WŁADCZYNIE 1300

Joanna Burgundzka

Zwana także Joanną Kulawą. Urodziła się w 1293 lub 1294 r. jako córka księcia Burgundii Roberta II i księżnej Agnieszki Francuskiej, najmłodszej córki króla Francji Ludwika IX i królowej Małgorzaty Prowansalskiej. W VII.1313 r. poślubiła Filipa Walezjusza, pana Courtenay oraz hrabiego Andegawenii, Valois i Maine, kuzyna monarchów francuskich. Z tego związku pochodzili: Filip, Joanna, Jan II Dobry (przyszły król Francji), Maria, Ludwik, Ludwik, Jan i Filip.

Król Francji Karol IV Piękny był trzy razy żonaty. Miał 4 córki i 2 synów - Filip zmarł w 1322 r. w wieku 8 lat, a Ludwik umarł w 1324 r. jako niemowlę. Karol IV zmarł 01.II.1328 r. Był ostatnim Kapetyngiem zasiadającym na tronie francuskim. Jego żona, królowa Joanna d'Évreux, była w ciąży. Gdyby urodziła chłopca to zostałby on królem Francji. Trzeba było wyznaczyć więc regenta na okres ciąży królowej i małoletniości ewentualnego władcy. Kandydatów do tego stanowiska było trzech: Filip z Évreux (młodszy brat królowej i mąż królowej Nawarry Joanny II Małej), król Anglii Edward III i Filip Walezjusz, syn Karola Walezjusza, młodszego brata króla Francji Karola IV Pięknego (ojca Ludwika X, Filipa V i Karola IV). Filip z Évreux nie cieszył się poparciem parów Francji i nie zabiegał o koronę. Edward III był Anglikiem i synem Izabeli Francuskiej, córki Filipa IV Pięknego. Przeszkodą była narodowość Edwarda i jego pochodzenie - zasadę, że kobieta nie może dziedziczyć tronu Francji rozszerzono na potomków kobiety. Jedynym kandydatem został Walezjusz. Osiągnął on to dzięki poparciu Roberta d'Artois i wielu przekupstwom.

Joannie II Walezjusz zaoferował tron Nawarry w zamian za zrzeczenie się wszelkich praw do władzy nad Francją. Przystała na to podpisawszy traktat. Joanna II zrzekła się również posiadłości jej prababki w Brie i Szampanii, które wchodziły w skład domeny królewskiej. W zamian za to uzyskała hrabstwa Angoulême, Mortain i kawałek półwyspu Cotentin w hrabstwie Longueville we Francji. 01.IV.1328 r. królowa Joanna d'Évreux urodziła córkę Blankę. Na tronie Francji zasiadł Filip VI Walezjusz. 29.V.1328 r. został ukoronowany wraz z żoną w katedrze w Reims. Joanna Burgundzka rządziła Francją jako regentka w trakcie wypraw wojennych męża w latach 1328, 1338, 1339-1341 i 1346-1347. Cechowała ją wysoka inteligencja i silna osobowość. Jeden z kronikarzy opisywał ją jako niesłychanie niebezpieczną dla wrogów na dworze: "kulawa królowa Joanna Burgundzka ... była jak król i niszczyła tych, którzy sprzeciwiali się jej woli". Monarchini zmarła 12.IX.1348 r. w Paryżu na cholerę. Pochowano ją w opactwie Saint-Denis.