Izabela
Znana także jako Zabel. Urodziła się około 1212/1213 r. Była córką króla Armenii Małej Leona I z dynastii Rubenidów i Sybilli de Lusignan. W latach 1219-1252 była panującą królową Armenii Małej. Z racji małoletniości władzę w jej imieniu sprawowali regenci. Na ich czele stał wódz armii Konstantyn. W 1222 r. jej mężem i współwładcą z ich woli został książę Antiochii Filip, syn Boemunda IV. Jego polityka religijna spotkała się z oporem możnych. Mąż Izabeli został zamordowany dwa lata po ślubie. Rok później władza ponownie znalazła się w rękach Konstantyna. 14.VI.1226 r. monarchini wbrew swej woli poślubiła jego syna, Hetuma I Wielkiego. Od tej pory był on współwładcą u jej boku. Z tego związku pochodzili: Leon III, Toros, Sybilla, Eufemia, Rita i Maria. Z początku nadal realna władza spoczywała w rękach jej teścia. Po osiągnięciu pełnoletniości przez Hetuma także nie odegrała większej roli politycznej. Królowa Izabela zmarła 23.I.1252 r.
Źródła:
1. Wikipedia,
2. red. Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan, Słownik władców świata, Kraków 2005.