Horusa"). W 187 r. p.n.e otrzymała imię horusowe, które brzmiało: Młoda pani, córka króla, urodzona z królowej, Ukochana przez bogów Egiptu, której ozdoby pochodzą od Chnuma, wezyr, córka Tota o wielkiej sile, zadowalająca Obydwa Kraje, której obydwie władczynie dają doskonałych ludzi, którą Neit, pani Sais, czyni silną, którą Hathor wynosi w miłości. Przyznano jej także inne liczne tytuły zarezerwowane dotychczas tylko dla panujących. Wtedy to została regentką w imieniu syna Ptolemeusza VI. Jej dziećmi byli także Kleopatra II i Ptolemeusz VII. prowadząc umiarkowaną politykę i zachowując pokój z Syrią oraz dobre stosunki z Rzymem. Przez poddanych darzona była miłością i głębokim szacunkiem, nikt się nie sprzeciwiał też jej samodzielnej regencji. Zmarła między 10.IX.178 a 14.X.177 r. p.n.e. lub w 176 r. p.n.e.